เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา)1 ชาย (ชรา) คนหนึ่ง นั่งเขียนหนังสือ ในบรรยากาศที่ นุ่มนวล อ่อนละมุน เขาเขียนประโยคสุดท้าย ของหนังสือนี้ว่า

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 2 เขาบินหนี ลอยเหาะไปในฝันนั้น แล้วไม่นาน แรงบินก็อ่อนกำลังลง เขารู้สึก เหมือนค่อยๆ ร่อนต่ำลง

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 3 ชายชราผู้นี้ ก็มีส่วนการใช้ชีวิตที่คล้ายๆ คนปกติทั่วไป เมื่อยังเด็ก นอนหลับ ตื่นก็ไปเรียน เมื่อเริ่มทำงาน ก็นอนตื่น ละก็ไปทำงาน เพียงแต่ว่า ตอนเด็ก มีความรู้สึก อยากที่จะต

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 4 เขามีความเชื่อว่า มนุษย์อยู่คู่กับความฝัน มาตั้งแต่เริ่มมีมนุษย์บนโลกนี้ เขาเริ่มที่จะชอบความฝัน ก็ตอนที่เริ่มรู้สึกได้ว่าในฝัน มันให้ความรู้สึกเฉพาะตอน เฉพาะฉากนั้นๆ ที่ป

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 5 แต่ไม่เลย แม้อยู่ในน้ำ เขาก็ยังรู้สึกปกติหายใจได้ เหมือนไม่ได้อยู่ในน้ำ คลื่นน้ำแตกกระจาย จากแรงบิดพลิกตัวไปมาของจระเข้ เขาจ้วงกระหน่ำแทงท้องจระเข้ต่อไปเรื่อยๆ  โดยหวังว่

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 6 เขาเขียนบทถัดไปว่า ฝันถูกแบ่งเป็นสามแบบ จากโดยประสบการณ์ส่วนตัว และจากที่ได้ยิน ได้คุยกับผู้อื่นมา มันคือ ฝันดี กับ ฝันร้าย และฝันทั้งที่ยังตื่นอยู่

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 7 ชายชราวางดินสอลงบนโต๊ะนั่น เขาบ่นในความคิดว่า จะเขียนเรื่องต่อไปยังไงดี ก็มันคิดไม่ออกนิ

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 8 บทความบางตอนของชายหนุ่มในวัยชรา เขียนเล่าว่า ' ฝันในฝัน ' เป็นเรื่องง่ายที่ทำให้เข้าใจผิด คิดว่าตื่นแล้ว ทั้งที่จริงๆ ยังคงอยู่ภายในฝัน

เรื่องแห่งฝัน (ยินดีนิทรา) 9 และก็มาถึงยามเย็น เวลาไกล้ค่ำ ชายชราวางดินสอแล้วพละออกจากบรรยากาศการนั่งเขียน