เรื่องตัวอิจฉา ..มันก็เป็นอารมณ์กรรม อย่างหนึ่ง แล้วแต่อารมณ์นั้น จะอุปโลกน์ นำไปอืจฉาใคร สมมุติว่า เมื่อชาติก่อน เราไปอิจฉา นาย ก ..นาย ก ก็ตกนรกไปแล้ว มันก็เรื่องกรรม ที่อยู่กับธาตุทั้งสี่ นิสัยคล้าย นาย ก .ย้อนกลับมา อิจฉาเราบ้าง เรื่องราวพวกนี้ มันเป็นตัวเชื่อดเฉือน ด้วย อยู่ๆก็มีคนมาใช้วาจา กล่าวว่าอย่างนั้นอย่างนี้ เชือดเฉือนให้เจ็ยกระดองใจเสียงั้น ทั้งที่มัน ไม่ได้มีไม้มีมีดมาตีเรา มันแค่ลมปาก..เราก็ปล่อยเสียงนั่น ให้มันผ่านไปตามลม ลมปากนั้น มันไม่ตัวตน พอเราไปยึด มันก็มีตัวตนขึ้นมา..