สมาธิแบบไม่ต้องหลับตา ไม่ต้องภาวนา แต่ลมพัดก็รู้ตัว | The Zen Moment
เซนเข้าไปปักธงในญี่ปุ่นอย่างเป็นเรื่องเป็นราวเมื่อปี ค.ศ. 1191 (ก่อนกำเนิดอาณาจักรสุโขทัยไม่นานนัก) โดยพระญี่ปุ่น เอไซ เซนจิ (1141- 1215) สาย รินไซ เซน เริ่มต้นก่อตั้งวัดที่เกียวโต ต่อมาก็ย้ายไปที่คามากูระ ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกียวโต โดยรับความอุปถัมภ์จากจักรพรรดิ เป็นช่วงการขึ้นมามีอำนาจของชนชั้นซามูไร
แม้ว่าการรู้แจ้งอย่างฉับพลันโดยอาศัยปริศนาธรรมเพื่อขบคิดให้เกิดความเข้าใจและระเบิดออกมาสู่ความรู้แจ้งจะเป็นของใหม่ แต่แนวคิดนี้ก็ได้รับความคุ้มครองจากชนชั้นขุนนางและซามูไร เหตุหนึ่งที่พวกซามูไรชอบแนวคิดของ รินไซ เซน เพราะเห็นว่าเซนสอนให้ไม่กลัวตาย จึงเหมาะกับอาชีพนักรบที่ต้องเผชิญหน้ากับความตายเสมอ ๆ
รินไซ เซน ในญี่ปุ่นเริ่มแผ่วล้าลงในศตวรรษที่ 18 พระฮาคุอิน เอคาขุ (1686-1769) ทำให้มันฟื้นขึ้นมาอีก โดยแนวทางสอนของท่าน
สำหรับสาย โซโต เซน เริ่มเผยแผ่ในญี่ปุ่นโดยพระเอเฮ โดเก็น (1200-1253) พระญี่ปุ่นชาวเกียวโต เป็นที่นิยมของชาวบ้านมาก
โซโต เซน เป็นแบบนั่งสมาธิ ไม่หลับตา ไม่ต้องภาวนา แต่ให้รู้ตัว ลมพัดก็รู้ตัว มีสติรับรู้ทุกสิ่ง แนวปฏิบัติสายโซโตจึงมักเกี่ยวข้องกับชนชั้นศิลปินและกวี จนญี่ปุ่นมีคำกล่าวว่า "รินไซสำหรับโชกุน โซโตสำหรับชาวนา"
เซนในแผ่นดินจีนยังดำรงอยู่ต่อไปจนถึงราชวงศ์หมิง แล้วค่อย ๆ จางหายไป แม้ว่ายังมีอยู่ แต่ก็ไม่ลึกซึ้งเท่าเซนในญี่ปุ่นอีกต่อไป
จาก มังกรเซน และ Mini Zen (เซนฉบับการ์ตูน)
หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้ว
มังกรเซน Shopee คลิก https://shope.ee/2VUCymbmSh?share_channel_code=6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
