.
เป็นการมาที่นี่ครั้งแรกของฉัน เดินไปถึงหอแก้วเห็นประตูยังเปิดอยู่ แค่ก้าวเข้าไปก็รู้สึกบอกไม่ถูก จู่ ๆ น้ำตาไหลเฉยเลย
.
กราบองค์พระด้านในหอแก้วเสร็จแล้ว นั่งเฉย ๆ น้ำตาไหลพราก ๆ ไม่มีปี่มีขลุ่ยราวกับเปิดก๊อก! อยู่คนเดียวในหอแก้วประมาณ 10 นาที ตลอดเวลาคือ น้ำตาไหล ๆ แต่ไม่ได้ร้องไห้สะอึกสะอื้น งงตัวเองมาก!
.
..
กลับมาจากเชียงใหม่ ค้นประวัติอ่านเรื่องของเจ้าดารารัศมีอยู่พักหนึ่งเชียว ..
* ลึก ๆ คิดเองว่า รึฉันอาจจะมีอะไรผูกพันกับท่านมาก่อนหรือเปล่า หรือเคยเป็นข้ารับใช้พระองค์ก่อนหน้านี้! นึกถึงวันที่น้ำตาไหลพราก ๆ ในหอแก้วไม่หยุด ยังขนลุก 😅
(* ขึ้นป้ายเตือนโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน )
.