I. เราทั้งหลายที่อยู่ในการฟื้นฟูขององค์พระผู้เป็นเจ้าจำต้องมีนิมิตแห่งแผนการบริหารของพระเจ้า — กจ.26:18ก; สภษ.29:18ก: 1. เราต้องถูกนำเข้าสู่อีกขอบเขตหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ขอบเขตที่เรียกกันว่าขอบเขตฝ่ายวิญญ

II. แผนการบริหารของพระเจ้าคือการบริหารปกครองในครอบครัวของพระเจ้า ซึ่งก็คือการแจกจ่ายตัวของพระองค์เองในพระคริสต์เข้าสู่พลไพร่ที่พระองค์ทรงเลือกสรรและไถ่ไว้ เพื่อพระองค์จะได้มาซึ่งบ้านที่มาสำแดงพระองค์เ

7. ถ้าพิจารณาตามพระทัยปรารถนาของพระเจ้าแล้ว แผนการบริหารที่นิรันดร์ของพระเจ้าคือการทำให้มนุษย์เป็นเหมือนกับพระองค์ในชีวิตและนิสัย แต่ไม่มีส่วนในฐานันดรความเป็นพระเจ้า และทำให้พระองค์เป็นหนึ่งกับมนุษย์

III. แผนการบริหารของพระเจ้าได้ถูกริเริ่มและพัฒนาขึ้นในขอบเขตแห่งหลักความเชื่อ — 1ตธ.1:4: 1. ในด้านลบ การฝึกฝนความเชื่อคือการหยุดการงานและการกระทำของเราลง; ในด้านบวก การฝึกฝนความเชื่อคือการเชื่อพึ่งใน

5. การดำเนินชีวิตคริสเตียนคือการดำเนินชีวิตแห่งความเชื่อ, การดำเนินชีวิตแห่งการเชื่อ — ฆต.3:2, 14: (1) เราไม่ได้ดำเนินชีวิตตามสิ่งที่เรามองเห็น; เราดำเนินชีวิตตามสิ่งที่เราเชื่อ — ยฮ.20:25–29. (2) กา

2. ใน ฆต.2:20 อัครทูตเปาโลกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเป็นอยู่ในความเชื่อแห่งพระบุตรของพระเจ้า”: (1) ความเชื่อแห่งพระบุตรของพระเจ้า ชี้ถึงความเชื่อของพระเยซูคริสต์ที่อยู่ในเรา ซึ่งได้กลายเป็นความเชื่อที่เราใช้

I. ความเชื่อคือการแปรสภาพข้อเท็จจริงของพระเจ้าให้เป็นแก่นสาร: 1. เฮ็บราย 11:1 กล่าวว่า “ความเชื่อคือการแปรสภาพสิ่งที่เราหวังไว้ให้เป็นแก่นสาร คือความมั่นใจว่าสิ่งที่ยังไม่ได้เห็นนั้นมีจริง”; คำว่า “ก

III. ความเชื่อหมายความว่า เราเชื่อว่าพระเจ้าทรงเป็น ส่วนเราไม่เป็น — ฮร.11:5–6, 1–2; 2กธ.4:13, 18: 1. แต่ถ้าไม่มีความเชื่อก็ไม่อาจเป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้าได้ ไม่อาจทำให้พระเจ้ามีความสุขได้ — ฮร.11:6ก.

V. ความเชื่อคือการหยั่งรากอยู่ในข้อเท็จจริงที่ยิ่งใหญ่, นิรันดร์, และศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า ซึ่งได้ตั้งเป็นพันธสัญญาต่อเราในพระคำอันบริสุทธิ์ของพระองค์; ความเชื่อทางด้านทัศนะภายในของผู้เชื่อทั้งหลายอย