"ผู้มาเยือนที่ไม่มีใครเชิญ"
(โดย อธิปัญญา)
ฉันนั่งอยู่ริมโต๊ะ
ตรงขอบประตูที่คนเข้าออกไม่ขาดสาย
ทุกครั้งที่ใครสักคนเดินผ่าน
ฉันต้องขยับตัว...
เหมือนก้อนหินเกะกะทางเดิน
ไม่มีใครสนใจ
ไม่มีใครส่งยิ้ม
ฉันไม่ใช่แขก
ไม่ใช่ครอบครัว
ไม่ใช่อะไรเลย
เสียงหัวเราะลอยข้ามศีรษะไป
บทสนทนาไหลเวียนข้ามไหล่ฉันไป
ไม่มีใครตั้งใจให้ฉันเป็นส่วนหนึ่ง
เขาบอกฉันเป็นเพื่อน
แต่แม้แต่คำว่าเพื่อน...ยังฟังดูหรูเกินไป
ฉันคือเงาที่บังเอิญติดมาในงานเลี้ยง
คนนอกที่ไม่มีบทบาทแม้แต่จะนั่งตรงไหน
ในที่สุด ฉันเข้าใจ
ความรักที่ต้องหลบซ่อนในแววตาคนอื่น
ไม่มีวันเติบโตในแสงสว่างของตัวเอง
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
