6 ธ.ค. 2019 เวลา 01:07 • บันเทิง
📮 เรื่องสั้น | ไอร้อนกลางฤดูหนาว Ep.1
“ กูไม่ชอบหน้าหนาว เพราะกูทนหนาวไม่ค่อยได้ รู้สึกทรมานว่ะ “
“ ไอ้วี มันขี้หนาว ใคร ๆ เขาชอบหนาว ๆ เย็น ๆ กัน ไอ้นี่ดันชอบหน้าร้อนซะงั้น “
.
วงสนทนาในวงเหล้าของเพื่อนชาย 3 คน ค่ำคืนวันเสาร์ ที่ผับเล็ก ๆ ร้านปิดบริการไปเมื่อครู่ แต่เขาและเพื่อน ๆ ก็ยังนั่งดื่ม นั่งคุยกันต่อหน้าร้าน
Pix from : Unsplash
“ เป็นไงบ้างช่วงนี้ พรุ่งนี้เปิดร้านขายของไหม วี “
เสียงพี่เจ้าของผับถาม
“ ไม่ครับพี่เป้า หยุดบ้างดีกว่า ตั้งใจจะปิดทุกวันอาทิตย์แล้ว เริ่มพรุ่งนี้เลยละกัน “
.
ที่บ้านวีรวัช เป็นตึกแถว 4 คูหา ขายอุปกรณ์สำนักงานทั้งโต๊ะ ตู้ เซฟทุก ๆ ขนาด ขายมาตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่ ตั้งแต่พ่อเสียไปหลายปี ร้านยังคงเปิดให้แม่ได้อยู่หน้าร้าน พบปะพูดคุยกับลูกค้าพอให้คลายเหงา
... เขาและน้องชายยังช่วยงานในร้านบ้าง แต่งานหลักจริง ๆ คือ ธุรกิจส่วนตัว มีสินค้านำเข้าพวกอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ คอมพิวเตอร์ จัดจำหน่าย ในเวปไซต์ออนไลน์ดัง ๆ อยู่หลายเวป เวลาติดต่อและติดตามงานจะเป็นที่ไหน เมื่อไหร่ก็สามารถทำได้ผ่านปลายนิ้วบนจอมือถือ
พี่เป้าเจ้าของผับ เป็นรุ่นพี่โรงเรียนที่แก่กว่าเขา 3 รุ่น แต่เพิ่งมาคุ้นเคยกัน 5-6 ปีก่อน เมื่อเขากลับมาทำงานที่บ้าน พี่เป้าเคยเล่นดนตรีเอง ร้องเอง เพลงเพื่อชีวิตหลาย ๆ เพลงที่คุ้นหูตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย กลับมาได้ยินอีกครั้งก็ร้านพี่เป้านี่แหละ
.
ร้านพี่เป้าอยู่ไม่ไกลจากบ้านเขานัก จึงเป็นที่พักผ่อน นั่งคุย นั่งดื่มกันสนิทกันเหมือนพี่น้อง มากกว่าการเป็นลูกค้าที่มาฟังเพลง หรือมาดื่มเท่านั้น
วีรวัช ชายหนุ่มหน้าตาดี ด้วยความสูง 184 ซม. หุ่นดี มาดดี หนุ่มหน้าตี๋ ผิวขาว จัดว่าหน้าตาดีสุดในกลุ่มเพื่อน ๆ แต่กลับไม่มีแฟนอยู่คนเดียว ทั้ง ๆ ที่มีสาวหลายคนเคยจีบเขาก่อนตรง ๆ หนุ่มมนุษย์สัมพันธ์ดีงาม แต่ยินดีกับทุกความสัมพันธ์แค่เพื่อน และคุยกับทุกคนได้ดีในฐานะคนรู้จักกันเท่านั้น
.
เจ้าป้อมเด็กรุ่นน้องที่เข้าได้กับทุกคน อยู่ในกลุ่มก๊วนพี่วีด้วย เวลาเห็นมีสาว ๆ มาเกาะเกะลูกพี่ มักจะเจอเจ้าป้อมดักไว้ก่อนทุกครั้ง ..” หล่อสุดในย่านนี้ รองจากพี่วี ก็ผมแล้วละ “ ความเป็นคนอารมณ์ดี ช่างคุย ช่างแอ๊วสาวของป้อม ช่วยกันสาว ๆ ที่้เขาไม่อยากยุ่งด้วยออกไปได้มาก
“ พี่เป้า ผมกลับก่อนนะครับ “ เขาเดินไปหาพี่เป้าที่คุยอยู่ไม่ไกล แล้วลากลับดื้อ ๆ
Pix from : Unsplash
“ อากาศดี๊ดี ชอบมาก ให้มันได้หยั่งงี้สิ ขอกรุงเทพมีหน้าหนาวกับเค้าบ้างเห๊อะ “
เช้านี้กรุงเทพและปริมณฑลอุณหภูมิ 18 องศา นาน ๆ จะมีอากาศดี ๆ สมฤดูบ้าง
กาแฟแก้วแรกของวัน วางอยู่ไม่ไกลจากตัวนัก ในขณะที่ปริมกำลังไล่นิ้วไปมาบนมือถือ เข้าเวปโน้นออกเวปนี้ หน้าจอล้วนเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวที่ไกลออกไปจากที่นี่ และมีหิมะขาว ๆ เต็มไปทุกรูปที่ส่องดู
“ ญี่ปุ่น รัสเซีย จอร์เจีย ลอนดอน ไปไหนดีเนี่ย!!”
เธอรำพึงรำพันบ่นอยู่คนเดียว และยังวุ่นวายกับการหาข้อมูลไปเรื่อย
Pix from : Unsplash
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะการจิ้มนิ้วบนหน้าจอ
“ สวัสดีย่ะ โทรมาทำไมแต่เช้า “
เสียงรับโทรศัพท์จากคนคุ้นเคย แต่เช้าเกินกว่าที่จะมีเรื่องเม้าส์อะไรกันเวลานี้
“ พ่อน๊อตเสียนะ เย็นนี้จะไปงานสวดคืนแรก ถ้าแกว่างไปเย็นนี้ก็เจอกันที่วัดเลย “
“ อ้าวว! ฉันไป งั้นค่ำนี้เจอกัน “ ปริมตอบกลับเพื่อนสาวของเธอโดยเร็ว
“ เออ งั้นเจอกัน น่าจะมีเพื่อน ๆ เราหลายคนแหละฉันว่า คืนนี้ วี มันก็คงไปแหละ มันสนิทกับน๊อตสุด “
ปริมฟังในการขยายความของเพื่อนสาวด้วยความงงงวย จะไปงานศพพ่อน๊อต ส่วนนายวี จะไปหรือไม่ไป ก็คงไม่ใช่ประเด็นอะไรที่เธอจะต้องรู้ไหม ?!
“ แค่นี้นะ! แล้วเจอกัน “
.
Pix from : Unsplash
..
รฉัตร วรรณกุล
06 ธันวา’ 2562
โฆษณา