จากคุก...สู่คุณค่า
บันทึกของคนที่เคยพลาด เพื่อเตือนคนที่ยังมีโอกาส
เขียนโดย: คนบนฟ้า แก่แต่เก๋า
" น้ำคำปลอบใจ ของแม่หลั่งไหลออกมา พร้อมน้ำตา "
ส่วนที่ 1: ความเข้าใจผิดในวัยคะนอง
ผมเคยคิดว่า... “ไม่เป็นไรหรอก”
พอโดนจับก็รับสารภาพ ศาลตัดสินจำคุก 1 ปี
ติดจริง 6 เดือน ได้รับอภัยโทษ
ตอนนั้นยังคิดในใจว่า
> “ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิต ประดับบารมี—ข้าก็เจ๋ง ผ่านคุกมาแล้วเว้ย!”
แต่จริง ๆ แล้วนั่นคือสิ่งที่ผม ใช้หลอกตัวเอง
เพื่อปกปิดความเจ็บปวดในใจลึกๆ เพราะทุกครั้งที่เห็นแม่หอบหิ้วของมาเยี่ยม
ฝนตก แดดออก แม่ไม่เคยขาดสักสัปดาห์
นำอาหารที่ผมชอบมาให้ทาน ทุกครั้งที่พบกัน แม่ปลอบใจให้กำลังใจทั้งน้ำตา ผมรู้ว่าเธอเจ็บ... และผมเจ็บกว่า
เจ็บที่ทำให้แม่ต้องร้องไห้เพราะความคะนองของผมซ้ำแล้วซ่้ำอีก
" โซ่ตรวจของความผิดพลาด มันล่ามทุกคนไว้ในมุมมืดของระบบ "
ส่วนที่ 2: ผลกระทบที่เกิดขึ้นจริง
ตอนออกจากคุก ผมคิดว่า...
“ชีวิตใหม่กำลังเริ่มต้น”
ผมสาบานกับตัวเองว่าจะไม่ยุ่งกับยาอีก
ผมเปลี่ยนชุดนักโทษเป็นเสื้อผ้าธรรมดา
แต่ผมลืมไปอย่างหนึ่ง...
“อดีตของผม มันไม่ได้เปลี่ยนไปด้วย”
ผมพยายามหางานสุจริต หวังจะเริ่มจากศูนย์
แต่พอเขาตรวจประวัติอาชญากรรม... ทุกอย่างก็พัง
ใบหน้าผู้จัดการร้านที่เคยยิ้มต้อนรับผมในวันสัมภาษณ์
กลายเป็นแววตาเย็นชาเพียงเพราะบรรทัดหนึ่งในแฟ้มประวัติว่า
> “เคยต้องโทษคดียาเสพติด”
มันเจ็บ...
ไม่ใช่แค่เพราะผมถูกปฏิเสธ
แต่มันเหมือนชีวิตทั้งชีวิตถูกตราหน้า
ว่า "คุณไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเริ่มต้นใหม่"
และไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่ได้รับผลกระทบ
กรณีตัวอย่าง:
“บอย” น้องที่ผมรู้จัก เคยติดคุก 2 ปีตอนอายุ 19 จากคดียาบ้า
ออกมาปุ๊บ ตั้งใจเรียนต่อจนจบ ปวส. หวังจะเปลี่ยนชีวิต
แต่พอสมัครงาน พอตรวจเจอประวัติ…
> “บริษัทเราไม่รับผู้มีประวัติอาชญากรรมครับ”
ชีวิตที่ตั้งใจจะเริ่มใหม่ กลับไม่มีแม้แต่โอกาสให้พิสูจน์ตัวเอง
อีกกรณีที่ผมเจอมากับตัว:
ลูกชายของผม ตั้งใจสอบเข้ารับราชการ
ขยัน อดทน และไม่เคยมีประวัติด่างพร้อยแม้แต่นิดเดียว
แต่สุดท้ายก็ต้องหลั่งน้ำตา เพราะเอกสารตรวจสอบคุณสมบัติระบุว่า
> “บิดาเคยมีประวัติต้องโทษในคดียาเสพติด”
เขารับไม่ได้...
เพราะเขาคิดว่าชีวิตของเขาไม่ได้เกี่ยวกับอดีตของผม
แต่นี่คือความจริงที่โหดร้าย
ความผิดของผม... มันไม่ได้ลงโทษแค่ตัวผม
แต่มันลงโทษคนที่ผมรักที่สุดในชีวิต
ที่เจ็บยิ่งกว่า คือ...
นับจากวันที่ผมพ้นโทษมา จนถึงวันนี้
— กว่า 30 ปีแล้วผมไม่เคยกระทำผิดกฎหมายอีกเลย
ใช้ชีวิตอย่างสุจริต ทำมาหากินด้วยน้ำพักน้ำแรง
เสียภาษี พึ่งพาตัวเอง เป็นประชาชนคนหนึ่งของประเทศนี้อย่างไม่เคยหลบเลี่ยง
แต่แค่เพราะในอดีตผมเคยพลาด...
