ถึงตัวฉันในวัยเด็กที่วิ่งเล่นอย่างมีพลัง

> สวัสดี...ตัวฉันในวันนั้น
จำได้ไหมว่า...นายเคยวิ่งไล่จับเพื่อนกลางแดดทั้งวันโดยไม่เหนื่อย
นายเคยหัวเราะเสียงดังจนแม่ต้องออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
นายไม่เคยกลัวอะไรเลย นอกจากกลัวมืดกับโดนตีเวลาเล่นซนเกินไป
วันนี้ฉันโตขึ้น…แต่บางวันฉันกลับรู้สึกหมดแรงทั้งที่ยังไม่ได้วิ่งเลยสักก้าว
ฉันห่วงหน้า ห่วงหลัง ห่วงคนรอบตัว จนบางครั้งลืมห่วงตัวเอง
นายยังอยู่ในใจฉันไหม?
ถ้ายังอยู่…ช่วยกลับมาเตือนฉันทีว่า
ความสุขจริง ๆ บางทีมันก็แค่เสียงหัวเราะดัง ๆ กับการได้วิ่งแบบไม่ต้องคิดอะไรเลย
ขอบคุณนะ…ที่เคยเป็นพลังให้ฉัน
และหวังว่าวันหนึ่ง ฉันจะกลับไปหานายได้อีกครั้ง
โฆษณา