ส่งเสียงสะท้านเตียงปัน ผู้กล้าไม่ไร้สมอง
วีรกรรมฝ่าทัพรับอาเต๊าของจูล่งนั้น เลื่องลือไปทั่วทั้งแผ่นดิน
แต่วีรกรรมนี้อาจจะจบลงที่จูล่งถูกทหารไล่ล่าจนหมดกำลัง ถ้าขาดคนคนนี้ไป
"เตียวหุย" น้องสุดท้องแห่งสวนท้อ
เตียวหุย จูล่ง สามก๊ก 2010
จูล่งฝ่าวงล้อมแหวกทหารวุยก๊กสุดกำลัง รีบไสม้าข้ามสะพานเตียงปันเกี้ยว
ร้องขอให้เตียวหุย เอ็กเต็ก ช่วยสกัดทหารแคว้นวุยให้สักหน่อย
เตียวหุยเมื่อได้ยินคำร้องขอ ก็กระชับทวนอสรพิษในมือ ควบม้ายืนขวางหน้าสะพานไว้
แล้วก็คิดแผนการดีๆได้แผนหนึ่ง หวังหลอกลวงทหารแคว้นวุยสักครา
เมื่อบุนเพ่งนายทัพกองหน้าของแคว้นวุย นำทหารไล่ติดตามจูล่งมา
เห็นนายทหารหน้าดำ ตาโต หน้าตาดุร้ายยืนม้าขวางสะพานก็ฉงนใจ
พร้อมกับเห็นว่าสองป่าข้างทางมีควันคลุ้งฝุ่นตลบ เกรงว่าจะมีทัพซุ่ม จึงสั่งทหารหยุดทัพก่อน
เตียวหุยเองก็ควบม้าวนอยู่หน้าสะพาน พร้อมกับรำทวนไปด้วย น่าเกรงขามยิ่งนัก
บุนเพ่งเห็นเช่นนี้ ก็ยิ่งไม่กล้าที่จะผลีผลามบุกเข้าไป รอคอยทัพใหญ่ของโจโฉอยู่เงียบๆ
เตียวหุยเห็นบุนเพ่งไม่กล้าบุกเข้ามี ก็ดีใจนัก ชอบอกชอบใจในแผนการของตนยิ่ง
เตียวหุยสั่งให้เหล่าทหารที่มีไม่มากของตน ให้ผูกกิ่งไม้ไว้กับหางม้า
แล้วให้ม้าวิ่งวนซ้ายขวา ให้ควันคลุ้งฝุ่นตลบ ทำทีว่ามีกองทหารอยู่มากมาย คอยดักซุ่มอยู่
เมื่อทัพใหญ่ของโจโฉมาถึง เหล่านายกองขุนพลแห่งแคว้นวุย ควบม้าออกมาพร้อมโจโฉ
มองดูนายทหารหน้าดำ ตาโต แห่งจ๊กก๊กร่ายรำเพลงทวนหน้าสะพาน
เตียวหุย ผู้กล้าหน้าดำ จ้องหน้าโจโฉเขม็ง แล้วตวาดออกไปว่า ตนคือเตียวหุย ใครเก่งกล้าก็ออกมาเจอกัน
เสียงตวาดของเตียวหุยดังสะเทือนเลื่อนลั่นเปรียบได้ว่าสะท้อนสะท้านทุ่งเตียงปัน
จนมีทหารโจโฉคนหนึ่งตกใจ หน้าซีด ตกม้าตายเลยทีเดียว
โจโฉเมื่อได้ยิน ก็นึกถึงคำพูดกวนอูเมื่อครั้งอยู่ด้วยกันว่า เตียวหุยผู้น้องมีความสามารถเลิศล้ำเพียงไหน
บัดนี้มาเห็นกับตาก็ยิ่งเชื่อสนิทใจ บวกกับตนเป็นคนขี้ระแวง กลัวขงเบ้งวางทัพซุ่มไว้ จึงรีบสั่งทหารถอยทัพ
เตียวหุยเห็นโจโฉถอยทัพก็โล่งใจ สั่งทหารรื้อสะพานเตียงปันเกี้ยว หวังถ่วงเวลาโจโฉเพิ่มอีกสักหน่อย
แล้วก็พากันไปสมทบกับทัพหลักของเล่าปี่
เล่าปี่ได้ฟังคำบอกเล่าของเตียวหุยก็เสียดาย บอกแก่เตียวหุยว่า ถ้าไม่รื้อสะพาน โจโฉคงหลงกลแน่นอน ตอนนี้รื้อไปแล้ว โจโฉต้องมอกออกแน่ ว่าเราไม่มีทัพซุ่มอยู่
จริงดังเล่าปี่คาด เมื่อโจโฉได้รับรายงานว่าเตียวหุยรื้อสะพาน ก็หัวเราะเสียงดัง รำพึงรำพันว่า หลงกลไอ้เตียวหุยเข้าให้แล้ว
แต่หลังจากนั้นโจโฉก็ยังนับถือและเกรงขามในความกล้าหาญของเตียวหุยอยู่เสมอ
เตียวหุยมีชื่อเสียงเรื่องการรบ ความกล้าหาญ แต่การวางแผน หลอกล่อ คือเรื่องปกติแห่งการสงคราม
อาศัยแค่ฝีมือกลับความกล้ามันยังไม่พอ สติปัญญา ความคิด ก็เป็นปัจจัยสำคัญในการรบ
ทว่าแผนการผูกกิ่งไม้กับหางม้านี้ ก็ไม่แน่ว่าจะหลอกลวงโจโฉได้
ถ้าเตียวหุยไม่ออกหน้าไปยืนลำพังหน้าสะพาน ทำทีมั่นอกมั่นใจ ข่มขวัญศัตรู
ในการทำงานนอกจากฝีมือความสามารถ การวางแผนให้ชัดเจนก็สำคัญ
แผนการที่ดี นอกจากจะต้องมีแผนที่ชัดเจน ยังต้องมีความเชื่อมั่น มั่นใจในแผนการด้วย
ถ้ามีแผนที่ชัดเจนร่วมกับตัวบุคลากรที่มีความเชื่อมั่น ความสำเร็จมันก็ใกล้เพียงแค่เอื้อม
ถ้าชอบก็ฝากกดไลก์👍 กดแชร์➡
กดติดตาม🔁 ฝึกเขียน ด้วยนะครับ🙏🙏
โฆษณา