รักย้อนอดีตภาค 6 ปีศาจอวกาศถล่มไทยแลนด์แดนสไมล์
.
ตอน 34 จบภาค 6-1
.
แอชมัทที่เสียงแหบอู้อี้ "บัดนี้ได้เวลาที่ข้าจะทิ้งหุ่นยักษ์แสนเทอะทะนี้ไปสู่ร่างใหม่ของนักสู้ที่เก่งที่สุดของเกม"
.
ราชาดิษยมานพ "คุณหมายความว่าอย่างไร ที่คุณทำไปทั้งหมดเป็นเพียงเกมเท่านั้นเองหรือ"
.
แอชมัทที่เสียงแหบอู้อี้หัวเราะ "แน่นอนว่าไม่ใช่ กว่าครึ่งชีวิตของข้าใช้ชีวิตในที่กักขัง เพราะสิ่งมีชีวิตอื่นอิจฉาที่ข้าเก่งกว่าพวกมัน จึงรวมหัวกันกำจัดข้า"
.
ราชาดิษยมานพ "ไม่มีใครอิจฉาคุณทั้งสิ้น เพราะสิ่งที่คุณทำลายล้างชีวิตของผู้อื่นเป็นความชั่วร้าย เป็นบาปที่ต้องตกนรกหมกไหม้ ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด"
.
เจ้าหุ่นยักษ์หัวเราะก๊าก "นี่มันยุคไหนแล้วลุง เจ้ายังเอาเรื่องหลอกเด็กมาใช้กับข้า ไหนบอกซิบาปหน้าตาเป็นยังไง แล้วบุญหน้าตาเป็นยังไง
แน่นอนว่าเจ้าตอบไม่ได้ ก็ในเมื่อสิ่งที่ข้าได้ทำมาตลอด ทำไปแล้ว และ จะทำต่อไป เป็นคุณประโยชน์ที่ทำให้ข้าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ และ ข้อสำคัญก็คือข้าพอใจ"
.
ราชาดิษยมานพ "คำว่าพอใจคำเดียวของคุณ ผมก็ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆอีก"
.
เจ้าหุ่นยักษ์ "แต่ตอนนี้ข้าต้องการสร้างความพอใจให้ตัวเองด้วยการให้เจ้าชายยักษ์คนนั้นโชว์การต่อสู้กับสิ่งประดิษฐ์ที่ข้าสั่งให้แอชมัทสร้างด้วยมือเปล่า"
.
ภานิชา "ฉันขอเป็นผู้ต่อสู้กับสิ่งประดิษฐ์นั้นแทน"
.
เจ้าหุ่นยักษ์ "ข้าก็คิดไว้แล้วว่านางหญิงคนนี้ต้องเสนอตัวเพราะมีพันธะสัญญากับเมียของเจ้าชายยักษ์ อย่าสงสัยที่ข้ารู้ก็เพราะข้ารู้ได้ถึงความนึกคิดของพวกเจ้า"
.
ศาตราจารย์พาราด็อกซ์ "ขอถามสักข้อปีศาจอวกาศว่าคุณกำเนิดจากสิ่งใด และมีฤทธานุภาพ(Power)ได้อย่างไร"
.
เจ้าหุ่นยักษ์หัวเราะก้อง "ข้ากำเนิดจากสารพิษและขยะต่างๆในอวกาศ ซึ่งใช้เวลายาวนานมากกว่าจะประกอบเป็นตัวข้าขึ้นมาได้ จึงทำให้ข้าไม่มีรูปร่างที่แน่นอน ต้องอาศัยสิ่งอื่นเพื่อแสดงถึงความมีตัวตนของข้า
.
ข้อดีที่ข้ากำเนิดจากสารพัดพิษ จึงไม่มีสิ่งใดที่จะทำลายข้าได้ ส่วนเรื่องอาหารนั้นหายห่วงเพราะข้าเป็นพลังงานอยู่แล้ว และ ยังสามารถเพิ่มพลังให้ตัวเองได้โดยอัตโนมัต"
.
ราชาดิษยมานพ "แผนการทำลายล้างของคุณที่ดวงดาวต่างๆใช้เวลาในการวางแผนนานเพียงใด"
.
เจ้าหุ่นยักษ์ "ข้าไม่จำเป็นต้องวางแผนให้เหนื่อยยาก เพราะข้ามีกำเนิดจากสิ่งเลวร้าย ดังนั้นเรื่องร้ายๆจึงเป็นDNAหลักของข้าอยู่แล้ว พูดง่ายๆก็คือคิดเป็นแต่เรื่องชั่ว"
.
