14 มิ.ย. 2020 เวลา 16:20
ป้าอยากเล่า : เที่ยวไปตามความฝัน ผันเงินในกระเป๋าให้เป็นประสบการณ์การเรียนรู้ใหม่ ๆ
ภาพนี้ถ่ายที่ Machu Picchu ประเทศ Peru
ปกติแล้วป้าเขียนเล่าเรื่องของตัวเองลงในเฟซบุ๊กของป้าเอง โดยพื้นฐานไม่ได้ต้องการคุยว่าตูได้เที่ยว แต่ต้องการเผยแพร่แนวคิดเรื่องการเที่ยวเอง การเรียนรู้จากการท่องเที่ยวและ การสร้างประสบการณ์ชีวิตใหม่ ๆ ที่น่าสนใจจากการท่องเที่ยว ซึ่งตอนนี้ก็เขียนไปได้เยอะอยู่และมีผู้ติดตามพอสมควรหลังจากทำเพจในเฟซบุ๊กมาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ปี 2017 สนใจอ่านเรื่องราวการท่องเที่ยวของป้าก็ดูในลิงค์นี้ได้ค่ะ
เหตุผลสำคัญที่เขียนเรื่องเผยแพร่ในที่ต่าง ๆ เพราะเคยเป็นครูสอนในมหา-วิทยาลัยมา 29 ปี เกษียณก่อนกำหนด เพราะไม่อยากถูกระบบเผาพลาญตัวเอง เลยผันตัวเองออกมาทำอย่างที่อยากทำ และ เนื่องจากยังได้เงินบำนาญจากรัฐทุกเดือนเลยคิดว่าน่าจะทำตัวให้เป็นประโยชน์สมกับเงินที่ได้รับซึ่งจะว่าไปไม่ได้มากมายอะไรหรอก
Alberta, Canada ถ้าไม่ได้เที่ยวเอง คงไม่ได้จอดรถลงไปถ่ายรูปแบบนี้หรอก
อยากให้คนไทยได้มีโอกาสท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ สังคม วัฒนธรรมของประเทศอื่น ๆ คิดว่าในชีวิตเมื่อเราทำงาน หาเงินเลี้ยงชีวิตเรามีพอเก็บ พอใช้ เราก็ควรได้ใช้เงินนั้นเพื่อสร้างประสบการณ์ชีวิตของตัวเองและครอบครัว เราไม่ได้ใช้เงินของชาติบ้านเมืองเพื่อบำรุงบำเรอความสุขของเรา มันก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรือชั่วแต่อย่างใด เราไม่ได้อาศัยเงินชาวบ้าน เราไม่ได้ใช้เงินของชาติแต่อย่างใด
ที่เมือง Schwangau ประเทศ Germany เห็นปราสาทเบื้องหลัง
การเขียนในเฟซบุ๊กที่ผ่านมาเน้นการเล่าเรื่องการเดินทาง มีรายละเอียดแต่ละวัน เพื่อให้คนอ่านได้เห็นภาพสิ่งต่าง ๆ ที่เราประสบ พร้อมรายละเอียดที่เป็นความรู้ ความคิด สอดแทรกไปด้วยกัน การเขียนยังไม่เน้นการเชียร์หรือให้ข้อมูลแบบ 10 ที่เที่ยวที่น่าสนใจของเมือง...บลา บลา บลา อะไรแบบนั้น
สะพาน Golden Gate, San Francisco, USA ภาพนี้ถ่ายเมื่อไปเยือนครั้งที่ 2
ส่วนตัวคิดว่าการเขียนเล่าเรื่องแบบนั้นช่วยให้คนอ่านเห็นภาพ และได้ข้อมูลเนื้อหาที่อาจจะเป็นประโยชน์ต่อการลุกขึ้นมาท่องเที่ยวด้วยตัวเองบ้าง อยากเขียนให้เห็นข้อเท็จจริงว่ามันเป็นอย่างไร เดินทางอย่างไร แหล่งท่องเที่ยวเป็นอย่างไร ค่าใช้จ่ายเป็นอย่างไร
