พาหุงบทที่ 1
ตอน พญามาร
พญามารได้ยกกองทัพที่แข็งแกร่งและดุร้ายของตน มาจากทั่วทุกทิศ เพียงเพื่อที่จะมาแย่งชิงรัตนบัลลังก์จากพระโพธิสัตว์
เขาได้สั่งให้ลูกน้องและบริวารทั้งหลาย ให้เข้าโจมตีพระพระโพธิสัตว์ ด้วยนานาอาวุธ ทั้งคมหอก คมดาบ ลูกศรเพลิงและศรพิษ แต่ก็ไม่สามารถจะทำอันตรายใดๆแก่ พระโพธิสัตว์ได้เลย
ในช่วงเวลานั้นเอง ไม่มีใครเลยที่จะอยู่ช่วยพระองค์ ไม่มีเลยแม้แต่ พรหม เทพ เทวดา...
แต่พระโพธิสัตว์ของเราก็มิได้ทรงหวั่นกลัวภัยอันตรายใดๆเลย พระองค์จึงทรงนึกถึงบารมี ที่ท่านได้เคยสร้างบำเพ็ญมาในทุกภพทุกชาติ
แล้วตรัสออกไปว่า "ดูก่อนพญามาร รัตนบัลลังก์นี้ เป็นของพระโพธิสัตว์ที่บำเพ็ญบารมีมาดีแล้ว เต็มแล้ว สมบูรณ์แล้วเท่านั้น เหตุนี้ รัตนบัลลังก์จึงเกิดขึ้นเป็นของเรา"
พญามารได้ถามกลับว่า "หากท่านกล่าวเช่นนั้น แล้วใครเล่าจะเป็นสักขีพยานว่า รัตนบัลลังก์นี้ เป็นของท่านจริงๆ ตัวของเราผู้เป็นพญามารต่างหากที่เป็นเจ้าของรัตนบัลลังก์นั้น ถ้าจะถามว่าสักขีพยานของเราคือใคร เหล่าเสนามารและกองทัพมารนั่นล่ะ คือสักขีพยานในครั้งนี้จริงไหมท่าน" สิ้นคำกล่าวพญามาร เสียงกึกก้องคำราม ของเหล่าเสนามารทั้งหลาย ก็ดังขึ้นอีกครั้ง "ใช่แล้วพวกเราทั้งหลายนี้ล่ะเป็นสักขีพยาน"
พญามารถามกลับอีกครั้ง "เห็นหรือยังท่าน ตัวเรานี้มีสักขีพยานมากมายเช่นนี้ แล้วตัวของท่านละ"
พระโพธิสัตว์ทรงนิ่ง แล้วทรงชี้นิ้วตรงหน้าพื้นแผ่นดิน แล้วตรัสว่า
" ดูก่อน พระธรณีเจ้า ในอดีตชาติกาลก่อนนับตั้งแต่พระเวสสันดรย้อนลงไปนั้น ไม่ว่าเราจะบำเพ็ญบารมี หรือสร้างบุญกุศลใดๆนั้น เราก็ได้หลั่งน้ำทักษิโณทกลงบนพื้นแผ่นดิน
แม่พระธรณี ท่านจักเป็นสักขีพยานให้เรา ได้หรือไม่"
ลำดับนั้นพื้นแผ่นดินมิอาจทนนิ่งอยู่ได้
จึงปรากฎกายเป็นเทพธิดาพุดขึ้นจากพื้นปฐพี
แม่พระธรณีกล่าวตอบ "ข้าแต่พระมหาบุรุษ ที่พระองค์ได้ทรงบำเพ็ญทุกกองกุศลและหลั่งน้ำลงบนพื้นธรณีนี้ ข้าพระบาทย่อมรู้ได้
เพราะข้าพระบาทนี้ได้รับเอามวยผมเก็บซับน้ำทุกหยาดหยดนั้นไว้ บัดนี้ข้าพระองค์จะบิดมวยผมให้กระแสชลอันหาประมาณมิได้นั้นปรากฎขึ้น"
เมื่อแม่พระธรณีบีบมวยผมก็เกิด เป็นกระแสน้ำอันมากมายใหญ่กว่ามหาสมุทร ทำให้ทัพของพญามารนั้นแตกสลายไปในพริบตา เหลือก็เพียงแต่พญามาร ผู้เดียวเท่านั้น
ัทันใดนั้นพญามารก็เกรงกลัวในพระเดชานุภาพ จึงเกิดสำนึกกลับตัวกลับใจ
แล้วกล่าวออกไปว่า "บุคคลใดๆในโลกจนถึงพรหมโลกมีบารมีเสมอด้วยพระองค์นั้นไม่มี พระองค์จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในคราวนี้อย่างแน่แท้" กล่าวเสร็จพญามารก็กลับสู่วิมานของตน
ในกาลนั้น เมื่อหมู่เทพเห็นพญามารพ่ายแพ้กลับไป ก็ประกาศพระเกียรติคุณไปทั่วทั้งจักรวาล พร้อมนำของหอม ดอกไม้ทิพย์มาบูชาพระโพธิสัตว์ ณ รัตนบัลลังก์
จากนั้นพระโพธิสัตว์ ก็นั่งบำเพ็ญสมาธิภาวนา
...... และทรงตรัสรู้เป็น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าในยามใกล้รุ่ง หมื่นโลกธาตุก็หวั่นไหวถึง สิบสองครั้ง......
เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้
ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านผู้อ่านทุกท่าน สาธุ
อ้างอิง
หนังสือ พาหุง ชัยชนะแห่งพุทธะ
ภาพประกอบโดย แอดมินต้นธรรม
เพจ ธรรม STORY
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
