แบคทีเรียจรจัด: ตอนที่ 1 วิธีตายสุดฮิตของคนรุ่นใหม่
ไม่ว่าตอนแรกคุณจะป่วยเข้าโรงพยาบาลด้วยโรคอะไรก็ตาม จุดจบของคุณจะเหมือนกัน
มันคือความเสมอภาคที่ไม่มีใครอยากได้
ถ้าไม่นับการตายผิดธรรมชาติอย่าง ฆาตกรรม ฆ่าตัวตาย อุบัติเหตุ หรือภัยธรรมชาติแล้ว สาเหตุการตายยอดนิยมในอดีตก็คงหนีไม่พ้น หัวใจวาย
ซึ่งอันที่จริงคือแพทย์ไม่รู้จะเขียนว่าตายเพราะอะไรกันแน่ จึงเขียนไปว่าหัวใจวาย ซึ่งก็แทบไม่ต่างกับเขียนว่าตายเพราะหัวใจหยุดเต้น (ถ้าไม่หยุดเต้นก็คงไม่ตายหรอก!)
สาเหตุการตายในอดีตของไทยจึงเชื่อถือไม่ได้ ใครมาเห็นสถิติคงนึกว่ามีการใช้เดธโน้ต (ใครไม่เคยอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ก็ขออภัยครับ) ถึงได้ตายเพราะหัวใจวายกันเกือบทุกคน
จนถึงยุคที่ผมพึ่งเรียนจบ ประมาณ 15 ปีที่แล้ว ถึงเริ่มมีการเน้นให้ระบุสาเหตุการตายที่ถูกต้อง ต้องระบุภาวะต่าง ๆ ที่นำไปสู่การเสียชีวิตต่อกันเป็นทอด ๆ เช่น
ผู้ป่วยเสียชีวิตเนื่องจากช็อคจากการเสียเลือดเนื่องจากหลอดเลือดที่หลอดอาหารแตกเนื่องจากโรคตับแข็งซึ่งเป็นผลมาจากการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซีเรื้อรัง
ในกรณีนี้สาเหตุการตาย (cause of death) คือโรคตั้งต้นซึ่งก็คือการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบซีเรื้อรัง
เมื่อสถิติการของการตายถูกต้อง ก็จะเป็นประโยชน์ในทางสาธารณสุข สามารถทราบได้ว่าโรคใดก่อให้เกิดความสูญเสียมาก จะได้ดูแลป้องกันเป็นพิเศษ
ส่วนการช็อคจากการเสียเลือดเป็นเพียงวิธีตายหรือรูปแบบการตาย (mode of death) ซึ่งเราให้ความสำคัญน้อยกว่า
หากเปรียบกับการฆาตกรรม สาเหตุการตายก็คงเทียบได้กับว่าฆาตกรคือใคร ส่วนรูปแบบการตายเปรียบได้กับวิธีฆ่า เช่น บีบคอ วางยา ใช้อาวุธ
สาเหตุการตายยอดนิยมปัจจุบันเป็นกลุ่มโรคไม่ติดต่อ พวกมะเร็ง หรือโรคหัวใจหลอดเลือด
ในอดีตทั่วโลกรวมไปถึงปัจจุบันบางประเทศที่สาธารณสุขยังไม่ดี โรคติดต่อหรือโรคติดเชื้อเป็นสาเหตุการตายอันดับหนึ่ง สาเหตุการตายหลัก ๆ คือท้องร่วงกับปอดบวม
หันไปมองรอบ ๆ ตัว เพื่อนร่วมรุ่นในวัยเด็กของเรา มีใครเสียชีวิตแต่เด็กบ้าง แทบไม่มีเลย ถ้ามีก็มักเป็นเรื่องของอุบัติเหตุ หรือพวกโรคหัวใจเต้นผิดจังหวะ
เราอาจได้ยินข่าวเรื่องการใช้ธรรมชาติบำบัด หรือไสยศาสตร์ โดยไม่พึ่งการสาธารณสุข ยา หรือวัคซีน
จงขอบคุณพ่อคุณแม่ที่ไม่ใช้วิธีนั้นกับเรา
