📮เรื่องสั้น | ความเอื้ออาทรต่อผู้อื่น
ทำให้โลกนี้ยังน่าอยู่ 💞
Pix from : Nastasia Niksen
ฝนเช้าเริ่มแล้วแถมยังมีทีท่าว่าจะปรอย ๆ ไปได้เรื่อย ๆ ตลอดเช้าสุดสัปดาห์วันนี้
..
จากตรงนี้ถึงหน้าปากซอยถนนใหญ่น่าจะเกือบ 1 กิโลเมตรได้ หากไม่มีมอเตอร์ไซด์วินอยู่พอให้เรียกใช้บริการ คงไม่ไกลที่จะเดินออกไปได้เอง แต่คงไม่ใช่ตอนเช้าที่ฝนตกอย่างนี้
พนิดาจอดรถหน้าคอนโดที่เธอเพิ่งวนลงมาจากอาคารด้านหลัง เธอเปิดกระจกข้างเบาะคนขับถามหญิงสาวที่ยืนอยู่ " จะออกไปปากซอยรึเปล่าคะ ไปด้วยกันได้นะคะ ยินดีค่ะ "
..
หญิงสาวก้มตัวลงมาจังหวะเดียวกับกระจกรถเลื่อนลงตรงหน้า "ขอบคุณมากค่ะ" หญิงสาวกล่าว พร้อมเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านข้างคนขับ
..
สองสาวต่างไม่รู้จักชื่อซึ่งกันและกัน ไม่คุ้นหน้ากันด้วยซ้ำ แม้จะพักอยู่คอนโดสูง ตึกเดียวกันแท้ ๆ
เป็นไปตามปกติคนเมืองหลวงที่ไม่ค่อยได้เสวนากับเพื่อนบ้านสักเท่าไหร่นัก อยู่กันราวกับนก เช้าก็บินออกจากรังไปหาอาหาร ถึงเวลาย่ำค่ำก็บินกลับเข้ารังตัวเอง ไม่ได้ข้องแวะกับใคร
สาวออฟฟิศที่ทำงานในเมืองอย่างพนิดา เธอเข้าใจดีว่า การเดินทางในวันที่ฝนตกเช้า ๆ แล้วต้องพาตัวเองไปที่ป้ายรถเมล์หน้าปากซอย หรือต้องยืนต่อแถวยาว ๆ ที่วินรถตู้ เพื่อไปให้ทันเข้างานตามเวลานั้น! รู้สึกอย่างไร
.. การเดินทางด้วยรถสาธารณะไม่ได้สะดวกสบายนักสำหรับคนเมืองหลวง บางวันกลายเป็นวันแย่ ๆ ตั้งแต่เช้าได้จากเรื่องเล็ก ๆ เพียงเท่านี้
ครั้งหนึ่งเธอเคยได้รับคำถามจากเพื่อนร่วมงานว่า " รู้จักคนนั้นด้วยหรอ ? " พนิดาตอบทันทีว่า " ไม่รู้จัก " เพื่อนร่วมงานที่เดินมาด้วยกันทำหน้างง ๆ แล้วว่า ’ ช่างแปลกคนเนอะ! ‘
..
เธอยืนรอผู้ชายวัยกลางคนที่หอบหนังสือไว้กับอก เพื่อจะให้เปียกฝนน้อยที่สุด วิ่งข้ามถนนมาฝั่งที่เธอกำลังเดินอยู่ เธอหยุดรอครู่นึง " ไปทางนี้รึเปล่าคะ เข้าร่มมาด้วยกันได้ค่ะ " จังหวะที่เธอถาม ร่มคันใหญ่นั้นก็บังฝนอยู่เหนือศรีษะชายผู้นั้นเรียบร้อยแล้ว ขนาดร่มใหญ่พอที่เผื่อให้อีกคน เดินไปพร้อม ๆ กันได้ มีรอยยิ้มและคำขอบคุณจากคนที่มีโอกาสเจอกันครั้งแรกเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา ก่อนที่ต่างคนต่างแยกย้ายจากกันไป
สำหรับพนิดาคิดเพียงว่า การได้ช่วยเหลือคนอื่น ๆ ตามกำลังที่เธอสามารถช่วยได้ ในขณะที่เธอเองไม่ได้เดือดร้อนอะไร มันไม่ใช่เรื่องแปลก อย่างที่คนอื่น ๆ มองว่า เธอประหลาดคนนัก! ไม่รู้จักกันสักหน่อย และเขาคนนั้นก็ไม่ได้ขอความช่วยเหลือสักนิด
..
เธอไม่จำเป็นต้องคล้อยตามความคิดของใคร เมื่อเธอตระหนักนึกในใจเสมอว่า วันนี้ของเธอถ้าจะดีขึ้นสักหน่อย หากมีโอกาสทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้างตามพลังมดในตัวเธอเอง เธอก็จะทำต่อไป!
+++++++++++++++++++++++++++
#เรื่องสั้นวันสุข
🎵🎶 เหตุผลที่คนควรอยู่ด้วยกัน
ก็เป็นเพราะไม่มีใครจะดีพร้อมได้ดังฝันไปทุกที่
เหตุผลที่เธอควรจับมือฉัน
เพื่อแบ่งสุขทุกข์ เหล่านั้นที่เรามี
เหตุผลที่ทุกหัวใจ ควรเปิดใจให้กันวันนี้
เพราะวันพรุ่งนี้ที่ดี มีจริงๆ 🎵🎷
ความเอื้ออาทรต่อผู้อื่น ทำให้โลกนี้ยังน่าอยู่ น้ำใจ ที่หยิบยื่นให้แก่กัน ได้แบ่งปันความสุขให้กับผู้อื่นบ้าง ดูเหมือนจะเป็นการเติมพลังให้กับตัวเองเสียด้วยซ้ำ!
.. ให้เราอยู่ในโลกใบเล็ก ๆ ได้อย่างภาคภูมิใจ และยังควรค่าต่อการเป็นมนุษย์ 🥰 ได้เป็นผู้ให้เมื่อมีโอกาส แม้จะเล็กน้อยก็สุขใจแล้ว
..
รฉัตร วรรณกุล
12 กรกฏา’ 2562
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
