17 เม.ย. เวลา 03:34 • ศิลปะ & ออกแบบ

Phuket Citizen Council สภาพลเมืองภูเก็ต

บ้านเลขที่ 120-122 ร้านโชคเจริญ
By.มูลนิธิเมืองเก่าภูเก็ต
บ้านเลขที่ 120 ถึง 122 ร้านโชคเจริญเจ้าของบ้านหลังนี้คือ เจ้าของโรงแรมสินทวี โดยให้นางเสาวนีย์ เพชรวิจิตรเ ป็นผู้เช่าบ้านหลังนี้มานานร่วม 40 ปีแล้ว เพื่อเปิดร้านขายผ้าโชคเจริญ โดยแรกเริ่ม คุณเสาวนีย์เล่าว่า ญาติมาเช่าบ้านเลขที่ 120 ก่อน ตั้งแต่ประมาณปี 2520 เพื่อขายสินค้าเครื่องกระป๋อง และเสื้อผ้าสำเร็จรูป คุณเสาวนีย์ซึ่งพื้นเพเป็นชาวจังหวัดชุมพร มาช่วยญาติขายของในช่วงแรก ภายหลังญาติเลิกขาย จึงได้รับช่วงเช่าบ้านหลังนี้
ต่อมาโดยเปลี่ยนมาขายผ้า จนถึงปัจจุบันเมื่อก่อนบ้านเช่าเพียงหลังเดียว คือบ้านเลขที่ 120 ส่วนบ้านเลขที่ 122 เคยเป็นร้านขายถังน้ำแข็ง ชื่อ ร้านกิมเชียง ต่อมาเมื่อร้านกิมเชียง เลิกกิจการ จึงขอเช่าต่อ และได้ทุบผนังห้องด้านหน้าบ้าน ชั้นล่างเพื่อขยายร้าน ให้กว้างขึ้น ส่วนภายในบ้านและชั้นบน ไม่ทุบเพียงแต่เจาะผนัง เป็นประตูเชื่อมกัน 2 จุดคือช่วงกลางบ้าน 1 จุดและชั้นบน 1 จุด
สภาพบ้านเลขที่ 122 จะดูเก่ากว่า บ้านเลขที่ 120 บ้านเลขที่ 120 นั้น มีรูปแบบเป็นร้านค้า มากกว่าบ้านอยู่อาศัยเพราะบ้านเดิมไม่มี จิ่มแจ้ บ่อน้ำ และห้องครัว บ้านมี 2 ช่วงช่วงแรกของบ้าน เป็นร้านค้ามีผ้าแขวนโชว์ และวางขายทั่วห้องช่วงที่ 2
คุณเสาวนีย์ทำเป็นครัว และขุดบ่อน้ำเอง ภายหลังมีห้องน้ำ รวมทั้งได้ต่อเติม ห้องนอนเล็กๆเอาไว้ เพื่อใช้นอนพักมีบันไดไม้ ขึ้นชั้นบนเป็นพื้นไม้ชั้นบนมี 2 ห้องนอน
ส่วนบ้านเลขที่ 122 นั้นบ้านมี 3 ช่วงช่วงที่ 1 เป็นร้านค้าที่ทุบผนังเชื่อมกับบ้านเลขที่ 120 ช่วงที่ 2 มีจิ่มแจ่ มีบ่อน้ำ
คุณเสาวนีย์ ใช้พื้นที่บางส่วนวางของมีบันได ไม้เก่าขึ้นชั้น 2 ช่วงที่ 3 ของบ้านเป็นห้องเก็บของชั้นบนเป็นพื้นไม้ ไม่มีใครอยู่อาศัย ด้านหลังมีห้องนอน 1 ห้องหลัง บ้านติดโรงแรมสินทวี เป็นที่โล่งเจ้าของโรงแรมสินทวี เคยใช้เป็นที่จอดรถ บ้านเลขที่ 122 ยาวกว่าบ้านเลขที่ 120
การซ่อมแซมปรับปรุงบ้าน ยังมีในส่วนของหลังคาบ้าน ที่เปลี่ยนเป็นกระเบื้องลอนคู่ จิ่มแจ้ บ้านเลขที่ 122 ทำขอบกั้น เพื่อแก้ปัญหาน้ำท่วม ด้านหน้าบ้านทำพื้นให้สูงขึ้นป้องกันน้ำท่วม เข้าร้านซึ่งจะทำให้เกิดความเสียหาย กับผ้าที่ขาย ในร้าน
คุณเสาวนีย์ และสามีค้าขาย และพักอาศัยอยู่ที่นี่มานานร่วม 40 ปีส่วนลูกทั้งสามคนนั้น ย้ายบ้านออกไปแล้ว ลูกๆเคยชวนให้ย้ายไปอยู่ด้วยกัน แต่คุณเสาวนีย์ไม่อยากไป เพราะผูกพันกับบ้านนี้
ถ้าไปนอนที่อื่น จะนอนไม่หลับ เพราะไม่เคยชินอยู่ที่นี่นอนหลับสนิทสบายใจกว่า เมื่อก่อนลำบากนะเปิดร้านทุกวันไม่มีวันหยุด เดี๋ยวนี้ยังมีวันหยุดบ้างเพราะลูกเรียนจบได้ดี กันหมดแล้ว ก็หายเหนื่อยอนาคตของร้าน ก็คาดหวังให้ลูกมารับช่วง กิจการร้านโชคเจริญต่อ แต่งานขายผ้าเป็นงานหนักก็คงแล้วแต่ลูกจะตัดสินใจ
&&&&&&&&&&&&&&&&&&
โฆษณา