เริ่มต้นด้วยคำที่อาจจะฟังดูขัดใจสำหรับหลายคน ที่ว่าก็เราหวังดีทำไมเขาถึงไม่เห็นล่ะ ก็เราใส่ใจทำไมถึงดูน่ารำคาญ จริงอยู่ที่เราอาจจะใส่ใจในทุกเรื่องของคนอื่น เเต่อย่าลืมถามเขาด้วยว่า “เขาต้องการไหม” หากเขาไม่ได้ต้องการสิ่งนี้จะกลายเป็นความน่ารำคาญ และอึดอัดมาก ส่งผลให้ความสัมพันธ์อาจอยู่ได้ยากขึ้น เพราะในเมื่อเราไม่เคยถามความต้องการของอีกฝ่ายเลย มันจะดูเหมือนเรา “บอกว่าใส่ใจ เเต่ที่จริงเพื่อตัวเองทั้งนั้น” ถ้าลองมองย้อนมาถามที่ตัวเองดูอีกครั้งว่าเราใส่ใจ หวังดีกับเขา ในใจเราไม่ได้ต้องการอะไรจริง ๆ หรอ ไม่เลยในใจเราอาจคิดเสมอว่าเธออ้วนขึ้นนะฉันจะพาเธอไปออกกำลังกาย เเต่ถ้าเขาไม่ได้อยากผอมล่ะ ฉันจะชวนเธอติวข้อสอบเพื่อคะเเนนที่สูงขึ้น เเต่ถ้าเขาพอใจในคะเเนนเเค่นี้ล่ะ เพราะฉะนั้นอย่าเอาข้ออ้างของความใส่ใจมาบังคับคนอื่นให้เขาทำตามใจเราเพราะหากวันหนึ่งที่เขาไม่ทำ เราเองนั่นเเหละที่จะเป็นทุกข์