ความคิดที่ฝังหัวเสมอมา
ก่ะชอบเข้าข้างตัวเอง
ว่า
ใครคนนั้นจะเข้ามาเติมเต็ม
ในสิ่งที่ขาดรึแม้ว่าชีวิตสมบูรณ์
อยู่และก่ะจะกลายเป็นเกินพอดีไปซะนั่น
แต่นะสำหรับคนที่ขาด
เมื่อเติมเข้ามาเต็มหรือทำให้พร่องไปอีกก็ตาม
ทั้งหมดหากวันนึงมีใครเดินจากใครไปทั้งจากเป็นจากสูญหายมลายไปเกาะตามชีวิตก็จะขาดและอยู่กับตัวตนของตัวเองอยู่ดี