นอกจากสำนวนแปลกๆ ขำๆ แล้ว ผู้อ่านนิยายจีนกำลังภายในยังต้องรู้จักศัพท์หลายคำ มิฉะนั้นอาจอ่านไม่ได้อรรถรส นักแปลรุ่นแรก จำลอง พิศนาคะ ว. ณ เมืองลุง และ น. นพรัตน์ ใช้ภาษาจีนแต้จิ๋วในการแปล เสียงแต้จิ๋วห

โลกนิยายจีนกำลังภายในไม่มีวันเป็นเช่นที่เป็นอยู่ หากไม่มีบุคคลสองคนผู้กำหนดชะตากรรมของบู๊ลิ้ม คนแรกย่อมคือกิมย้ง (金庸) ผู้ให้กำเนิดโครงสร้างของนิยายกำลังภายในแบบใหม่

นิยายกำลังภายในมีสำนวนเฉพาะมากมายที่นักอ่านชาวไทยรู้สึกว่าแปลก หรืออาจจะขำด้วยซ้ำ ครั้งแรกที่ผมอ่าน มึนงงไปหลายวัน ยกตัวอย่าง เช่น 'ผายลมมารดาเจ้า' (放你媽的屁) อะไรกันเนี่ย? นี่ย่อมมิใช่คำชม ปกติคำว่า 'ผา

ผมดูหนังจีนกำลังภายในอยู่คู่โลกมาแต่เด็ก ตั้งแต่นางเอกเจิ้งเพ่ยเพ่ยอายุราว 20 เดวิด เจียง ตี้หลง เยี่ยหัว หลอลี่ ยังหนุ่มฟ้อ จนกระทั่งหลายคนตายไปแล้ว ตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา พล็อตหนังจีนกำลังภายในไม่ค่

คุณนึกอยากกินลิ้นจี่ แต่มันไม่ใช่ฤดูลิ้นจี่ ทันใดนั้นญาติคนหนึ่งก็โผล่มาที่บ้านคุณ นำลิ้นจี่มาฝาก อย่างนี้เรียกว่าความบังเอิญ ถามว่าเป็นไปได้ไหม ก็ย่อมเป็นไปได้ ครั้นวันรุ่งขึ้น คุณนึกอยากกินโรตีใส่ไ

ในบรรดานักเขียนนิยายจีนกำลังภายในทั้งหลายในแผ่นดิน ผู้ที่สร้างตัวละครได้มีสีสันมากที่สุดคนหนึ่งน่าจะเป็นโก้วเล้ง ผ่านมา 40-50 ปี ผมยังจดจำตัวละครหลายคนของเขาได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง

(บทความนี้มีสปอยเลอร์ของนวนิยายหลายเรื่องของกิมย้งและโก้วเล้ง) สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราจดจำนวนิยายจีนกำลังภายในเรื่องหนึ่งๆ ได้คือฉากเด่นของเรื่องนั้น

คำว่านิยายจีนกำลังภายใน ภาษาจีนคือ บู๊เฮียบ (武侠) ต้องมีทั้งบู๊และเฮียบจึงจะครบสูตร

หลายสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมเล่าเรื่องเกร็ดนิยายกำลังภายในของกิมย้งบ้าง โก้วเล้งบ้าง คั่นเวลาขณะกำลังทำงานชุด 'เป่ย-ตง-หนาน-ซี' ซึ่งเดินหน้าไปอย่างเงียบเชียบและเชื่องช้า