Colosseum, Rome, Italy
เมื่อจบทริปแต่ละทริป ก็มักจะเขียนให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่ใช้ในทริปนั้น ๆ เพื่อเปรียบเทียบให้เห็นว่า การเที่ยวเองประหยัดรายจ่ายกว่าการซื้อทัวร์ท่องเที่ยวมาก และใคร ๆ ก็สามารถทำได้ โดยทั้งหมดจะมีข้อความรู้สอดแทรกเสมอ คือ ไม่ทิ้งนิสัยครูอ่ะนะ ช่วยไม่ได้จริง ๆ
ประเทศ Bermuda ไปแล้วได้กลับมา ไม่ได้หายไปในสามเหลี่ยมแต่อย่างใด
การเที่ยวเองของตัวเองไม่เน้นความลำบาก แต่ไม่เน้นความสบาย หรือ
หรูหรา หมาเห่า คือเราใช้เงินที่เราเก็บหอมรอมริบจากการทำงานของตัวเราเอง เราจึงต้องใช้ตามที่เราเห็นสมควร การเที่ยว การกิน การดื่ม การนอน
เราเลือกของเราเองได้ และเราต้องการเขียน แสดงให้คนอื่นเห็นว่า มันทำได้ ไม่ได้ฟุ้งเฟื้อ เลอเลิศอะไร
อาหารการกินระหว่างเที่ยวก็ธรรมดาเหมือนที่เรากินปกติ บางวันก็มีพิเศษบ้าง
สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งที่เราอยากให้คนอ่านเห็นก็คือ การท่องเที่ยวด้วยตัวเองเราเลือกได้ตามปรัชญาการดำเนินชีวิตของเรา ว่าเรารักจะทำอะไร เราชอบอะไร แต่เราสามารถทำอะไรได้ ทำอะไรไม่ได้ คือ เน้นทำที่ไม่เดือดร้อนตัวเองและผู้อื่น การท่องเที่ยวทุกทริปจะเช่าโรงแรมที่พักนอน ไม่เคยอาศัยนอนบ้านใคร จ่ายค่าที่พักเอง ไม่เคยให้ใครจ่ายให้ กินก็กินเองจ่ายเอง ไปไหนก็ลากกระเป๋าเอง แบกเป้สะพายหลังไหล่ของตัวเอง ไม่เดือดร้อนคนอื่น
วันไหนอยากสวยก็สวย วันไหนไม่อยากสวยก็ลุย ๆ ไปตามเรื่อง
หาดทรายที่ประเทศ Jamaica
แหล่งท่องเที่ยวสำหรับการท่องเที่ยวก็เป็นเรื่องสำคัญ เคยไปเที่ยวกับทัวร์แล้วเบื่อหน่ายเพราะทัวร์ชอบพาไปช้อปปิ้ง ชอบโฉบดูหรือผ่านดูแหล่งท่องเที่ยว ไม่ได้มีเวลาให้ท่องเที่ยวตามจุดหรือแหล่งที่เราสนใจ เผอิญเป็นคนไม่เน้นการเที่ยวแบบเสียเงินช้อปปิ้ง การถูกปล่อยลงตามศูนย์การค้าเพื่อให้ช้อปจึงเป็นเรื่องน่ารำคาญสำหรับตัวเอง แต่ก็เข้าใจคนอื่นแหละว่าหากเขาชอบก็ดีไป
Museum Quartier ที่ Vienna ประเทศ Austria
ส่วนใหญ่แหล่งท่องเที่ยวของตัวเองจึงเป็นพวกพิพิธภัณฑ์ อุทยานแห่งชาติ โบสถ์ วิหาร และ ย่านเมืองเก่า
ย่านเมืองเก่าที่เมือง Bratislava เมืองหลวงของประเทศ Slovakia
เมือง Budapest ที่เห็นในภาพคือ อาคารรัฐสภาที่สวยงามของ Hungary
