วันที่เป็นชีวิตเราโตขึ้น
ณ.จุดๆหนึ่งของการเดินทาง
ผ่านวัยเด็กมาอย่างสมบูรณ์
แบบภายใต้ความรับผิดและ
รับชอบไปพร้อมๆกัน
หลายคนยังรู้สึกโหยหา
ความเป็นเด็กความเป็น
วัยรุ่นที่มีความสุขอย่างน้อย
ก่ะเป็นวัยที่สนุกสนานมาก
กว่าสภาพคนโตภาระที่
แบกภาระหน้าที่ล้นมือ
ภายใต้เป้าหมายกดดัน
หลายคนพูดคำซ้ำๆที่มี
ความหมายว่า“หากย้อน
กลับไปได้นะ”อยากกลับ
ไปเป็นเด็กอีกครั้ง
อดีต ดั้งเดิมแบบเด็กๆ
ทั้งๆที่เมื่อก่อนต่างปรารถนาเร่งเร้าให้วัยเยาว์ผ่านพ้นไปั้
ข้างหน้าสุดกำลัง
วันนี้เมื่อโตเติบใหญ่
มานุดแอบคนึงถึง
วัยเยาว์อย่างมีความสุข
ในอดีต
และ
ข้างในอยากทะยานหนี
ปัจจุบันเสียเหลือหลาย
เชื่อเถอะ
ยิ่งอาวุโสยิ่งอายุมากขึ้น
ทั้งร่างกายสรีระและสมอง
จะหวลกลับไปเป็น
เหมือนเด็กอีกครั้ง
มานุดมักหนีกลับไปที่อดีต
ตอนเด็กๆคนโตวันนี้
ก่ะเคยร้องไห้โยเยอยาก
เป็นผู้ใหญ่ให้ไวๆ
อยากทำอะไรๆได้ด้วย
ตนเองไม่ต้องพึ่งพาใคร
สุขแบบเด็กแต่ป่ะอยากโตไวๆ
โตแล้วจะได้ไม่ต้องอ่าน
หนังสือไม่ต้องทำการบ้าน
ส่งครู ไม่ต้องรับถูกใคร
คอยเปิดสมุดพกวิพากษ์
การเรียน
อาจเป็นเพราะมานุดไม่เคย
พอใจอะไรในสิ่งที่ตนเป็นอยู่
ตอนเด็กก่ะอยากโตพอโตก่ะ
อยากกลับไปเป็นเด็กอยากเป็น
อะไรที่ไม่ใช่ปัจจุบันขณะ
ทั้งๆที่ชีวิตของมานุดช่าง
มีคุณค่าในแต่ละช่วงเวลา
โตก่ะเริ่มเครียดกดดันทะยานอยากจนทุกข์
การเรียนรู้อย่างอิสระแบบเด็กๆ
การเติบโตขึ้นอย่างมั่นคงแข็งแรงมีรับผิดชอบในวัย
คนโต
และใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย
สงบงดงามอย่างรอบครอบ
ในวัยชรา
ความสุขในทุกวัยมีอยู่
เย็นสงบเบาบางล่องลอยอิสระยามชราภาพ
และนั่นแหละคือ
คนที่ต่างจากมานุด
คือคนกวนหมุนวน
ไม่เคยสงบหยุดนิ่ง
แต่ก่ะดีนะเคลื่อนเพื่อ
เปลี่ยนแปลงพัฒนา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
