Blockdit Logo (Mobile)
ณ
ณรงค์ ชื่นนิรันดร์
•
22 เม.ย. เวลา 04:17 • ประวัติศาสตร์

เช็งเบ๋ง..

By..ผศ.ปราณี สกุลพิพัฒน์
บทตลกร้าย..ในโอกาสไปเช็งเบ๋ง..อาก้งงิ้มหงวน แซ่เหนียว..และ อาม่ากิ่มต่าว แซ่หลิม ผู้มีบัวบรรจุกระดูกอยู่ในวัดกะทู้..
ครอบครัวฉันมีขนาดเล็ก..วันนี้มีฉันกับลูกสาว.
.ไปทำบุญกระดูกบรรพบุรุษ..ด้วยกันสองคน..ข้างๆบัวของครอบครัวฉัน..มีบัวของคนกันเอง..อยู่ใกล้ๆหลายบัว..คณะที่สนุกสุดคือ..มีสมาชิกเป็นหนุ่ม..ในวัยช่างพูดช่างคุย..และมีอารมณ์ขันหลายคน..เสียงเย้าแหย่ของคนหนุ่ม..พูดกับอาม่า..ที่อยู่ในบัวมานาน
เขาบอกว่า “อาม่า วันนี้ลู่หยุดซักผ้านะ..ผ้าแค่เขาซักแล้ว..ลู่กะเอามาซักหลาว”..แล้วเขาก็หัวเราะเฮฮากันมาก..
แสดงว่าระยะท้ายๆของชีวิตอาม่า..ท่านคงหลงลืม.. ได้เห็นครอบครัวข้างๆเฮฮากัน..สนุกสนานฉันนึกถึงอดีต..
ครั้งฉันอายุ15ปี..คุณย่าก็ยังไม่แก่นัก..ช่วงเวลาไปเช็งเบ๋ง สำคัญนัก..เป็นการรวมญาติ..ครั้งสำคัญในรอบปี..พิธีเริ่มจาก..ฉันเรียงกระดาษ..หลากสีที่ชาวบาบ๋าภูเก็ตเรียกว่า.. “บ่องจั้ว”..ไว้รอบๆบัว..หาก้อนหินเล็กๆ..มาทับกันกระดาษปลิว..
กระดาษชนิดนี้..เป็นธรรมเนียม..ของชาวฮกเกี้ยนและขายเป็นปึก..แกะปึกดู..จะมีกระดาษสีสด.. เช่น แดง..บานเย็น..เขียว..เหลือง..ม่วง..
เมื่อวางเรียงบนบัว..เป็นสัญลักษณ์บอกให้รู้ว่า..อ้อ!ลูกหลานบ้านนี้ยังอยู่..และยังมาแสดง..ความเคารพบรรพบุรุษ ..สำหรับภูเก็ตปัญหาของ “บ่อง”..ที่ถูกทิ้งร้าง..มีมากขึ้นกว่าเดิม..แต่ก็ไม่น่าเกลียด..
ถ้าเปรียบเทียบกับ..มะละกา..มีสถานที่ฝังศพคนจีนขนาดใหญ่มาก..ชื่อ “บูกิต ชินา” Bukit Cina.. สันนิษฐานว่า..ลูกหลานอพยพ..ไปอยู่ต่างประเทศเสียเยอะ..ทุกครั้งที่ผ่านไป..ฉันสะเทือนใจทุกครั้ง
 
การแก้ปัญหานี้..ของหลายสมาคม..ในปีนังจึงมีสถานที่รับฝาก..”ซินจู้”..ซึ่งเป็นแท่งไม้แกะชื่อ..และแซ่ของผู้ล่วงลับ..ลูกหลาน..จ่ายค่าธรรมเนียม..ในการรักษา..ดูแล สถานที่..และทำหน้าที่..สักการะตามสมควร..
นึกถึงประเทศญี่ปุ่น..ฉันเคยไปชมซากุระ..ที่เขาปลูกเต็มภูเขา..จำนวนมากมาย..จริงๆที่”สุสานฟูจิ”ฉันคิดว่า..เป็นนโยบายที่ดีมาก..ที่ใช้พื้นที่ของสุสาน..ให้เกิดประโยชน์สูงสุด..แต่ละปีจะมีผู้ไปชื่นชมดอกไม้..เป็นหมื่นๆคน..ไอเดียเช่นนี้..น่าจะเป็นวิธีสร้างพื้นที่สีเขียว..ให้ภูเก็ต..ได้ดีอีกวิธีหนึ่ง
ฉันพบหลักฐาน..ของคู่รักโรแมนติก..ที่สุสานเขารังในวันที่ฉันไป..เช็งเบ๋งอาก๊งเอ็งเต็ก แซ่เอี๋ยว เตี่ยของอามะ..และอาม่านางแดง เอกศิลป์..แม่ของอามะ..ฉันเห็นหลุมศพใหม่..มีลักษณะเป็นคู่..อีกหลุมว่าง..แต่สุสานที่มีคนนอนแล้ว..มีไม้กางเขนปักอยู่ด้านบน..ฉันถามคนดูแล..
เธอเล่าว่า..อี๋คนที่เอาสามีสุดที่รัก..มาฝังตรงนี้ด้วยเหตุผลว่า.. “ป๋าของเด็กๆแกชอบอยู่แข่ๆ(ใกล้ๆ)อี๋ แต่แกเป็นคริสต์..ต้องไปอยู่เหลว(เหลว แปลว่า สุสาน)ผัง(ฝรั่ง).. อี๋ไม่ชอบ เลยพาแกมาอยู่ตรงนี้”
ต้องยกย่องภรรยา..คู่ทุกข์คู่ยากคนนี้..ที่ตัดสินใจอย่างเรียบง่าย..และมีเหตุผล..ด้วยรัก..แม้สามีจะล่วงลับไปก่อน..เธอก็วางแผน..จะฝังร่างไว้ใกล้คนที่รักเธอเสมอ..
 
888888888888888
โฆษณา