ดีแล้วนะ ที่สงสัยตัวเอง ทำอะไรอยู่ และทำไปเพื่ออะไร มีระยะหนึ่ง ..ที่ทำงาน เหมือน ลอยไปตามทะเล เหมือนเกาะที่เคลื่อนที่ไปได้ ..ยามที่เข้าเวรบนสะพานเดินเรือ ตอนกลางคืน อยู่คนเดียว ..ก็คิดไปเรื่อยเปื่อย เอ..ทำไม่เราต้องมาอยู่ ล่องลอย ไปตามทะเล เจอคลื่น ..เห็นแต่น้ำทะเล .กับท้องฟ้า เรือก็แล่นไป .เราก็อยู่อย่างนี้ กินนอนบนเรือลำนี้ ..มันก็ไม่วุ่นวาย . ตื่นมากิน ทำงาน แล้วนอน แต่ที่อยู่บนเรือ ก็มีสิ่งตอบแทนเป็น เงินเป็นปัจจัย..ก็ต้องอยู่ให้ได้ ..เพราะอยากได้เงินทอง
ชีวิตเรามัน มาช่องทางนี้ ..ก็ทนทำไป แต่ก็เพลิดเพลิน เดี๋ยววันๆ เกาะน้อยๆ ก็ถึงที่หมายปลายทาง แล้วก็ออกไปเดินทางใหม่ อยู่เกาะนานๆ ก็เบื่อ ..ขึ้นฝั่งหางานทำต่อ มันก็มีแค่นี้ ทำไปเพื่อมีปัจจัยมาเลี้ยงตัวเอง ให้อยู่ได้ แต่เมื่อขึ้นฝั่ง อยู่กับทะเลนานไป ก็จะเป็นไอ้เฒ่าทะเล
เราก็แบ่งเวลา ..หาความหมายชีวิต ..เข้าวัด เรียนรู้จัก ที่ว่า กรรมนั้นมันเป็นอย่างไร มันมาอย่างไรกัน ชีวิตถึงต้องไปลอยกับเกาะที่เคลื่อนไปในทะเล
.. พอเข้าวัด ..พระท่าน สอนเรื่องการพายเรือ .เรื่องที่ชีวิตของเรา กายนั้นก็เหมือนเรือน้อยๆ ให้เราได้ใช้ กายวาจาใจ .มาพายเรือ ..เพื่อทวนกระแสน้ำอุปสรรคต่างๆ ไปหาจุดหมายปลายทางที่ดี ท่านบอกว่า เป็นท่าของบุญกุศล มีกายเป็นบุญ กายเทพยดาอินทร์พรหม หลังจากเรือลำนี้หมดสภาพไป ไปพักที่ท่าบุญกุศล พักจิต ..ไม่ต้องไปเสาะแสวงหา อาหารการกินชั่วขณะหนึ่ง แล้วลงมาพายเรือต่อไปอีก .. เพื่อถึงจุดหมาย ยุติการพายเรือ
การที่เราสงสัยตัวเอง มันก็เป็นจุดเริ่มต้น ที่จะเสาะแสวงหาคำตอบ อะไรๆหลายอย่าง ที่ผ่านมาในชีวิต ได้ทบทวน พิจารณาใคร่ครวญ ตัวเราเอง ที่อาศัยอยู่กับกายที่ไม่เที่ยง กายนี้เมื่อเป็นกายกรรม กรรมก็ปรุงแต่ง เรื่องราวของกรรม ..ให้เรายึดถือ ..คราวนี้ เราเอากายกรรม มาสร้างเป็นกายบุญ ..เราก็จะค่อยรู้จักคำว่า บุญนั้นช่วยบรรเทา ผ่อนคลายกรรม ของกายออกไป ..คัดเอ้าท์กรรมออกไปเรื่อยๆ จิตเราอาศัยอยู่ในกายบุญ ร่างกายก็แข็งแรง ไม่ค่อยมีโรคภัยเบียดเบียน ถึงมีเบียดเบียน เราก็หมั่นทำบุญ แปรสภาพ กรรม..นั่นให้เป็นบุญ ..
แต่นั้นแหละ มันก็ยากที่เรียนรู้ นี้ หากเราไม่เข้าวัด ไม่เจอพระ ท่านให้ฝึกหัด เราก็ไม่รู้บุญ อยู่กับกรรม ก็ไม่รู้จักกรรมเอาเสียเลย บางคนก็ว่า รู้แล้วๆ แต่ก็ไม่ฝึกหัด ก็ยึดว่ารู้แล้วๆ แต่ไม่ลงมื่อทำ ..แล้วมันจะเกิดคำว่า สร้างบุญกุศลบารมีขึ้นมาได้อย่างไร .ที่ว่าเค้าให้กายมาอาศัยชั่วขณะหนึ่ง ..แล้วจิตต้องเดืนทางออกจากกาย .มีอะไรไปกับจิต
จิต..เมื่อไม่มีกาย .ก็เป็นสิ่งที่น่าเรียนรู้จัก จะได้หายสงสัย ตัวเราเอง ว่ามาอาศัยกายนี้ ทำอะไร ที่เป็นประโยชน์แก่จิตของตนเอง เมื่อเวลาไป ก็ไปแต่จิตเราดวงเดียว ไม่มีใครตามไปด้วย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
