25 เม.ย. เวลา 14:59 • ปรัชญา
..เรื่องโลกธรรม..หลงมันเมื่อไหร่ ยึดมันเมื่อไหร่.. ภัยอะไรเกิดจึ้นบ้าง .
เมื่อมันมีเหตุการณ์ ที่เหมือนกับการแข่งขัน ประลอง ลงสนาม มันก็มีคนดู คนเขียร์ ยิ่งสนามใหญ่ ก็คนดูมากหน่อย .คนเชียร์ก็ยังแบ่งข้าง เดี๋ยว นี้ ก็ยังมีหน้าม้าอีก มันก็มีเรื่องราวทีจะต้องผจญภัย ต่างๆ ไม่ว่าในสนาม ทั้งคนเขียร์
.. ยิ่งมีการพนัน .เข้ามาส่งเสริม มันก็เชียร์แบบหวังผล ..เรื่องกองเขียร์ มันมีเรื่องราวโลกธรรมอยู่ แล้วในการแข็งขัน บางคนกอยากชนะ มีการตุกติกกัน ยิ่งกรรมการลำเอียง นี่มันยุ่ง หากว่า เราทำดี .ไม่ได้คิดไปแข่งขันอะไรกับใครเราพอใจที่เร่ได้ทำดี ความดีของเราเงียบๆ มันรู้แก่ใจตัวเองดี หรือไม่ดี นั้นเป็นของเราแน่นอน ทำแล้วมีความสุขสบายใจ
..แม้ในการประพฤติปฏิบัติธรรม มีเพื่อนด้วยกัน ..ไปปฏิบัติ ..มันก็ยัง มีเรื่องราว ทำนองอิจฉา ทำไมคนนี้ ทำได้ คนนี้ทำไม่ได้ คนนี้ ..จิตเค้าเป็นสมาธิเร็ว คนนี้เชื่องช้า คนนี้เอาใจใส่ ไม่เอาใจใส . เมื่อมีใครมาติมาชม โลกธรรมเกิดขึ้น จิตก็ค่อยเอียงๆ อิจฉากัน ..กลัว คนนั้นคนนี้ จะแซงหน้า เกินหน้าเกิดตาย .อย่างนี้ เค้าเรียกว่า จิตใจมันเล็กคับแคบ…ชักทำตัวเป็นมดแดง .มาอยู่ใกล้ๆ ไต่ใกล้ ชักไม่ค่อยดี .เห็นแล้วต้องรักษาระยะห่าง ..อยู่เงียบๆ เรื่องเด่นเรื่ิองดัง มันเด่นดังเรื่องราวอะไรกัน .ที่ว่าดีว่าเด่น
โฆษณา