เจ้าหุ่นยักษ์หันไปทางแอชมัท "ปล่อยเจ้าชายโกโร่ออกมาได้แล้ว"
.
เจ้าชายโกโร่เป็นยักษ์หน้าตาอัปลักษณ์ หัวโล้นแต่ไว้จุกปล่อยยาวเหมือนจินนี่ สูงร่วมๆ3เมตร สิ่งที่ทำให้คู่ต่อสู้แพ้ตั้งแต่เห็นตัวก็คือการที่เจ้าชายมี 4 แขน อีก 2 แขนงอกมาจากใต้ราวนม
.
เจ้าชายโกโร่ก้าวเดินมาที่ภานิชาซึ่งสูงไม่ถึงอกของมันอย่างตะกุกตะกักเหมือนหนังฝรั่งสมัยโบราณที่เทคนิคยังไม่ทันสมัย เจ้าชายส่งเสียงคำรามเป็นการข่มขวัญคู่ต่อสู้ก่อนที่จะชูแขนทั้ง 4 เป็นการแสดงพลัง
.
ภานิชาสปริงตัวขึ้นแล้วใช้ 2 เท้าถีบไปข้างหน้าสุดแรงที่จุดยุทธศาสตร์ของเจ้าชายในขณะที่กำลังแสดงพลัง ส่งผลให้เจ้าชายเปลี่ยนเสียงเป็นร้องจ๊ากด้วยความเจ็บปวดแทนทั้งทรุดกายลงกุมเป้าด้วยมือทั้ง 4
.
ภานิชาจึงกระโดดกางขาเป็นเส้นตรง 180 องศาข้ามหัวเจ้ายักษ์ไปอยู่ด้านหลังแล้วกระชากจุกของเจ้าชายให้หน้าหงายขึ้น
จากนั้นจึงบิดคอโดยแรงเสียงดังสนั่น ความเงียบเกิดขึ้นชั่วขณะแล้วGPSฝอยก็เอ่ยขึ้นดังๆ "ชนะอย่างขาวสะอาด"
.
เจ้าปีศาจอวกาศถอนใจ "เหมือนข้าดูมวยยักษ์รุ่นเก่าเปี๊ยบ ขึ้นเวทีมาไม่ถีงนาทีก็น็อคแล้ว เอาใหม่แอชมัทเอาที่ได้เรื่องได้ราวกว่าโกโร่ที่กลายเป็นกลิ้งโค่โร้"
.
คู่ต้อสู้ที่มาใหม่เป็นนินจาแต่งกายสีดำ ปิดหน้าและผมเห็นเพียงดวงตาที่ไม่มีชีวิต ทันทีที่ปรากฎกายเขาก็ยกมือขึ้นเสมออกแล้วก็มีโลหะแวววาวรูปปากนกพุ่งเข้าใส่ภานิชา
.
เจ้าสิ่งนี้ยังเชื่อมต่อกับสลิงเส้นใหญ่มีความยาวเกือบ 10 เมตร ภานิชาจึงพุ่งตัวหลบหลังหุ่นยักษ์ ทำให้โลหะแวววาวรูปปากนกพุ่งเข้าใส่หุ่นยักษ์แทน
.
"ไอ้พวกงั่ง" หุ่นยักษ์ร้องขึ้นมาอย่างโกรธแค้น "เจ้าทำให้ร่างของข้าเป็นรอย"
.
แอชมัท "ก็ไหนนายท่านไม่ต้องการใช้แล้วนี่ครับ"
.
หุ่นยักษ์ "งั่งเป็นทวีคูณเลย เจ้าไม่เห็นหรือว่าข้ายังไม่ได้ย้ายร่าง"
.
แอชมัท "จริงๆด้วยนายท่าน ถ้าเช่นนั้นข้าขอสั่งให้เจ้าหยุดใช้อาวุธลับเดี๋ยวนี้ นินจาอีงะ"
.
ภานิชาฉวยโอกาสในขณะที่นินจาหยุดชะงักตามคำสั่งของแอชมัทพุ่งตัวไปหามันเพื่อเล่นงาน
แต่เธอคาดผิดเพราะมันเองก็คาดไว้เช่นกันว่าภานิชาต้องใช้วิธีนี้ มันจึงจับแขนทั้ง2ข้างของเธอไว้มั่นแล้วหมุนไปรอบๆก่อนเหวี่ยงเข้าใส่เจ้าหุ่นเหล็ก
.
จบตอน 34 ภาพปกและแรงบันดาลใจจาก Mortal Combat 1995
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
