19 เม.ย. เวลา 05:07 • ความคิดเห็น
มันไม่น่าจะใช่เรื่องแปลก
เงินเดือนไม่ใช่ปัจจัยไม่ให้เราทิ้งมาหาทางสุขของใจ
เราเงินเดือนเยอะกว่าผู้พิพากษาท่านนี้
งานเราไม่กดดันอะไรมากมาย
เพราะประสบการณ์อันยาวนาน ทุกปัญหาง่ายไปหมด
แต่คน เพื่อนร่วมงาน หัวหน้างาน คือปัจจัยสำคัญ
ความร้ายกาจของคน ที่ทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง
การทำลายคนอื่นให้พ้นทาง
เป็นเรื่องที่ทำข้ามหัวเราไปมากันทุกวัน
เพราะเราไม่เอาด้วยกับเรื่องแบบนี้
เราคือแกะดำของสังคมที่ทำงาน ไม่เอาใคร ไม่สังคม
ก็เพื่อสร้างความปลอดภัยให้ตัวเอง ไม่เป็นฝ่ายไหน
มันเหมือนนั่งทำงานในนรก
ความคิดเรา อยากหนีไปอยู่ถ้ำเหมือนกัน
มีช่วงหนึ่ง มุ่งอ่านพระไตรปิฎก
เพียงเพื่ออยากรู้ พระพุทธเจ้าจะมีทางออกดีๆมั้ย
เราท่องทุกวันว่าเป้าหมายเราคืออะไร
อดทนนะ อดทน ข้ามไปให้ได้
สุดท้าย...เราก็ออกมา
มีแต่คนบอก เสียดายรายได้
แต่เรา..สุขภาพจิตสำคัญกว่า
โฆษณา