เมืองโบราณมรดกโลก Matera, Italy
Panama Canal ประเทศ Panama
โบสถ์ Iglesia de San Rafael เมือง Zarcero ประเทศ Costa Rica
Souq Waqif ถิ่นอนุรักษ์ของเมือง Doha ประเทศ Qatar
ความเป็นคนชอบเที่ยวเอง และเน้นการเที่ยวแบบเที่ยวทั่ว ตอนนี้จึงเก็บ
ประเทศที่ไปเที่ยวมาแล้วเพียง 63 ประเทศ ในวัย 66 ปี มาติดช่วงโควิดที่ไม่ได้เที่ยวตามที่อยากจะไป ในเฟซบุ๊กเพจของตัวเองได้เขียนเรื่องราวการท่องเที่ยวไปแล้วมากพอสมควร โดยทำไว้ 3 เพจ ต่างกรรม ต่างวาระ แต่เพจยืนตอนนี้ก็คือเพจ ป้าตะลอนทัวร์ทั่วโลก ตามลิงค์ข้างบน ใจคิดอยากจะไปให้ได้ทั่วโลก ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะทั่วเมื่อไหร่... แต่ด้วยความคิดว่า เที่ยวก่อนเหี่ยว เลยเที่ยวไปเรื่อย ๆ พอเหี่ยว...ก็กลับมาคิดใหม่ว่า เหี่ยวก็เที่ยวได้ ...ก็ต้องให้กำลังใจและกำไรชีวิตให้ตัวเองนะ เพราะอยู่อีกไม่ถึง 50 ปีก็ตายแล้ว
อาคาร Voortrekker Monument ที่เมือง Pretoria ประเทศ South Africa
แน่นอนว่าประเทศที่ไปเที่ยวประเทศแรกก็ต้องเป็นประเทศไทย เพราะเราเป็นคนไทย เกิดในแผ่นดินไทยก็ต้องไทยเที่ยวไทยเป็นธรรมดา พอโตขึ้น แก่มากขึ้น เงินพอมีใช้มากขึ้น ความอยากเห็นโลกกว้างก็มากขึ้น จึงไปเที่ยวมากขึ้น เริ่มจากเที่ยวกับทัวร์ก่อน แต่ทำไม่ได้นาน เพราะเบื่อกฎจำเจ 6-7-8 หรือ 7-8-9 เบื่อการพล่ามเรื่องไร้สาระของไกด์บางคน เบื่อที่หลงเข้าไปยังทัวร์ที่เน้นการช้อปปิ้งเป็นชีวิตจิตใจ เราเลยออกเที่ยวเอง ต้องยอมรับว่าการเที่ยวเองให้ความสุข ให้ประสบการณ์ชีวิตที่ดี เพราะเราทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง บางครั้งเขียนลงในเพจมีคนเข้ามาสอบถามว่าจัดทัวร์เหรอ มีทัวร์ไปประเทศโน้น ประเทศนี้ไหม ...คือ ไม่มีค่ะ อิฉันแค่เป็นคนชอบเที่ยวเท่านั้น
Botswana National Museum ประเทศ Botswana
การไปเที่ยวแต่ละทริปของตัวเองช่วงแรก ๆ จะกินเวลาแค่ 1 สัปดาห์ แต่พอหลัง ๆ คิดว่ามันรัดตัวเกินไป ยิ่งต้องเสียค่าเครื่องบิน มันแพงอยู่นา เลยต้องเพิ่มวันเที่ยวเป็น 2 - 3 สัปดาห์ การเที่ยวบางครั้งใช้การเดินทางโดยรถบ้านหรือ RV เคยใช้เวลาเดินทางทั้งทริปติดต่อกันถึง 64 วัน บางครั้งมานั่งคิดก็
ว่า นี่ตูบ้าหรือเปล่านะ...แต่ไม่หรอก บอกแล้วว่าหากเราทำได้ ไม่เดือดร้อน
ตัวเองและคนอื่น ทำไปเถิด ...
