"Lucid dreaming"
สวัสดีนะ ช่วงนี้ก็จะออกไปทางข้อมูลนิดนึง แต่ก็พยายามเขียนให้มันดู...เป็นเอกลักษณ์มากที่สุดล่ะนะ อ่าแล้วก็ แน่นอนว่ามันค่อนข้างแปลกเช่นเคย มาเริ่มกันเลยดีกว่า
เคยมั้ย…ที่รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในฝัน
แต่ไม่ใช่ฝันดีแบบนิยาย ไม่ใช่ฝันร้ายแบบหลอนๆ
แต่เป็นฝันที่เรา "รู้ตัว" ว่ากำลังฝันอยู่จริงๆ
ฝันที่ทุกอย่างรอบตัวมันไม่สมเหตุสมผล แต่เรากลับไม่กลัว ไม่สับสน
เพราะเรารู้ว่า...นี่ไม่ใช่โลกจริง แต่มันก็ยังเป็น ‘ที่ของเรา’
นั่นแหละคือ Lucid Dreaming
ในทางวิทยาศาสตร์ มันคือปรากฏการณ์ที่เรารู้ตัวว่ากำลังฝัน
โดยสมองเราจะอยู่ในช่วง Rapid Eye Movement (REM) ซึ่งเป็นช่วงของการฝันที่ลึกที่สุด
แต่น่าแปลกที่แม้เราจะ “หลับ” จิตสำนึกของเรากลับ “ตื่น”
ในภาวะนี้ สมองส่วน prefrontal cortex ที่เกี่ยวข้องกับตรรกะ การวางแผน และการตัดสินใจ
จะกลับมาทำงานในระดับหนึ่ง—พอให้เรารับรู้ว่ากำลังฝันอยู่ และบางคนยังสามารถควบคุมสิ่งที่เกิดขึ้นในฝันได้อีกด้วย
มันเหมือนเราเป็นทั้ง "ผู้ชม" และ "ผู้กำกับ" ในโรงหนังแห่งจิตใจ
เราอาจจะลอยได้ เดินบนทะเลได้ หรือแม้กระทั่งคุยกับคนที่จากไปแล้ว
ทุกอย่างในนั้น—มันไม่จริง แต่มันรู้สึก จริง กว่าความจริงในบางวันด้วยซ้ำ
หลายคนใช้ Lucid Dream เป็นพื้นที่สำหรับเยียวยาตัวเอง
บางคนเอาไว้เผชิญหน้ากับความกลัว
บางคนใช้มันเพื่อกลับไปหาช่วงเวลาที่คิดถึง
บางคนแค่ต้องการหลบไปอยู่ในโลกที่ตัวเองควบคุมได้สักพัก
เพราะในชีวิตจริง…เราทำแบบนั้นไม่ได้
ในทางปรัชญา Lucid Dreaming กลายเป็นประตูบานหนึ่ง
ที่ทำให้เราตั้งคำถามกับสิ่งที่เรียกว่า “ความจริง”
เมื่อฝันก็สามารถรู้สึกเหมือนจริง แล้วอะไรล่ะคือของจริงแน่?
ถ้าในฝัน เรายังรัก ยังกลัว ยังเจ็บได้
ความรู้สึกเหล่านั้น จะนับว่าเป็นของปลอมเหรอ?
หรือบางทีสิ่งที่สำคัญ ไม่ใช่ สถานที่ที่เราอยู่
แต่เป็น สิ่งที่เรารู้สึก ระหว่างที่เราอยู่ที่นั่นต่างหาก
...
ในมุมของผม
Lucid Dreaming มันไม่ใช่เรื่องพิเศษอะไรเท่าไหร่
มันก็แค่...ช่วงหนึ่งของชีวิต ที่เราได้หยุด แล้วมองดูตัวเองจากอีกมุม
เราอาจไม่ต้องลอยตัวในอากาศ หรือบินไปไหนได้
บางทีแค่เรารู้ว่า “ตอนนี้เรากำลังรู้สึกอะไรอยู่”
มันก็คล้ายกับ Lucid แล้วล่ะ—Lucid Life
การใช้ชีวิตแบบมีสติ รู้เท่าทัน และยอมรับทุกอย่างที่มันเป็น
ทุกคนอาจจะเคยฝันแบบนี้ แค่จำไม่ได้
หรือบางคนไม่เคยเลย ก็ไม่เป็นไร
เพราะโลกแห่งความฝันไม่ใช่การแข่งขัน
และการรู้ตัว ไม่ใช่เรื่องที่ต้องรีบไขว่คว้า
บางครั้งมันก็แค่...มาเมื่อถึงเวลา
แล้วก็จากไปแบบเงียบๆ เหมือนตอนที่เราเผลอยิ้มให้ใครบางคนในฝัน
…
ถ้าถามว่า “Lucid Dreaming ดีไหม?”
ผมว่ามันไม่ได้แย่เลยนะ
มันให้ความรู้สึกเหมือนมีที่เล็กๆ สักที่
ที่เราจะเป็นอะไรก็ได้ โดยไม่มีใครตัดสิน
เป็นพื้นที่ที่เราสามารถพูดกับตัวเองได้ตรงๆ
ว่าเรากลัวอะไร เราโหยหาอะไร และเราอยากกอดตัวเองแน่นแค่ไหน
แต่ถึงแม้เราจะไม่มี Lucid Dream ก็ไม่เป็นไรเลย
แค่ตื่นมาแล้วยังมีลมหายใจอยู่
ยังมีโอกาสที่จะนั่งเงียบๆ แล้วถามใจตัวเอง
นั่นก็เพียงพอแล้วล่ะ...ที่จะบอกว่า “เรายังอยู่ตรงนี้”
เราไม่ต้องควบคุมทุกอย่างในชีวิต
ไม่ต้องเข้าใจทุกเรื่องที่เกิดขึ้น
บางครั้ง...แค่ยอมให้ตัวเองได้รู้สึก
ไม่ว่าจะฝันอยู่ หรือตื่นอยู่
เราก็ยังเป็นเราเสมอ....ขอให้เป็นวันที่ดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
