13 พ.ค. 2019 เวลา 00:11
💞บอกใจเมื่อเธอเหนื่อย💕
การเดินทางในบันไดขั้นแรกของฉัน มักจะมีหลายๆความคิดที่พยายามปลูกฝังฉันตลอดการก้าวขึ้นมา
อาทิเช่น
เรียนดี เกรดดี คือคนดี
หน้าที่ ความรับผิดชอบ คือสิ่งสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด
สำหรับชีวิตเรื่องเงินนั้นสำคัญ
การค้นหาตัวเองมันจำเป็นด้วยหรอ?
และต่อมาฉันได้ก้าวขึ้นบันไดอีกขั้น ที่ดูเหมือนจะสูงขึ้นกว่าเดิม และอยู่ๆมีคนตะโกนถามต่างๆนานากับฉันว่า
- ทำไมถึงก้าวขึ้นมาช้า!!
- แค่การก้าวมันยากตรงไหน!!
- แค่ก้าวก็ยังก้าวพลาดเลย!!
สุดท้ายฉันก็สามารถก้าวผ่านบันไดขั้นนั้นมาได้ ฉันอาจจะก้าวช้า , ก้าวพลาด , ก้าวล้มบ้าง แต่ฉันก็ยังก้าวมันต่อไป
ก้าวต่อไปทั้งๆที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสุดทางของบันไดนั้นมันจะเป็นอย่างไร
สุดทางนั้นชีวิตฉันจะมีความสุขหรือไม่?
เธอรู้เพียงแต่ว่า "ตลอดเวลาที่เธอก้าวเดินขึ้นไป ครอบครัวเธอจะสบายขึ้น" จากคำเล่าขานของผู้เคยก้าวผ่านมันมา
จนบางครั้งการก้าวเดินต่อไปแบบนั้น มันอาจจะทำให้ฉันลืม!!! ลืมไปว่ายังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่าง นอกจากการก้าวขึ้นบันไดนั้น ที่ฉันอยากจะทำ เช่น
- การมีสวนกล้วยไม้เล็กๆที่ต้องรดน้ำในตอนเช้า
- มีเวลาทำอาหารให้กับคนที่เรารักทาน
- ไปเรียนว่ายน้ำ เพื่ออย่างน้อยตัวเองจะได้ไม่ต้องจมน้ำเป็นรอบที่ 4 (และอาจจะไม่โชคดีเหมือน 3 รอบที่ผ่าน)
- นอนรับลม อ่านหนังสือเล่มโปรดสักเล่ม
- ศึกษาเรื่องที่ตัวเองสนใจ เช่น เรื่องจิตวิทยา เพราะฉันอยากเข้าใจตัวเองและผู้อื่นมากขึ้น
 
💙ฉันแค่อยากจะบอกตัวเองในอนาคตข้างหน้าว่า 💙
ขณะที่เธอก้าวขึ้นบันไดอยู่นั้น ถ้าก้าวขึ้นไม่ไหว มันเหนื่อย มันท้อ อย่างแรกที่เธอต้องทำคือแค่หยุดพัก อาจจะไม่ต้องเดินลงจากบันไดนั้น เธอแค่พักให้หายเหนื่อย แล้วค่อยก้าวต่อไป
ถ้าการก้าวขึ้นบันไดนั้น มันเหนื่อยแม้แต่พักแล้วยังไม่หาย จนทำให้ใครหลายๆคนเป็นห่วง เธอก็จงถามใจตัวเองดีๆ ถ้าใจมันตอบว่าไม่ไหว เธอก็ค่อยๆเดินลงมาจากบันไดนั้นซะ
เพราะอย่างน้อยๆฉันคิดว่าต่อให้เธอก้าวไปไม่สุดทางของบันไดนั้น ชีวิตเธอก็มีความสุขได้เช่นกัน เพราะสุขอย่างแรกของการเดินลงมานั้น คือสุขที่เธอรู้ว่า "สุขที่แท้จริงของเธอมันคืออะไร"
โฆษณา