ตอนที่ ๑ ส่งท้ายสิ่งไม่ถูกต้อง ต้อนรับสิ่งที่ใหม่ ชีวิตถึงจะสงบเย็นเป็นพระนิพพาน ผู้มีปัญญาเป็นคนดี เป็นคนดีเป็นคนมีปัญญา ท่านได้ปัจจุบันที่ประเสริฐได้เกิดมาเป็นมนุษย์ได้มีการเรียนการศึกษา ให้พากันประ

ตอนที่ ๒ กลับหลังหันเดินไปทางทิศตะวันออก เพื่อจะออกจากทุกข์ ออกจากวัฏฏสงสาร เราทั้งหลายต้องยกเลิกตัวเอง ยกเลิกนิสัยของตัวเอง เอาพระธรรมเอาพระวินัยนำชีวิต เรียกว่าถือนิสัยถือพระวินัยขององค์สมเด็จพระสัม

ตอนที่ ๓ เข้าสู่มาตรฐานแห่งพระธรรมพระวินัย อย่าปล่อยให้กาย วาจา ใจ เป็นโจร เป็นมหาโจร ทุกคนต้องเข้าใจพระศาสนานะ พระศาสนาคือธรรมะ ธรรมะ คือ พระศาสนา พระศาสนาคือเวลา พระศาสนาคือพระธรรมคือพระวินัย เราต้

ตอนที่ ๔ ให้ทุก ๆ วัน เป็นวันที่ก้าวไปแห่งความดี แห่งปัญญา ที่เอาความถูกต้องนำชีวิต ให้ทุก ๆ วัน เป็นวันที่ก้าวไปแห่งความดีแห่งปัญญา เป็นปัญญาที่ก้าวไปสู่ความดี มนุษย์เราคือผู้ที่ประเสริฐต้องเอาความถู

ตอนที่ ๕ เราปฏิบัติได้อยู่ทุกหนทุกแห่ง เป็นอริยมรรค เหมือนต้นไม้ที่ได้อาหารมาจากทุกทิศทาง การประพฤติการปฏิบัติของเรา เราปฏิบัติได้อยู่ทุกหนทุกแห่ง เรียกว่าเป็นมรรคเป็นอริยมรรค องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุท

ตอนที่ ๖ วางภาระหนัก วางความยึดมั่นถือมั่นออกไป ชีวิตจิตใจถึงมีแต่ความว่างเบา เราต้องยกเลิกความรู้สึกที่มันเป็นสัญชาตญาณ ความรู้สึกว่าเป็นเราเป็นของเรา ที่เป็นสัญชาตญาณ หลงใหลยึดมั่นถือมั่น รักความสุข

ตอนที่ ๗ จะเป็นคนที่ไหนไม่สำคัญ ต้องรู้เข้าใจว่าทุกสิ่งทุกอย่างนั้นคือเหตุคือปัจจัย การปฏิบัติของเราในปัจจุบัน มันถึงได้มาความคิดคำพูดกิริยามารยาททั้งอาชีพ ยกเลิกสิ่งที่เป็นตัวเป็นตน มันจะได้มาจากทุกท

ตอนที่ ๘ ต้องเห็นความสำคัญในเรื่องบวชทางจิตใจ ใจเราต้องยกเลิกสิ่งที่ไม่ถูกต้องทั้งหลายทั้งปวง เราอย่าปล่อยให้ตัวเองตรึก ตัวเองนึกคิด เราต้องหยุดตัวเองต้อง สต๊อปตัวเอง ต้องเบรกตัวเอง เพื่อการปฏิบัติของ

ตอนที่ ๙ ได้รับหน้าที่ ได้รับการแต่งตั้งด้วยสมมติสัจจะ ต้องมาเสียสละให้เกิดประโยชน์สูงสุด เมื่อเรามาบวชเป็นพระ มาเป็นข้าราชการ มาเป็นนักการเมือง ได้รับหน้าที่ ได้รับการแต่งตั้งด้วยสมมติสัจจะ พวกเราทั