เที่ยวเมืองขแมร์ 3
ด้วยความหิว พวกเรารีบขึ้นรถเพื่อ ออกหาข้าวเที่ยงกิน อย่างที่ผมบอกก่อนหน้า ร้านอาหารที่ผมหมายตาเอาไว้ก็ คือ ร้านริมทางแถวๆนครวัดนั่นเอง
ส่วนใหญ่จะเป็นเพิงมีของขาย หากเป็นบ้านเราก็คงประมาณร้านส้มตำไก่ย่าง อะไรแบบนั้น แต่ที่นี่ไม่มีส้มตำ แถมแม่ค้าพูดภาษาเขมรได้อย่างเดียว เลยไม่ได้ปะทะคารม ฮาฮาฮา!!!
โดยรอบนครวัด
รถนักท่องเที่ยว
หลังจากเลือกมาหลายร้าน เราก็จอดที่ร้านหนึ่ง เป็นอาหารจำพวกปิ้งย่าง แม่ค้าหน้าตาจิ้มลิ้ม ยิ้มแก้มแทบปริ คงเพราะขับผ่านแกไปหลายคันแล้ว
แม่ค้ากำลังแนะนำเมนูต่างๆ
ผมปรี่เข้าไปก่อนเลย เห็นขา อวบๆใหญ่ๆ พอเข้าไปใกล้ๆ ตาแทบสวด!!! ออกมา
กบ!! ครับ ผมนึกว่าขาไก่ เค้าใช้ไม้ไผ่หนีบ ย่างสุกสีเหลืองหอมเชียว ภาษาถิ่นเรียกว่า “อังแกบบอบ หรือ กบยัดใส้ ถือเป็นอาหารเลิศรสของที่นี่
การทำก็จะนำกบตัวใหญ่ๆมาลอกหนังโดย ตัดหัว ขา ควักเอาเครื่องในออกแล้ว ล้างให้สะอาดแบ่งกบส่วนหนึ่งมาสับทำไส้ โรยเกลือ สับให้ละเอียด โขลก ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด พริก กระเทียม พริกไทย หอมแดง ใบกระเพรา
คลุกเคล้ากับเนื้อกบจนเข้าเนื้อิ จากนั้นยัดเข้าไปในท้องกบ นำมาเสียบกับไม้ไผ่ และย่างไฟอ่อนๆ จนสุก จะมีสีออกแดงๆ รสชาดดีมากครับ
อังแกบบอบ
วันนั้นเราสั่งทุกอย่างที่วางอยู่ ทั้ง กบ ปลา ไก่ และข้าวสวยร้อนๆ ป๊าดดด!! รอดตายไปหนึ่งมื้อ และไม่ลืมที่จะตบท้ายด้วย “เบียร์อังกอ” ที่มีอยู่เต็มถังน้ำแข็งของแม่ค้า
ในเมื่อเราตั้งใจมาเที่ยวแล้วเราก็ต้องสื่อภาษาเค้าได้ด้วย ผมจึงหันไปสั่งน้องเค้า “เนียงๆ ตึกเกาะๆ” แล้วหันมายิ้ม ฮาฮาฮา สำเร็จ
แม่ค้า เอาน้ำแข็งมาให้ สรุปผมสั่งน้ำแข็งกินเองที่เขมรได้แล้วครับเก่งมั๊ยล่ะ
เครื่องดื่มเย็นๆ
อิ่มหนำสำราญกันแล้ว เราจึงตกลงกันว่าจะวนรถเที่ยวรอบเมืองก่อนแล้วเข้าที่พัก วนไปสักพักก็พบว่าตลอดสองข้างทางในเมืองมีของขายเหมือนบ้านเรา
บรรยากาศริมถนน
ผมไปสะดุดตาอยู่อย่างหนึ่ง เป็นรถเข็นขายสินค้า ด้านบนทำเป็นแผ่นเรียบๆ ไม่มีหลังคาคลุ่ม เรียงรายสองข้างทาง มีแม่ค้า คลุมหน้าคลุมตา คอยเอามือลูบๆ ของที่อยู่ในกระบะนั้น ผมจึงให้พี่อ๊อด ชลอรถเข้าไปดู พอดูใกล้ๆก็พบว่ามันคือ หอย ครับ
รถเข็นขายเลี้ยะฮาร์
'เลี้ยะฮาร์' คือ หอยทราย ตากแดด 2 รสชาติ (เผ็ดมาก และ เผ๊ดเผ็ด) โดยจะนำหอยทราย ซึ่งเป็นหอยน้ำจืดสดๆ มาคลุกเคล้ากับน้ำจิ้มพริกเกลือ ที่มีน้ำมะขามเปียกเป็นส่วนผสม
ก่อนนำไปแบ กับสังกะสี เพื่อใช้ความร้อนจากแดด ทำให้สุกทีละนิด แล้วที่คลุกไว้ก็คือสูตรเด็ดครับ รับรองว่ารสแซบอย่าบอกใครเลย
ขายกันแบบนี้เลย น่าอร่อยครับ
คนที่นี่เค้าชอบทานเป็นของว่าง และ กับแกล้มยามเย็น ส่วนวิธีการรับประทานนั้น จะหยิบหอยที่คลุกเคล้าด้วยน้ำจิ้มพริกเกลือที่แห้งๆนี่ละครับ ใส่เข้าไปในปาก ทั้งตัว จากนั้นก็จะดูดรสชาติความแซบก่อน แล้วก็คายออกมาแกะเปลือกกินหอยด้านใน
ขาวอวบหลังจากแกะเปลือก
เมื่อเป็นเช่นนั้น 'เลี้ยะฮาร์' จึงเป็นหอยกับแกล้มระหว่างทางชมเมือง พร้อมจิบเบียร์เย็นๆ ของพวกเรา เราใช้เวลากว่าชั่วโมงจึงกลับที่พัก
มาแล้วก็ต้องเดินทางต่อให้คุ้ม คืนนี้เราจะไปทานข้าวเย็นข้างนอกกัน หลังจากที่ปฏิเสธพี่อ๊อด ในคืนที่ผ่านมา มาติดตามกันต่อนะครับ ว่าจะเจออะไรสนุกๆกันบ้าง
ยังคงมีอีกสักสองสามตอนกว่าจะกลับ คอยติดตามกันนะครับ สวัสดีครับ
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
