เรื่องจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง
หายไปนาน…เพราะอยากกลับมาเขียนเรื่องดีๆ แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาเขียน “เรื่องจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง”
หายไปนาน...ไม่ใช่เพราะหมดไฟ
แต่เพราะพยายามมากๆ ที่จะกลับมาเขียนเพจในมุมบวก
อยากพูดถึงโมเดลเศรษฐกิจดีๆ
แนวโน้มใหม่ๆ ที่น่าจับตา
หรืออย่างน้อย…นโยบายที่พอจะฝากความหวังได้บ้าง
แต่พอยิ่งศึกษา
ดูตัวเลข
คุยกับเพื่อนฝูง
ขอโทษนะครับ — มันไม่มีอะไรให้พูดดีๆ ได้เลย
🧨 เศรษฐกิจไทยตอนนี้: ไม่ใช่ “ชะลอ”…แต่คือ “ทรุดถาวร“
GDP โตเฉลี่ย <3%
แต่ยังกล้าหลอดตัวเองว่า “กำลังฟื้นตัว”
เราติดกับดักรายได้ปานกลางจนลืมไปแล้วว่า
ประเทศอื่นเขาหนีออกไปตั้งแต่ยี่สิบปีที่แล้ว
ในขณะที่เรา…
ยังยืนขายของฝากให้นักท่องเที่ยวจีนเหมือนเดิม
แล้วหวังว่าเศรษฐกิจจะโต
เราไม่ได้โตช้า…
แต่เราไม่รู้จะ “โตจากอะไร” ต่างหาก
👵 โครงสร้างประเทศที่กำลังพัง – และไม่มีใครกล้ารื้อ
- แรงงานไม่พอ เพราะสังคมสูงวัย
- ทักษะไม่ทัน เพราะการศึกษาไม่เปลี่ยน
- SME เต็มประเทศ แต่ไม่มีนวัตกรรม
- รัฐใช้แต่เครื่องมือเดิมๆ “แจกเงิน-กระตุ้น-ภาวนา”
เศรษฐกิจใหม่ต้องใช้คนเก่ง โครงสร้างยืดหยุ่น
แต่ไทยยังติดอยู่กับระบบราชการขนาดใหญ่ + นโยบายไร้เอกภาพ + การเมืองพังๆ
🏗️ Thailand 4.0 / EEC – ฝันสวยบนกระดาษ แต่เละในโลกจริง
- โครงการล่าช้า
- การลงทุนไม่กระจาย
- ไม่มีแรงงานที่พร้อม
- ไม่มีระบบหนุน R&D จริงจัง
ทุกอย่างดูเหมือน “มีแผน”
แต่ไม่มี execution
ไม่มี trust
ไม่มีความต่อเนื่อง
เราไม่เคยขาดโมเดล
เราขาด “คนที่ทำให้มันเกิดขึ้นจริง
🧳 ท่องเที่ยว: เครื่องช่วยหายใจที่เราติดมานานเกินไป
ดีใจที่นักท่องเที่ยวกลับมา
แต่เศรษฐกิจประเทศจะพึ่งการขายของ 7 วัน 5 คืน ไปอีกนานแค่ไหน?
- Wellness Tourism ยังไม่ถึงไหน
- Medical Tourism จะแข่งกับเขาได้แค่ไหน
- โครงสร้างพื้นฐานก็ยังไม่พร้อมรับ high-value visitors
ท่องเที่ยวควรเป็น “เสริม”
แต่ไทยเอามาเป็น “เสาหลัก”
และเรากำลังแบกเศรษฐกิจประเทศไว้บนหลังร้านของฝาก
🧠 การศึกษา = แก่นของปัญหา
เราฝันอยากไปสู่ “Digital Economy”
แต่เด็กไทยยังสอบด้วยความกลัว
ครูยังสอนให้ท่อง
ระบบยังให้รางวัลคนจำได้ ไม่ใช่คนคิดเป็น
ถ้าแรงงานไม่มีทักษะ
แล้วใครจะเป็นฐานของเศรษฐกิจใหม่?
💸 FDI ที่ไหลเข้า = กระแสเงินกลัวจีน ไม่ใช่เชื่อมั่นไทย
- เงินเข้ามาแบบเฉพาะเจาะจง ไม่กระจาย
- ผ่านสิงคโปร์เป็นหลัก
- ใช้แรงงานน้อย แต่ใช้ทุนสูง
- ไม่เชื่อมกับ ecosystem ของไทย
ไทยไม่ได้เป็น “ศูนย์กลาง”
แต่เป็น “ทางผ่าน”
🎰 แล้วเราก็เดินมาถึงวันที่ “คาสิโน” กลายเป็นนโยบายเศรษฐกิจ
เมื่อหาทางสร้างรายได้ใหม่ไม่ได้
รัฐจึงหันไปหา “การพนัน” เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ
ใช่ครับ — คาสิโนออนไลน์ บ่อนเสรี บ่อนรีสอร์ท
ที่ตอนนี้กำลังถูกผลักดันแบบจริงจัง และรวดเร็ว
ประเทศที่ไม่มีอะไรจะขาย
สุดท้ายก็ต้องขาย “ความสิ้นหวังของประชาชน”
มันไม่ใช่แค่เรื่องศีลธรรม
แต่มันคือคำถามเชิงระบบว่า…
- เราจะพัฒนาประเทศจากการให้คนเล่นพนัน?
- แล้วจะจัดการยังไง ในเมื่อบ่อนเถื่อนยังจัดการไม่ได้เลย?
🇻🇳 เพื่อนบ้านพุ่ง เรายังอยู่ที่เดิม
- เวียดนามดึง FDI
- มาเลเซียวิ่งไปกับ EV
- อินโดเน้นตลาดในประเทศ
- ฟิลิปปินส์ลงทุนคนรุ่นใหม่
ไทยล่ะ?
เรายังดีเบตกันเรื่องจะรอบใหม่ยังไงเมื่อไหร่ดี
เรากำลังพูดคนละภาษากับโลก
🔚 สรุป: ประเทศที่ไม่มีคำตอบ และไม่กล้าถามคำถาม
- เศรษฐกิจไม่มีทิศทาง
- แรงงานไม่มีศักยภาพ
- รัฐไม่มีศรัทธาจากประชาชน
- การเมืองไม่มีเสถียรภาพ
- โอกาสไม่มีคนรับ
- ปัญหาไม่มีใครกล้าพูด
ผมหายไปนาน เพราะอยากรอเขียนเรื่องดีๆ
แต่สุดท้ายต้องกลับมาเขียนไว้อาลัยให้ประเทศแทน
Thailand+ กลับมาแล้ว
ไม่ใช่เพราะหวัง...
แต่เพราะเงียบไม่ไหวแล้วจริงๆ
- 23
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
