"ยาดม" ราคา 490 บาท จะอยู่ในตลาดได้นานแค่ไหน ?
เมื่อของที่ไม่มีใครคิดว่าจะขายได้… กลายเป็นของที่พูดกับใจคนได้ลึกกว่ากลิ่น
จะมีใครกล้าตั้งราคายาดม ธรรมดา...ไว้ที่ 490 บาท ?
ในประเทศที่ยาดม 20 บาทยังขายเป็นสิบล้านหลอด
‘จงเจริญ’ เปิดตัวด้วยราคาขั้นต่ำ 490 และมีรุ่นกลางถึงหลักหลายพัน
ไม่ได้มีการอธิบายว่าเป็นนวัตกรรม
ไม่ได้โฆษณาว่าแตกต่าง
แต่กลับทำให้คนพูดถึง… แบบไม่มีใครถามเรื่องกลิ่นด้วยซ้ำ
เขาขายอะไรอยู่กันแน่?
ขวดพลาสติกใส ฝาแดง เชือกเหลืองคล้องข้อมือ → ดูธรรมดา แต่สะดุดตา
กลิ่นสมุนไพร + Essential Oil 16 ชนิด → รีวิวบอกว่า “โล่งถึงปอด”
บางรุ่นแถมการ์ดหลวงปู่ศิลา พร้อมคำอวยพร
แต่คนไม่ได้ซื้อมาดมทุกวัน
เขาซื้อมาวางไว้... เหมือนบอกตัวเองว่า
“เรายังอยู่ตรงนี้นะ แม้ไม่มีใครอยู่ข้าง ๆ”
เขาไม่ได้ขายกลิ่น
แต่ขาย "ความรู้สึกว่ามีบางอย่างอยู่ด้วย… ตอนที่ใจไม่มีอะไรเหลือ"
เวลาคนใช้แบรนด์นี้
มักไม่ใช่ตอนสดใส
แต่เป็นช่วง “ก่อนประชุม”, “หลังร้องไห้”, หรือ “กลางรถติดที่หายใจไม่ทัน”
ชื่อรุ่นที่อาจเกิดต่อจากนี้:
“ไม่ต้องเข้มแข็งตลอดเวลา”
“คืนนี้ขอแค่หลับ”
“ไม่มีใครฟัง… แต่เรายังอยู่”
กลิ่นเดิม… แต่เล่าใหม่:
“หายใจในวันที่ไม่รู้จะไว้ใจใคร”
“วางข้างหมอน เผื่อคืนนี้ไม่มีใครโทรมา”
แบรนด์แบบนี้
ไม่จำเป็นต้องตะโกน
แค่พูดเบา ๆ ก็เข้าไปถึง
“ไม่เป็นไรหรอกนะ”
“วันนี้คุณเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนี่นา”
“ขอให้คืนนี้หลับ”
คำแบบนี้จะอยู่กับคน… ในคืนที่เขารู้สึกลำพัง
ในตลาดยาดมไทย:
โป๊ยเซียน, หงส์ไทย, วาเป๊กซ์ — แข่งกันด้วยราคาและปริมาณ
‘จงเจริญ’ วางตัวต่างออกไป —
ไม่พูดเรื่อง “มูเตลู” ตรง ๆ
แต่เลือกใช้สายคล้องเหลือง, คำพรจากพระสุปฏิปันโนที่คนนับถือ, และคำปลอบเบา ๆ
แฝงตัวอยู่ในวัฒนธรรม... โดยไม่ต้องอธิบายว่าเราเชื่ออะไร
จะอยู่รอดได้ไหม… ถ้าไวรัลจบลง?
จงเจริญไม่ควรโตแบบ mass
แต่ควรโตแบบ “อยู่ข้างใจคนในหลายบทบาท”
อาจมีขวดสำหรับตั้งโต๊ะ
รุ่นที่ออกแบบไว้ให้คนส่งต่อให้เพื่อน
หรือเวอร์ชันที่ไม่มีคำพูดเลย… สำหรับคนที่ไม่อยากพูดแล้ว
แบรนด์นี้ไม่ได้ควรโตเพราะอยากขายเพิ่ม
แต่ควรโตเพราะ “อยากอยู่กับคนให้ลึกขึ้น”
ถ้าออกผลิตภัณฑ์ใหม่โดยไม่มีเรื่องเล่า
กลิ่นใหม่จะดูหลุดจากที่เคยเป็น
ถ้ากระแสเงียบลง แล้วไม่มี น้ำเสียงที่ดีของแบรนด์ รองรับ
ลูกค้าจะซื้อแค่รอบเดียว
ทางออก คือกลยุทธ์แบบใจถึง:
Subscription รายไตรมาส พร้อม “คำปลอบ” ใหม่ทุกกล่อง
แคมเปญ “ให้เพื่อนที่ไม่เคยบอกว่าไม่ไหว”
หรือให้เลือกกลิ่นเดิม แต่เลือก “คำข้างขวด” ได้เอง
บางคนตั้งขวดไว้บนโต๊ะ
บางคนพกติดกระเป๋า
บางคนแค่วางไว้ข้างหมอน… โดยไม่เคยเปิดฝา
แบรนด์ที่ลึก ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนรูป
แค่เปลี่ยน “ความหมายในการอยู่” ให้สอดคล้องกับจังหวะของใจคน
แล้วคุณล่ะ… เคยมีของที่ไม่ต้องใช้ แต่พอวางไว้ข้างตัวแล้วรู้สึกดีขึ้นไหม?
บางอย่างเราไม่ได้พกไว้เพราะจะใช้
แต่พกไว้… เพราะมันทำให้เรารู้ว่า
“เราไม่ได้ลืมตัวเองไปหมดแล้ว”
กลิ่นอาจเหมือนกัน… แต่เรื่องเล่าที่แฝงอยู่ อาจเปลี่ยนทุกอย่าง
ลองนึกถึงกลิ่นที่ไม่ได้หอมสดชื่น
แต่ช่วยให้หลับในคืนที่ใจยังเหนื่อย
หรือกลิ่นที่อยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ให้ดม… แค่ให้รู้ว่า “ยังมีบางอย่างอยู่กับเรา”
จงเจริญอาจมีรุ่นชื่อ:
“บ้านยาย” — กลิ่นขมิ้น ใบเตย ความอบอุ่น
“ป่าเหนือ” — กลิ่นไม้เย็น กำยานบาง ๆ
“วัดเก่า” — ธูป ดอกบัว ไม้เก่าเงียบ ๆ
หรือบางรุ่น… อาจไม่ได้พูดถึงกลิ่นเลย:
“กล้าหายใจ”
“ดมแล้วอยากกลับบ้าน”
“วัยรุ่นเวียนหัว”
บางที… มันอาจไม่ได้อยู่ในร้านขายยา
แต่อยู่ในมือศิลปิน นักบำบัด หรือเพื่อนคนหนึ่ง
ที่แค่ยื่นขวดเล็ก ๆ มาให้เรา แล้วไม่พูดอะไรเลย
ถ้าแบรนด์ยังฟังคนอยู่เงียบ ๆ ได้เหมือนเดิม
จงเจริญอาจไม่ใช่แค่ยาดม
แต่อาจกลายเป็น...
“ของที่พูดกับใจเราได้… ในวันที่ไม่มีใครพูดเลย”
#ยาดม จงเจริญ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