ภูมิคุ้มกันของเราไม่ได้แข็งแกร่งอะไรนัก ถ้าปล่อยตามมีตามเกิด เพื่อน ๆ ในวัยเด็กของเราครึ่งหนึ่งจะถูกเชื้อโรคพรากชีวิตไป ไม่ได้อยู่รอดจนถึงวัยผู้ใหญ่ หากไม่ใช่เพราะว่าเรามีน้ำสะอาด มีส้วม มีวัคซีน มียาปฏิชีวนะ รวมถึงวิธีการรักษาอื่น ๆ
ถ้าเวลาผมป่วยพ่อแม่พาไปเป่าน้ำมนต์แทนที่จะพาไปหาหมอ ผมเองก็คงไม่ได้มาเขียนบทความนี้ เพราะตายจากไส้ติ่งอักเสบติดเชื้อตั้งแต่อายุ 17 ปี หากไม่ได้รับการผ่าตัดร่วมกับยาปฏิชีวนะ
แพทย์เคยคิดว่าโรคติดเชื้อจะกลายเป็นเพียงประวัติศาสตร์ เพราะเรามียาปฏิชีวนะที่ดีมาก หารู้ไม่ว่านั่นเป็นกำเนิดของมหันตภัยรูปแบบใหม่
กลับมาที่วิธีหรือรูปแบบการตาย (mode of death) ซึ่งไม่ค่อยมีใครให้ความสำคัญ
ปัจจุบันความก้าวหน้าทางการแพทย์ ทำให้เราโกงความตายได้ เราสามารถยับยั้งรูปแบบการตายได้แทบทุกอย่าง
ทานไม่ได้ก็ใส่สายยางให้อาหารหรือให้อาหารทางหลอดเลือด ปัสสาวะไม่ออกก็ใส่สายสวน ไตวายก็ฟอกไต ช็อคก็ให้เลือด น้ำเกลือหรือยาเพิ่มความดันโลหิต ระบบหายใจล้มเหลวก็ใส่ท่อกับเครื่องช่วยหายใจ หัวใจหยุดเต้นก็ปั๊มป์หัวใจ ฯลฯ เรามีกระทั่งเครื่องปอดหัวใจเทียม
เรียกได้ว่าเรายื้อมัจจุราชได้แทบทุกทางและทำได้ดีขึ้นเรื่อย ๆ
แต่มีอยู่หนึ่งอย่างที่กำลังสวนทางแย่ลงเรื่อย ๆ และพรากชีวิตคนไข้ไปก่อนเวลาอันควร
แพทย์อาจไม่สามารถเดาได้ว่าคุณเข้ามาโรงพยาบาลเพราะเป็นโรคอะไร จนกว่าจะได้ ซักประวัติ ตรวจร่างกาย และส่งตรวจสารพัด
คุณอาจจะเป็นมะเร็ง เป็นโรคหัวใจขาดเลือด เป็นอัมพาต บาดเจ็บจากอุบัติเหตุ หรืออะไรก็ตามแต่ ถ้าคุณโชคดีได้กลับบ้านแบบยังมีลมหายใจก็ดีไป
แต่ถ้าคุณตายในโรงพยาบาล ถึงสาเหตุการตาย (cause of death) จะหลากหลายหรือบางทีอาจจะไม่ทราบด้วยซ้ำว่าแรกสุดคุณเป็นโรคอะไรกันแน่ แต่วิธีหรือรูปแบบการตาย (mode of death) ในบั้นปลายจะคล้ายกันแทบทุกคน ไม่ต้องเจอหน้ากันแพทย์ส่วนใหญ่ก็พอจะเดาจุดจบของคุณได้
เมื่อคุณเจ็บป่วยถึงขั้นวิกฤต คุณจะถูกใส่ท่อช่วยหายใจ มีเครื่องช่วยหายใจ ได้ยาเพิ่มความดัน ใส่สายสวน สายน้ำเกลือระโยงระยาง มีเครื่องฟอกไตแบบต่อเนื่องอยู่ข้าง ๆ
แพทย์หวังว่าอุปกรณ์หรือยาพวกนี้จะพยุงคุณให้พ้นช่วงวิกฤตไปได้
ขณะที่อวัยวะต่าง ๆ กำลังฟื้นตัว อาการของคุณดูดีขึ้น ญาติของคุณรอคอยด้วยความหวัง
แพทย์ลดยาเพิ่มความดันได้ หยุดใช้เครื่องฟอกไตได้
อยู่ ๆ คุณก็มีไข้ต่ำ ๆ จากอะไรก็ไม่รู้ แพทย์ไม่รู้จะทำอะไรดี ก็ให้ยาปฏิชีวนะแทนยาลดไข้ไปตามระเบียบ
