Stories you've muted
Stories you've muted
#เรื่องราวที่คุณปิดเสียง
จากการเปิดห้องเรียนสาธารณศึกษา
ช่วงเริ่มกระบวนการที่ถูกพาย้อนกลับไป
ทำให้เห็นจุดในใจของทุกคนที่เป็นปม
ถูกสะท้อนออกมาในวง ที่มีคนรับฟัง
พอมาถึงตรงนี้มันทำให้สงสัยว่า
เราเลือกที่จะปิดเสียงหรือเพราะอะไร
แต่ถ้าหากจะมองย้อนกลับไปก่อนหน้า
เสียงนั้นถูกทำให้ดังมาตลอด
บางครั้งบางคนแทบที่จะตะโกนออกมาด้วยซ้ำ
แต่ด้วยเพราะเหตุผลใด
ที่เสียงนั้นไม่ดังพอที่จะทำให้ใครบางคนได้ยิน
เมื่อถูกเมินถูกมองข้ามการมีตัวตนก็เริ่มเลือนหาย
การเป็นใครอีกคนที่ถูกสร้างขึ้นมาจากใครบางคนก็เกิดขึ้น
ในเมื่อพูดแล้ว พยายามจะสื่อสารข้อความในใจที่รู้สึก
แต่มันกลับปลิวว่อนไปในอากาศกับสายลม
เลยทำให้บางเสียงเลือกที่จะเงียบ
แล้วแสดงพฤติกรรมบางอย่าง
เพื่อที่จะทำให้ ตัวตนนั้นถูกยอมรับ
จะผิดหรือถูก ตามที่สังคมนิยามไว้นั้น
มันก็ย่อมขึ้นอยู่กับบริบทของคนรอบข้าง
ที่เสริมแรงผลักให้เขาทำ ให้เขาเป็น
เหมือนกับว่าสุดท้ายแล้วเขาไม่ได้ปิดเสียงตัวเอง
แต่เรื่องราวที่เขาพยายามสื่อ ไม่มีคนรับฟังมากกว่า