รถบ้าน RV กับช่วงเย็นที่สบาย ๆ ระหว่างเที่ยว
ประเทศล่าสุดที่ได้ไปเที่ยวมาก่อนคุณโควิดมาเยือนคือ การเที่ยวเมือง New York City สหรัฐฯ เมื่อช่วงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ 2020 ก่อนไปเที่ยว
เพื่อนยังถามว่าไปทำไมช่วงปีใหม่ คนแน่นจะตาย เออ ! ก็เคยไปแบบไม่แน่นนะ เลยอยากไปช่วงแน่น ๆ บ้าง ฮ่า ฮ่า ...
สัญลักษณ์ของเมือง New York City ครั้งที่ 2 ในวัย 66 ปี
ที่ Kintamani, Bali ในทริปสุดท้ายเดือนมีนาคม 2020
แต่ต้องยอมรับว่าการเขียนในเฟซบุ๊กกับการเขียนในนี้แบบป้ามือใหม่นี่มัน
ออกจะแตกต่างกันบ้าง และทำให้คนแก่อย่างป้าต้องเรียนรู้อีกเยอะว่าเขียนอย่างไรถึงจะถูกใจคนในเวปนี้พอที่จะหันมาสนใจการเขียนของป้า แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะป้าเป็นพวกชาที่ยังไม่ล้นถ้วย ต้องการการเติมเต็ม และ รักที่จะเรียนรู้ ก็จะฝึกฝีมือไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พักบ้างตามประสาคนแก่อ่ะนะ ...
ดังนั้น หากท่านผู้อ่านเห็นว่าควรปรับปรุงเรื่องอะไร หรือ สนใจอยากให้รีวิวหรือ เขียนถึงการท่องเที่ยวที่ไหน อย่างไร ก็กระแทกคีย์บอร์ดบอกเข้ามาได้ค่ะ หรือ จะคอมเม้นต์ แสดงความคิดเห็น กดไลค์ กดแชร์ ติดตาม สับตะไคร้ หรือ subscribe เข้ามาป้าก็ยินดี ทั้งหมดเราถือเป็นการเรียนรู้ร่วมกัน ถามว่าก็เขียนในเฟซบุ๊ก คนติดตามก็สามหมื่นแล้ว ไหงอยากมาเขียนในนี้อีก หวังเงินเหรอ อันนี้ต้องบอกว่า ...ใช่ !! ฮ่า ฮ่า
เปล่าค่ะ พูดเล่น เพราะหากคุณได้อ่านในเฟซบุ๊ก เห็นการท่องเที่ยวของป้าแล้ว คงเข้าใจว่าเงินรายได้นิดหน่อยแค่ 100 บาท ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับป้าแก่ ๆ คนนี้ แต่อยากกระจายข้อเขียนของตัวเอง ให้เกิดการเรียนรู้แบบครู ๆ อีกนั่นแหละค่ะ สำหรับคนที่ไม่ชอบเข้าเวปเฟซบุ๊ก ก็อาจเกิดการเรียนรู้เรื่องของการเที่ยวเองจากป้าคนนี้ อยากให้เห็นว่าบนโลกใบนี้ ยังมีสถานที่อีกมากที่เราควรไปเยือน และ การไปด้วยตัวเองไม่ใช่เรื่องยุ่งยาก ขอแค่อยาก ขอให้มีใจ ศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม ไม่รู้สอบถาม เราต้องมีใจมุ่งมั่น
สร้างฝันให้สำเร็จค่ะ
แสงเหนือที่ประเทศ Norway ถ่ายด้วยตัวเองเป็นครั้งแรกในชีวิต เรียนรู้ด้วยตัวเอง ...เชื่อว่าเราทำได้
ถ้ามีคนอยากอ่าน .... ก็อยากเขียนค่ะ พบกันใหม่โพสต์หน้านะคะ .... รักษาสุขภาพค่ะ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา