พวกเราหลายคน “ใจร้ายกับตัวเอง”
กล่าวคือ เวลาที่เราทำอะไรบางอย่างผิดพลาด คำพูดที่เราพูดกับตัวเองจะเป็นคำพูดที่รุนแรงสุดๆ
ยกตัวอย่างเช่น เวลาที่เราเขียนรายงานและเราสะกดคำผิด เราก็จะพูดกับตัวเองว่า “ฉันเป็นบ้าอะไรกัน! กะอีแค่สะกดคำให้ถูกง่ายๆแค่นี้ก็ยังทำไม่ได้!” เป็นต้น
เรารู้ว่าการ “ใจร้ายกับตัวเอง” มันสร้างความทุกข์ใจให้กับเรา
แต่ถ้าจะให้เราเริ่มต้น “ใจดีกับตัวเอง” ล่ะก็ พวกเราหลายคนก็ไม่อยากทำแบบนั้น เพราะพวกเราหลายคนมองว่าการ “ใจดีกับตัวเอง” มันคือการ “สปอยตัวเอง”
สิ่งที่ผมอยากจะนำเสนอในวันนี้ก็คือ เราสามารถ “ใจดีกับตัวเอง” โดยที่ไม่เข้าข่าย “สปอยตัวเอง” ได้ครับ
เราเพียงแค่ต้องปฏิบัติต่อตัวเองในลักษณะเดียวกับที่เราปฏิบัติต่อคนอื่นเท่านั้น
เพราะสำหรับพวกเราหลายคน เวลาที่คนอื่นทำอะไรบางอย่างผิดพลาด (เช่น เขียนรายงานและสะกดคำผิด) คำพูดที่เราพูดกับคนอื่นมักจะแตกต่างจากคำพูดที่เราพูดกับตัวเองอย่างชัดเจน
ยกตัวอย่างเช่น “เธอมีสะกดคำผิดในรายงานหน้าที่ 5 - เดี๋ยวเธอไปแก้ไขตรงนั้นและส่งรายงานมาใหม่อีกทีภายในบ่ายนี้นะ” (คำพูดที่เราใช้กับคนอื่น) กับ “ฉันเป็นบ้าอะไรกัน! กะอีแค่สะกดคำให้ถูกง่ายๆแค่นี้ก็ยังทำไม่ได้!” (คำพูดที่เราใช้กับตัวเอง) เป็นต้น
ตัวอย่างข้างต้นสะท้อนให้เห็นว่า เวลาที่คนอื่นทำผิดพลาด เราก็ไม่ได้ “สปอยคนอื่น” ด้วยการปล่อยให้เขา “ลอยนวล” แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ไม่ได้ใช้คำพูดที่รุนแรงจนทำให้ผู้ฟังรู้สึกถูก “เหยียบย่ำจนจมดิน” เช่นกัน
หากเราปฏิบัติต่อตัวเองด้วย “มาตรฐาน” เดียวกันกับที่เราปฏิบัติต่อคนอื่นล่ะก็ ปัญหาการ “ใจร้ายกับตัวเอง” ที่หลายคนประสบพบเจอก็จะถูกแก้ไขได้ทันทีเลยครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
