เรื่องแรกที่เป็นแนวคิดศูนย์กลางของหนังสือ 1 และ 2 โครนิกาคือ I. ความหมายสำคัญทางภายในของหนังสือประวัติศาสตร์ทั้ง 12 เล่มในพันธสัญญาเดิม (ยะโฮซูอะ, ผู้วินิจฉัย, ประวัตินางรูธ, 1 และ 2 ซามูเอล, 1 และ 2

พระคริสต์ที่ถูกเปิดเผยไว้ในหนังสือซะคาระยาคือพระคริสต์ที่มีความเกี่ยวข้องกับ II. หนังสือซะคาระยาเปิดเผยว่าประเด็นสำคัญและเนื้อหาหลักแห่งการเคลื่อนไหวของพระเจ้าในประวัติศาสตร์ของมนุษย์คือการเสด็จมาสองค

เมื่อยุคสมัยจะสิ้นสุดลง พระคริสต์จะเสด็จมายืนอยู่บนภูเขามะกอกเทศและจะสู้รบกับ 2. ซะคาระยาบทที่ 12—14 กล่าวถึงการเสด็จมาอย่างมีชัยชนะในครั้งที่สองของพระคริสต์ ซึ่งเป็นการเสด็จมาด้วยฤทธิ์เดชและอำนาจ: (

ชายคนนี้ [ที่อยู่ใน ซคย.1:8ก] ก็คือพระคริสต์ในสภาพมนุษย์ของพระองค์ III. พระคริสต์ผู้ครอบคลุมสรรพสิ่งคือประวัติศาสตร์แห่งการเคลื่อนไหวของพระเจ้าที่อยู่ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ เพื่อจะได้รับมาซึ่งการก่อ

ในวิวรณ์บทที่ 19 คริสตจักรเป็นทั้งเจ้าสาวที่ถูกนำมาถวายแด่พระคริสต์และนักรบ IV. เอเฟโซบทที่ 5—6 เปิดเผยว่าคริสตจักรเป็นทั้งเจ้าสาวและนักรบ; ในวิวรณ์บทที่ 19 ก็กล่าวถึงคริสตจักรในสองด้านนี้ — อฟ.5:25–2

ฟ้าสวรรค์ทั้งหลายมีไว้สำหรับแผ่นดินโลก, แผ่นดินโลกมีไว้สำหรับมนุษย์, V. หนทางที่จะทำให้การเคลื่อนไหวของพระเจ้าในประวัติศาสตร์ของมนุษย์สำเร็จเป็นจริงเพื่อให้แผนการบริหารที่นิรันดร์ของพระองค์สำเร็จลุล่ว

พระเจ้าย่อมเป็นนักเขียนที่ดีที่สุด. พระองค์ทรงใช้รูปภาพต่างๆ ในการเขียนหนังสือ I. ประวัติศาสตร์ของชนชาติอิสราเอลเป็นแบบเล็งถึงผู้เชื่อทั้งหลายในพันธสัญญาใหม่ดังนั้นจึงเป็นแบบเล็งถึงคริสตจักรด้วย — 2คน

“พระเจ้า” เป็นชื่อสามัญ ส่วน “พระยะโฮวา” เป็นชื่อที่ใกล้ชิดสนิทสนม. III. ทุกคนที่กลับจากการเป็นเชลยในบาบิโลนมาสู่แผ่นดินงามได้รับคำบัญชาให้รู้จัก, เชื่อฟัง, และนมัสการพระยะโฮวา — 1คนก.16:8–14 1. “พระ

ฐานท้องถิ่นของคริสตจักรโดยพื้นฐานแล้วก็คือความเป็นหนึ่งที่มีเพียงหนึ่งเดียว IV. การที่ชนชาติอิสราเอลกลับมาสู่แผ่นดินงามเป็นเครื่องหมายเล็งถึงการที่คริสเตียนทั้งหลายได้กลับจากการแตกแยกมาสู่ฐานของคริสตจ