ตัวเอกหญิงอย่างข้าขอทวงชะตากลับคืน (5 เล่มจบ)
จิ่วเยวี่ยหลิวหั่ว เขียน / เป๋าเป่า แปล
โปรยสำนักพิมพ์แจ่มใส :
นางรู้ว่าท้ายที่สุดหลางหยาอ๋องผู้มีอุปนิสัยคุ้มดีคุ้มร้ายจะเป็นผู้รวบรวมแผ่นดินให้เป็นหนึ่ง ส่วนนางซึ่งเป็นบุตรีคนที่หกของสกุลอวี๋จะถูกแต่งตั้งเป็นฮองเฮา ทว่า ‘นางเอก’ ที่ควรดำเนินไปเช่นนั้นกลับถูกพี่สาวต่างมารดาผู้มี ‘ระบบ’ เป็นพวกวางยาพิษจนตายแล้วหวังแทนที่บทบาทของนางเอกที่นางเคยเป็น แต่ท้ายที่สุดหลางหยาอ๋องก็ยังฆ่าล้างสกุลอวี๋อยู่ดี
สำหรับอวี๋ชิงจยาที่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้าอยากหลีกเลี่ยงจุดจบไม่ดีพวกนั้น นางไม่ปรารถนาจะข้องแวะกับหลางหยาอ๋อง เพียงอยากพาตนเองให้พ้นภัย มีชีวิตรอดไปพร้อมบิดา ทว่าบิดาผู้มีใจรักมั่นต่อมารดาผู้ล่วงลับจู่ ๆ กลับพาจิ่งหวนอนุคนงามมาอยู่ในจวน คนผู้นั้นวางท่าหยิ่งยโส ไม่เห็นใครอยู่ในสายตาแต่กลับได้รับความสำคัญจากบิดา ได้ถือกระทั่งกุญแจเรือนและเงินของบ้าน!
ปัญหาของอวี๋ชิงหย่ายังไม่ทันได้รับการแก้ไข นางก็ต้องรับมือกับ ‘ปีศาจจิ้งจอก’ มากเล่ห์ที่ชอบปิดบังอำพรางหน้าตาผู้นี้ก่อนแล้ว สักวันนางจะต้องกระชากหน้ากากของปีศาจจิ้งจอกผู้นี้ออกมาให้จงได้!
หลังอ่าน :
ช่างเป็นโปรยที่ไม่ชวนอ่านเท่าไร 5555 เพราะพล็อตกลับมาเกิดใหม่เต็มไปหมด วิธีย่อเรื่องก็ไม่น่าสนใจ สลับเหตุการณ์ก่อนหลังจนงง แต่เราก็อ่านจนจบและพบว่าอย่าไปยึดถือโปรยไม่มีเสน่ห์แบบนี้เลย 555
ข้อดีคือปกสวย ชื่อเสียงสำนักพิมพ์แจ่มใสรับรองคุณภาพระดับหนึ่ง ไม่ต้องห่วงสำนวนแปล คำสะกดถูกผิด อ่านได้เพลิน ๆ ในวันที่อยากจะหยิบหนังสือสักเรื่องที่ไม่ต้องคิดเยอะมาประโลมใจเพราะใช้สมองกับงานหนักจนเบลอ 555 ถ้าคุณเข้าข่ายนี้แบบเรา เชิญชวนให้อ่านเรื่องนี้ค่ะ
นางเอก-อวี๋ชิงจยาฝันบอกเหตุว่านางเคยตายเพราะถูกวางยาพิษในห้วงเวลาที่หลางหยาอ๋อง โอรสอดีตฮ่องเต้กลับมาทวงบัลลังก์อาตัวเองคืน แถมตระกูลโดนเขาเผาวอด คนวางยาก็คือพี่สาวต่างมารดา-อวี๋ชิงหย่า ผู้ได้รับการคัดเลือกจากระบบโลกอนาคตมาช่วยวางแผนชีวิตตัวประกอบหญิงเช่นนาง ช่วยปราบปรามคนรอบตัว ให้นางก้าวไปสู่ชีวิตรุ่งโรจน์แทนที่ตัวเอกหญิงอย่างน้องสาวที่เป็นหอกข้างแคร่มาตลอด
ความมึนจะอยู่ที่นางเอกกับตัวประกอบหญิงคู่แข่งมีบิดาคนเดียวกัน เพราะย่าบังคับให้พ่ออวี๋ชิงหย่าแต่งงานกับหลี่ซื่อเพื่อสืบสานวงศ์ตระกูลสองบ้าน (งงไหมล่ะ) ในขณะที่เขามีภรรยายอดรักคือแม่ของนางเอกอยู่แล้วทั้งคน ต่างเป็นภรรยาเอกของบ้านหลักบ้านรอง ส่วนคุณหนูอวี๋ของบ้านก็เป็นบุตรสาวภรรยาเอกสองบ้านเช่นกัน ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน แต่ย่าก็พยายามจะมายุ่งตลอด
พระเอก-หลางหยาอ๋อง เกิดมาพร้อมตำแหน่งสูงศักดิ์ เป็นโอรสของอดีตรัชทายาทในฮ่องเต้องค์ก่อน เพียบพร้อมบู๊บุ๋น บ้านเมืองพลิกผัน เสด็จอาก่อเหตุช่วงชิงบัลลังก์ เข่นฆ่าสังหารตระกูลรัชทายาทราบคาบปราบเสี้ยนหนาม คนสนิทพาพระเอกหนีรอดออกมาท่ามกลางเปลวเพลิง การสกัดจับไล่ล่าของฮ่องเต้ปัจจุบันยังคงดำเนินไม่เลิกรา แต่หาไม่เจอสักที
เหตุเพราะสกุลมู่หรงซึ่งเป็นผู้บุกเบิกราชวงศ์รับรู้กันว่ามียีนส์ไม่ปกติแต่กำเนิด 555 ถ้าอ่านนิยายหลายเรื่องคงได้เจอพระเอกสกุลนี้ธงแดงแปร๊ดหลายคน อ่านไปแช่งชักหักกระดูกไป เรื่องนี้ก็ไม่ต่าง แถมนักเขียนยังขยายความประหลาดของคนในตระกูลให้เราเข้าใจเพิ่มขึ้น เช่น กระหายเลือด บ้าตัณหา เอะอะคว้าดาบมีดจ้วงแทง อารมณ์ร้ายเกินปกติ ได้กลิ่นคาวเลือดต้องดับด้วยเลือด ชอบทำสงครามสู้รบ โปรดปรานการละเล่นแปลก ๆ เช่นจับคนเป็น ๆ เข้ากรงให้สัตว์ร้ายไล่งับ สยองไหมล่ะ
ด้วยความที่ฮ่องเต้ปัจจุบันยิ่งวันยิ่งกระหายเลือด บ้าคลั่งเกินขอบเขต ตกอยู่ในการควบคุมของอัครเสนาบดีที่ลอบมัวเมากับฮองเฮา (ทั้งที่ฮ่องเต้ก็รู้) ไหนจะบรรดาองค์ชายหลายองค์ที่มีอาการวิปริตไม่ค่อยต่างกัน ทำให้พระเอกมู่หรงเหยียนหรือหลางหยาอ๋องมีคนลอบเข้าพวก จงรักภักดีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เพราะถึงจะวิปริตไม่ต่างกัน แต่ยังพอมีเหตุผลอยู่บ้าง ทั้งเก่งกาจเหนือบุรุษอื่นในตระกูลทั้งการรบ การวางแผน การปกครอง มาแต่ไหนแต่ไร
เรื่องเล่าตั้งแต่นางเอกอายุยังไม่ถึงวัยปักปิ่น เจอพระเอกในวัยเพียงสิบห้าซึ่งยังดูไม่ออกว่าเป็นหญิงหรือชาย บิดาพาเข้าบ้าน อ้างว่าเป็นอนุมาดูแลหลังจากมารดานางเอกจากไปแล้ว รูปโฉมของพระเอกและบุรุษตระกูลมู่หรงนั้นงามเหนือสามัญ คนในบ้านนางเอกก็นึกแค่ว่าอนุผู้นี้โฉมงามยิ่งนัก ไม่ได้คิดว่าจะเป็นบุรุษสวมร่างมาเลย
ด้วยความที่พระเอกมีปมมืดมนแต่เด็ก พ่อแม่เป็นรัชทายาทจึงรักษาระยะห่าง เติบโตมาอย่างรู้ตัวดีว่าเป็นเผ่าพันธุ์กินเนื้อไม่กินผัก 5555 มีเป้าหมายแน่ชัดแต่อายุยังน้อยว่าต้องช่วงชิงใต้หล้ามาครอง จึงเหมือนคนเก็บกด เย็นชา ไม่แสดงความรู้สึก ตรงข้ามกับนางเอกที่เติบโตมาท่ามกลางความรักความอบอุ่นของพ่อแม่ที่รักใคร่ใส่ใจ แม้มารดาจะจากไปตั้งแต่ยังเล็ก ทว่าบิดาก็ดูแลเอาใจใส่ ไม่แบ่งปันความรักนี้ไปให้บ้านหลักอีกสายเลย
นางเอกรู้ว่าพี่สาวต่างมารดาจ้องจะทำร้ายตัวเอง เลยพยายามอยู่ให้ห่างบ้านหลัก ขณะที่ใช้ชีวิตไปวางแผนไปแบบเด็กสาวที่มองโลกในแง่ดี ก็พบเจอเหตุการณ์ที่ต้องข้องเกี่ยวกับมู่หรงเหยียนหรืออนุของบิดาอยู่เรื่อย ๆ ทำให้ทั้งคู่เริ่มพูดคุยเปิดใจ เข้าอกเข้าใจกัน พระเอกเริ่มยึดติดนางเอก เห็นนางเป็นของเขา จะเป็นของใครไม่ได้เด็ดขาด ส่งคนมาเฝ้าทั้งห่างทั้งใกล้อย่างระแวดระวัง นางเอกเมื่อรู้ว่าพระเอกเป็นบุรุษ ทีแรกก็โกรธ ๆ ต่อมาก็ค่อย ๆ ยอมรับ แต่ยังไม่รู้ว่าเป็นหลางหยาอ๋อง-คนที่ตัวเองต้องหนีให้ไกลหรอกนะ
ถามว่าระบบจากโลกอนาคตและตัวร้ายอย่างอวี๋ชิงหย่าทำอะไรได้บ้าง ฟังดูพระนางน่าจะเสียเปรียบจากปัญญาประดิษฐ์ที่คำนวณโน่นนี่ แถมมีวิทยาการล้ำเลิศใช่ไหมคะ ขอตอบว่าอ่านอย่างสบายใจได้เลย 5555 พระเอกของเราฉลาดมาก สกุลมู่หรงนี่นา 555 นางเอกเล่าฝันบอกเหตุให้ฟัง ส่งคนไปสังเกตพฤติกรรมของอวี๋ชิงหย่าก็ประเมินสถานการณ์ออกแล้ว วางกับดัก ปักกลยุทธ์ ขัดใจนักก็แค่ตะลุยเข้าไปกวาดให้ราบเท่านั้นเอง 5555
ดังนั้นพระนางเรื่องนี้จึงแทบไม่มีอุปสรรคขัดใจอะไร แม้บางทีนางเอกจะพลาดท่าบ้าง แต่มีพระเอกคอยเก็บกวาดให้ตลอดเพราะความยึดติดนั่นแหละ ยิ่งถ้ามีใครเข้ามาจีบ ทำท่าจะสู่ขอ มู่หรงเหยียนจะตัดไฟแต่ต้นตอให้เกลี้ยงด้วยวิธีเขย่าขวัญ เล่นเอาบางครั้งอวี๋ชิงจยาก็กลัวนะ แต่ทำใจดีสู้เสือ คิดว่าตัวเองจะเปลี่ยนแปลงเขาได้บ้าง
ส่วนตัวประกอบหญิงกับระบบก็มาช่วยให้เรื่องราวพระนางที่แทบจะฉลุยทุกด้านขลุกขลักเพิ่มขึ้นนิดหน่อย ตัวร้ายกว่าอวี๋ชิงหย่ามีอีกตั้งหลายคน แต่ไม่ต้องห่วงพระนางหรอก พระเอกสกุลมู่หรงของเรามาเหนือเมฆ เด็ดขาดชนิดพ่อตาซึ่งความจริงไม่อยากได้ลูกเขยซึ่งเป็นเจ้านายตัวเองคนนี้ ยังต้องยอมสยบในที่สุด
คะแนนเต็ม 10 ให้ 8 หักบทบรรยายละเอียดมากของคุณจิ่วเยวี่ยหลิวหั่ว วางปมมาดี บุคลิกตัวละครก็ดี แม้มู่หรงเหยียนจะธงแดงไม่มีสีอื่นเจือปน แต่เชื่อว่าคนอ่านชอบค่ะ 555 จะแพ้ทางก็ตรงบทบรรยายที่ไม่ขอให้คนอ่านจินตนาการเลย บอกยุบยิบชนิดไม่ต้องคิดเสริมเติมต่อ บางทีต้องอ่านข้าม ๆ 55 จะบรรยายเยอะไปไหน จะเล่าขนาดนี้ทำไม 5555
ในบรรดานิยายแปลของนักเขียนสำหรับเรายังยกให้ ลู่เหิง แห่ง ลูบคมองครักษ์สวมรอย คือที่หนึ่งในใจ เรื่องนั้นบรรยายเยอะก็จริงแต่สนุกทุกบรรทัดจนไม่อ่านข้าม ส่วนตัวเอกหญิงอย่างข้าถ้าสายละเลียดมีเวลาก็ค่อย ๆ อ่านไปค่ะ 55555 บอกแล้วว่าเหมาะสำหรับอ่านเพลิน ๆ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
