ถ้าชัดเจนว่า..
- 1.การมีความรักที่มั่นคง เป็นผลให้ไม่มีเงิน-ขาดเงิน-หมดเงิน / รักที่มั่นคงเป็นอุปสรรคต่อการหาเงิน ทำมาหาเลี้ยงชีวิต
- 2.การรวยมากๆเป็นเหตุให้เหงา ความรวยเป็นทุกขลาภ ความรวยเป็นกำแพงขวางกั้นทำให้ชีวิตต้องโดดเดี่ยวเฟ้งฟ้าง บลาๆๆ
ถ้ามันชัดขนาดนั้น คนส่วนใหญ่จะออกมาในทรงนี้ค่ะ
– คนเรา ขาดอะไรก็มักจะแสวงหาสิ่งนั้น ขาดเงิน..เลือกเงิน ขาดความรัก..เลือกความรัก ขาดความมั่นใจว่าชีวิตตนกำหนดด้วยตนเอง..มักเลือกที่จะลอยตัว ไม่เลือกอะไรเลย
– อีกประเภทคือ คนที่มองไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่มี ก็มักจะมองหาสิ่งอื่นอยู่ร่ำไป
ในชีวิตจริงๆของคนเรา
– บางคนร่ำรวยเงินทอง สร้างฐานะให้มั่นคงได้ แต่จัดการความสัมพันธ์ไม่ได้ บั้นปลายชีวิตก็เหงาไปตามระเบียบ แต่นี่ไม่ใช่ความผิดของเงินทองความร่ำรวยนี่นา!! มันเกิดจากการที่เขาไร้ความสามารถในการจัดการคสพ.ต่างหาก
– ความรัก ยิ่งไม่ใช่ตัวการหลักที่ทำให้ไม่มีเงิน ความรักเป็นอารมณ์ความรู้สึก ในบางบริบทอาจบดบังความสามารถในการคิดอย่างมีเหตุมีผลไปบ้าง จนบั่นทอนความสามารถในด้านอื่น (เช่นการหาเงิน) ความรักที่ไม่ได้อยู่จุดที่พอดี หนักๆเข้าก็จะทำให้มองไม่เห็นจุดบกพร่อง ไม่ปรับตัว ไม่พัฒนา ฯลฯ พอรู้ตัวอีกทีก็บ่จี๊เอาตัวไม่รอด แต่ก็ยังหลอกตัวเองว่าตนมีความรักที่มั่นคง
ความรักที่มั่นคง ไม่ใช่การยึดติด
แต่ควรเป็นแรงสนับสนุนกันและกันในทางที่ดีขึ้น
เงินทองใช่ว่าจะซื้อได้ทุกอย่าง
แต่ไม่มีเงิน ซื้ออะไรไม่ได้เลย!!
การหลับหูหลับตาเทิดทูนสิ่งหนึ่ง
จนไปด้อยค่าอีกสิ่งหนึ่ง
ไม่ใช่วิถีของปัญญาชนที่พึงใช้ในการดำเนินชีวิตค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
