แม้จะมีคนมากมายที่มีศักยภาพในการช่วยชี้แนะหรือเหนี่ยวรั้งไม่ให้คนลุ่มหลงอบายมุข….
ไม่ว่าจะเป็นพระคุณเจ้า ครูบาอาจารย์ คนในครอบครัว นักวิจารณ์สังคม หรือแม้แต่พลังโซเชียลมีเดีย แต่สุดท้ายแล้ว คนที่มีอิทธิพลที่สุดในการ “เลือกจะหยุด” หรือ “เลือกจะไปต่อ” ก็คือ ตัวเราเอง
เพราะต่อให้ใครจะเตือน จะห้าม จะร้องขออย่างไร หากในใจเรายังไม่ “เห็นภัย” ยังไม่ “เชื่อ” หรือ “ยังอยาก” ต่อให้คำพูดเหล่านั้นดีเพียงใด ก็กลายเป็นเพียงเสียงลมผ่าน
การไม่ลุ่มหลงในอบายมุข ไม่ใช่แค่เรื่องของศีลธรรมเท่านั้น แต่เป็นการแสดงความรับผิดชอบต่อชีวิตของเราเอง
@ ดังนั้น… ถ้าอยากเหนี่ยวรั้งใครไม่ให้ตกในบ่วงการพนันอย่างยั่งยืนจริง ๆ เราต้องเริ่มจากการปลุกให้เขา “ตื่นรู้จากข้างใน” ไม่ใช่แค่ตะโกนสั่งจากข้างนอกครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