ชื่อของผมก็ยังถูกติดไว้ในมุมมืดของระบบ
แม้ใจจะเปลี่ยน แม้การกระทำจะเปลี่ยน
แต่สำหรับสังคมบางส่วน
— อดีตก็ยังเท่ากับตัวตน
" อดีตกลายเป็นตราบาป ที่ถูกฝังไว้ในระบบราชการ "
ส่วนที่ 3: จะทำอย่างไร เมื่ออดีตตามหลอน
ผมเคยคิดว่าเมื่อพ้นโทษออกมาแล้ว
ก็ถือว่าชดใช้กรรมแล้ว
แต่โลกแห่งความจริง… ไม่ใช่แบบนั้น
อดีตมันไม่ได้ตามหลอนแค่ในใจเรา
แต่มันกลายเป็นตราบาปที่ถูกฝังไว้ในระบบราชการ
ในแฟ้มข้อมูล
ในสายตาคนบางกลุ่มที่มองเราเป็น
“อดีตนักโทษ” มากกว่า “คนที่เปลี่ยนแปลงแล้ว”
หลายคนท้อ...
บางคนกลับไปทำผิดซ้ำเพราะคิดว่า
> “สังคมไม่ให้โอกาสอยู่แล้ว จะเปลี่ยนไปเพื่ออะไร?”
แต่ผมเลือกอีกทาง...
ผมเลือกที่จะยืนหยัดในความดี แม้มันจะยากเย็น
ผมอาจจะไม่มีสิทธิ์เท่าคนอื่นในสายตาของบางคน
แต่ผมมีศักดิ์ศรีในฐานะ
“คนที่เคยผิด...และไม่ยอมผิดซ้ำ”
1. อย่ายอมแพ้ต่อระบบ
ยื่นลบประวัติ (หากเข้าข่ายตามกฎหมาย ป.วิ.อาญา ม.100/1)
ขอใบรับรองความประพฤติจากเรือนจำ หรือเจ้าหน้าที่คุมประพฤติ
2. หาทางเดินใหม่
สร้างอาชีพที่ไม่ต้องพึ่งใบประวัติ เช่น ธุรกิจส่วนตัว, งานช่าง, ขับรถส่งของ
3. หาคนที่เชื่อมั่นในตัวเรา
อย่าฝากชีวิตไว้กับสายตาคนที่ไม่เคยมองเห็นหัวใจเราเลย
4. ใช้อดีตเป็นบทเรียน ไม่ใช่พันธนาการ
บอกเล่า เตือนสติ แชร์ประสบการณ์ เพื่อช่วยให้ใครสักคนไม่ต้องซ้ำรอย
" หาท างเดินใหม่ "
ส่วนที่ 4: ฝากถึงน้อง ๆ วัยรุ่น และคนที่คิดว่า “ไม่เป็นไรหรอก”
น้อง ๆ หลายคนอาจกำลังอยู่ในวัยอยากลอง อยากรู้ อยากเท่
เพื่อนชวนไปลองยา ชวนไปเสี่ยง แล้วบอกว่า
> “ไม่เป็นไรหรอก แค่ครั้งเดียวเอง”
อย่าคิดแบบนั้น...
เพราะ “ครั้งเดียว” ที่ว่ามันเปลี่ยนชีวิตคุณได้ทั้งชีวิต
ไม่ใช่แค่ช่วงเวลาที่ติดคุก
แต่มันคือประตูหลายบานที่คุณจะไม่มีสิทธิ์เปิดอีกเลย
และมันไม่ได้กระทบแค่คุณ
แต่พ่อ,แม่คุณจะร้องไห้
น้องคุณอาจถูกตราหน้า
ลูกคุณอาจต้องหมดสิทธิ์ ทั้งที่เขาไม่ได้ทำผิดอะไรเลย
> ผมอยากให้ประสบการณ์ของผม จบแค่ที่ผม
ไม่ต้องให้ใครต้องเจ็บแบบผมอีก
---
> อดีตคือครูที่โหด แต่ปัจจุบันคือทางเลือกที่ยังพอมี
ถ้าคุณยังไม่เริ่มผิด — อย่าพลาด
ถ้าคุณพลาดไปแล้ว — อย่าซ้ำ
---
หากคุณเห็นว่าบทความนี้มีคุณค่า
✓ช่วยแชร์ให้ถึงคนที่ยังมีโอกาสได้หยุดคิด
และถ้ามันช่วยใครได้แม้แต่คนเดียว
— ผมถือว่าชีวิตที่เคยพลาดของผม...มีความหมาย
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