ดูเผิน ๆ ก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สมดุลบางอย่างได้พังพินาศลง
เงามืดได้เข้าครอบคลุมตัวคุณแล้ว รอโอกาสที่จะเข้ายึดครองร่างของคุณแบบเบ็ดเสร็จ
คุณอาการดีขึ้นเรื่อย ๆ จนหย่าเครื่องช่วยหายใจได้ แพทย์บอกคุณว่าพรุ่งนี้น่าจะถอดท่อช่วยหายใจออกได้ พักฟื้นอีกสักพักคุณก็จะได้กลับบ้าน
คุณดีใจจนเนื้อเต้น ที่จะได้ถอดท่อขนาดเท่าหลอดดูดชานมไข่มุกที่มันค้ำคอหอยคุณออกสักที จะพูดก็ไม่ได้ จะไอก็ไม่ถนัด คุณพยายามจะกระชากมันออก จนแพทย์ต้องตัดสินใจมัดแขนคุณติดกับเตียง
สายตาคุณเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง มีสิ่งที่คุณอยากทำอยู่อีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็น อุ้มหลานคนแรก หรือไปร่วมงานแต่งของลูกสาวคนเล็ก
แต่แล้วสายป่านแห่งความหวังก็ขาดสะบั้นลงแพทย์แจ้งข่าวร้ายแก่ญาติคุณ ว่าอยู่ ๆ อาการของคุณทรุดลง เกิดภาวะแทรกซ้อนบางอย่าง ส่วนตัวคุณตอนนี้โคม่าไม่รับรู้อะไรแล้ว
กระบวนการรักษาที่กำลังจะสิ้นสุดต้องกลับมาเริ่มนับหนึ่งใหม่ สายสวน สายน้ำเกลือระโยงระยาง เครื่องช่วยหายใจ เครื่องมือและยาพยุงชีพอื่น ๆ กลับมาครบแบบฟูลออบชั่น
มัจจุราชแห่งโรงพยาบาลที่แอบแฝงในตัวคุณกำลังเล่นชักเย่อกับเหล่าแพทย์และพยาบาล
ถ้ารอบนี้คุณยังไม่ตาย ดีขึ้นสักพัก มัจจุราชตนเดิมหรือตนใหม่ ก็พร้อมจะมากระชากวิญญาณคุณไปอีก วงจรอุบาทว์นี้จะวนซ้ำจนร่างกายคุณหมดสภาพ เป็นแค่ก้อนเนื้อ ที่แพทย์พยายามปั้มป์ลม น้ำ อาหารเข้าไป
แพทย์เริ่มถอดใจ แต่ก็ยังให้การรักษาต่อไปแม้จะรู้ว่าไม่มีหวัง เป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรโดยเปล่าประโยชน์ และทำให้คุณต้องทนทุกข์ทรมานนานขึ้น
จนเมื่อญาติพี่น้องทำใจได้ คุณจึงจะได้รับการปลดปล่อยจากพันธนาการที่เรียกว่าชีวิต
อะไรคือสิ่งที่จะมาตอกฝาโลงคุณ ตัดหนทางรอดและโอกาสเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างไม่ใยดี
มันไม่สนใจว่าคุณจะรวยหรือจน สวยหรืออัปลักษณ์ เป็นนักบุญหรือฆาตกร มันจะมอบความตายที่เที่ยงแท้ให้กับทุกคนในยุคนี้อย่างเสมอภาค
ยิ่งการแพทย์ก้าวหน้า มันก็ยิ่งกำเริบเติบสาน
มันคือใคร?
ทุกคนคงมีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้ว
โฉมหน้าฆาตกร
โปรดติดตามตอนถัดไป
แบคทีเรียจรจัด: ตอนที่ 2 มัจจุราชแห่งโรงพยาบาล
- 42
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
