"butterfly effect"
ยินดีต้อนรับสำหรับผู้ว่างเปล่า วันนี้ก็เช่นเคย เป็นบทความที่ เขียนไปเรื่อยและค่อนข้างแปลก แต่ยังไงพวกคุณก็อ่านอยู่แล้วแหละ เพราะฉะนั้นเริ่มเลยดีกว่า
พวกคุณรู้ไหม??
มันมีทฤษฎีหนึ่งที่ฟังดูโรแมนติกแต่ก็มีจริงอยู่ในโลกวิทยาศาสตร์
ชื่อของมันคือ Butterfly Effect
มันบอกว่าการกระพือปีกของผีเสื้อในอีกซีกโลกหนึ่ง
อาจทำให้เกิดพายุลูกใหญ่ขึ้นที่อีกซีกโลกได้
...แค่ปีกบางๆ ของผีเสื้อตัวเล็กๆ จะเปลี่ยนอะไรได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?
ตอนแรกที่ผมได้ยิน ผมก็ขำอยู่ในใจนิดๆ
แต่พอฟังไปลึกๆ มันก็เริ่มไม่ตลกแล้วแฮะ
เพราะทฤษฎีนี้มันไม่ได้พูดถึงแค่ "ธรรมชาติ"
แต่มันพูดถึง "ทุกสิ่งที่เราเลือกทำ หรือแม้แต่สิ่งที่เราไม่ได้ทำ"
Edward Lorenz นักอุตุนิยมวิทยาคนหนึ่ง เป็นคนที่เริ่มพูดถึงไอเดียนี้
เขาแค่ลองเปลี่ยนตัวเลขทศนิยมในแบบจำลองสภาพอากาศนิดเดียว
ผลลัพธ์มันกลับกลายไปคนละทิศ
จากอากาศแจ่มใสกลายเป็นพายุฝนที่ไม่มีใครตั้งใจจะให้เกิด
แล้วเขาก็ได้เรียนรู้ว่า "สิ่งเล็กๆ ที่เรามองข้าม อาจกลายเป็นอะไรที่ใหญ่กว่าที่คิด"
และนั่นแหละ...ที่มันเริ่มกลายเป็นแนวคิดที่เลยขอบเขตวิทยาศาสตร์
ไปสู่เรื่องของชีวิต เรื่องของความสัมพันธ์ เรื่องของความรู้สึก
ในแบบที่ใครก็ตามที่มีหัวใจ ยังไงก็ต้องเคยเจอ
บางทีเราตัดสินใจอะไรเล็กน้อยในแต่ละวัน
เช่น เดินกลับบ้านอีกเส้นหนึ่ง กดส่งข้อความแค่ประโยคเดียว
เงียบตอนที่เราควรพูด หรือพูดออกไปตอนที่เราไม่แน่ใจ
สิ่งเหล่านั้นที่ดูเหมือนไม่มีน้ำหนักในตอนนั้น
อาจเป็นจุดเริ่มของบางสิ่งที่เราไม่เคยคิดว่าจะเกิด
แล้วคำถามก็คือ...มันน่ากลัวมั้ย?
เอาจริงๆ ก็ใช่ มันน่ากลัวนะ
เพราะเหมือนชีวิตเราจะเต็มไปด้วย “ผลลัพธ์จากสิ่งเล็กๆ” ที่เราไม่เคยทันระวัง
บางคำพูดที่พูดไปเพราะเหนื่อย
บางการจากลาที่คิดว่าแค่ชั่วคราว
หรือแม้แต่บางรอยยิ้มที่ให้ไปโดยไม่ได้คิดอะไร
พอมองย้อนกลับมา...เราจะเริ่มเข้าใจว่า
“อ๋อ มันเริ่มจากตอนนั้นเอง”
แต่พอคิดอีกที มันก็อบอุ่นเหมือนกันนะ
เพราะมันหมายความว่า แค่เราอยู่ตรงนี้ แค่เราเป็นเรา ก็อาจมีผลกับโลกนี้มากกว่าที่คิด
ไม่ต้องเป็นคนพิเศษ ไม่ต้องเก่ง ไม่ต้องเปลี่ยนโลก
แค่เราทำบางอย่างเล็กๆ ที่เราทำได้...อาจเปลี่ยนวันแย่ๆ ของใครบางคนให้ดีขึ้นก็พอแล้ว
…
แล้วถ้าให้พูดในมุมของผม...
ผมไม่ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์ และก็ไม่ได้เป็นนักปรัชญาอะไรทั้งนั้น
ผมก็แค่คนที่ยังคงนั่งเงียบๆ อยู่ในมุมของตัวเอง
มองชีวิตผ่านกระจกหน้าต่างบ้าง ผ่านความคิดในหัวบ้าง
บางวันก็เหมือนโลกทั้งใบหล่นทับ
บางวันก็ลอยอยู่บนฟ้าโดยไม่มีเหตุผล
แต่ผมว่ามันน่าสนุกดีนะ ที่จะคิดว่า
แม้แต่ผมเอง...ก็อาจกระพือปีกเบาๆ แล้วไปสะกิดอะไรบางอย่างในใจใครเข้าโดยไม่รู้ตัว
อาจจะเป็นการเขียนบรรทัดนี้
หรือแค่ยิ้มให้ใครสักคนตอนเขารู้สึกแย่
แล้ววันหนึ่ง เขาก็ยิ้มให้คนอื่นต่อไปเรื่อยๆ
เหมือนการส่งต่อปีกของผีเสื้อที่ไม่มีใครเห็น
บางครั้งเราไม่ต้อง "เข้าใจ" อะไรทั้งหมดก็ได้
ไม่ต้องวางแผน ไม่ต้องแน่ใจ
แค่มีใจที่ยังรู้สึก และยอมอยู่กับความไม่แน่นอน
เพราะสุดท้าย โลกมันก็หมุนไปด้วยสิ่งเล็กๆ พวกนั้นนั่นแหละ
…
จบแล้วล่ะ~
อืม…แล้วก็เหมือนทุกครั้งไม่มีอะไรยิ่งใหญ่หรอก
ก็แค่เขียนไปเรื่อยๆ ตามที่ใจคิดใครจะได้อะไรไป หรือไม่ได้อะไรเลยจากตรงนี้ก็...ไม่รู้สิ
แต่ถ้ามันเผลอไปช่วยใครสักคนบนโลกเอาไว้ได้ ก็ดีล่ะนะ ขอให้เป็นวันที่ดีของ ทุกคนนะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
