21 มิ.ย. 2020 เวลา 22:55 • ไลฟ์สไตล์
เพราะผิดพลาด เดอะซีรีย์
EP:15 เรียนรู้จากการรอคอย
คุณเคยผิดหวังไหม มันเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตผมเลยหละ คนเราทุกคนแพ้การลงทุน (ทั้งการลงทุนทางความคิด และการลงทุนที่เป็นตัวเงิน)
อธิบายง่ายๆ ว่าถ้าเราทำงานโครงการใหม่ ลงแรงลงความคิดต่างๆ มากมาย หรือเราเผลอไปลงทุนลงแรงงานบางอย่างแล้ว
เราจะเริ่มมีการผูกพันและยึดติดกับมัน เราจะพยายามเพิ่มปริมาณและเพิ่มความหวัง ความใส่ใจ และถ้าถึงวันหนึ่งวันใดที่ความรู้สึกของเราไม่ถูกตอบสนองจากโลกความเป็นจริงแล้ว (ความไม่สำเร็จตามหวัง)
เราจะรู้สึกหมดหวังสิ้นหวังท้อแท้
แต่หากเรามองย้อนกลับไปในอดีตจะพบว่าเราทุกคนมีประสบการณ์ในอดีตแบบนั้นกันมาทุกคน
ที่แปลกคือ วันนี้ เรายังมีชีวิตอยู่ได้ เราได้บทเรียน เราได้เรียนรู้ เรายังมีชีวิตในวันรุ่งขึ้น และมีความหวังว่าทุกสิ่งที่ได้ทำมาจะเป็นรากฐานความสำเร็จในอนาคต
เกร็ดในการเรียนรู้
เพราะความสำเร็จส่วนใหญ่ต้องใช้เวลา
ไม่แปลกหรอกที่ทุกสิ่งทุกอย่างในการทำงานหรือการใช้ชีวิตจะมีปัญหาไม่สำเร็จตามเป้าหมายได้ทุกครั้ง
ที่แปลกที่สุดคือ ความล้มเหลวในอดีตต่างหาก ที่กลับสร้างโอกาสที่แตกต่างในปัจจุบัน
หากคุณเริ่มมองเห็นโอกาสเมื่อคุณกลับมาครั้งหน้าคุณจะเข้มแข็งและมั่นคงกว่าเดิม
และหากสิ่งนั้นเป็นสิ่งทีี่ใช่ และคุณทำมันอย่างต่อเนื่อง การรอคอยนี้ คุณจะค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ความสำเร็จขึ้นอีกก้าวและคุณจะพบว่าผลลัพธ์ที่ได้มันจะมากกว่าเดิมเสมอ
เมื่อทบทวนจากปัจจุบัน (ส่วนนี้เพิ่มเติมเข้าไปจากฉบับเดิม)
บนเส้นทางของความสำเร็จในเรื่องใดเรื่องหนึ่งจนเป็นที่ยอมรับของแต่ละคน มีเส้นทาง มีสไตล์ มีวิถีที่แตกต่าง (วิถีที่ตัวเราเองต้องเลือกลองผิดลองถูก ลงทุนทางความคิดตลอดจนลงมือปฏิบัติ เรียนรู้ ยกเลิก ปรับปรุง หรือทำอย่างต่อเนื่อง)
แต่ในโลกความจริง คุณเคยได้อ่านบทความสร้างแรงบันดาลใจที่บางคนพึ่งเจอเส้นทางชีวิต หรือเจอสิ่งที่ใช่และทำมันจนสำเร็จ (บางคนสำเร็จอายุน้อย บางคนสำเร็จตอนอายุมากๆ) แต่ทุกๆ คนก็อยู่ในวังวนการคัดสรรความสำเร็จตามธรรมชาติ ถ้าอ้างตามหนังสือ ก็เช่น 100 คนคิด 10 คนทํา 1 คนสําเร็จ
แต่ผมกลับมองว่า เส้นทางความสำเร็จของแต่ละคนเองในยุคนี้ก็ให้คำนิยามที่แตกต่างกัน และจริงๆ ถ้าเราวิ่งหาความสำเร็จในการเป็นที่ยอมรับของคนอื่น มันก็เป็นเส้นทางที่เหนื่อยและเป็นเส้นทางที่ยาวนาน
ดังนั้น ถ้าลองเปลี่ยนเป็นการเติมเต็มการรอคอยความสำเร็จในชีวิตเราเอง โดยตัวเราชื่นชมตัวเองแทน ผมว่าสัดส่วนความสำเร็จอาจเปลี่ยนเป็น
100 เรื่องทำ 80 เรื่องเสร็จ 20 เรื่องภาคภูมิใจ แทนก็ได้นะครับ
ผมเองบริหารจัดการโครงการ บริหารจัดการทีมงาน ในแต่ละปีมีโครงการที่มุ่งหวัง โครงการที่สำเร็จ โครงการไม่สำเร็จ มีต้องขยายเวลา ต้องยกเลิกโครงการ แต่ในแต่ละโครงการถึงผลจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ก็ตาม
สิ่งหนึ่งที่ได้คือการเรียนรู้ มีหลายโครงการที่ถึงแม้คนรอบข้างอาจไม่ได้ยอมรับหรือคิดว่ามันสำเร็จ แต่สำหรับผมในโครงการนั้นผมภาคภูมิใจที่ได้พยายามและทำมันจนสำเร็จแม้จะกินเวลาเกินแผนงานแรกที่วางไว้ไปแบบหลักหลายปีก็ตาม
อ้างอิง เรียนรู้จากการเปิดใจ (ตนเอง)
โฆษณา