ซานต้าล้านนา
ใครจะคิดว่าในดินแดนตอนเหนือของสยามประเทศ จะมีซานต้ามาแจกของในคืนวันที่ 25 ธันวาคม เหมือนที่เคยจินตนาการไว้ตอนที่ได้ดูการ์ตูนที่ฉายต่อจากข่าวภาคค่ำช่องหลากสีกับเขาเหมือนกัน
คุณลุงฝรั่งตัวขาว พุงพลุ้ย หนวดเคราสีขาวราวเงินยวงยาวจนแทบจะบังพุงอันใหญ่โตนั่นจนมิด ชุดขนสัตว์ดูนุ่มอุ่นน่ากอด สีแดงสลับขาว นั่นคงจะสังเกตุได้ไม่ยากเย็นนัก หากเขาจะปีนเข้ามาทางปล่องไฟจริงๆ อย่างที่การ์ตูนถ่ายทอดให้เด็กๆ ทราบกันแบบนั้น
ผมกับพี่ชายในวัยที่ย้อนไปราวสามสิบกว่าปี กำลังง่วนกับการรีบเข้านอน เพื่อรอการมาของชายชราในชุดสีแดงขาว
ผมไม่แน่ใจว่าเจ้ากวางจมูกแดงจะโดนหมาของผมชื่อเจ้าสามสีเห่าไล่เอารึเปล่า แต่ถ้าลุงซานต้าจะต้องปีนเข้าทางปล่องไฟลงมาละก็ ผมคงต้องแสดงความเสียใจด้วย เพราะบ้านเราไม่มีปล่องไฟ มีแต่ฝาไหล (ลูกเล่นการระบายอากาศจากตัวบ้านที่นิยมทำกันในสมัยก่อน) ซึ่งคงแคบและเล็กเกินกว่าลุงซานต้าจะลอดผ่านเข้ามาได้ แต่ลุงซานต้าคงรอบคอบพอจะพาภูติจิ๋วมาด้วย เพื่อการนี้โดยเฉพาะ (หวังว่านะ เพราะอยากได้ของขวัญ)
เราไม่ได้แขวนถุงเท้าแต่อย่างใด จึงไม่ต้องหวังว่าจะมีเหรียญทองใส่ไว้ในถุงเท้า เพราะพ่อกับแม่คงดุเอาถ้าเราเอาตะปูมาตอกติดแถวเตียงเพื่อแขวนถุงเท้า
ลุงซานต้าคงไม่น่าจะเคร่งเรื่องพิธีการน่า ผมเดาเอานะ นี่มันประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นะครับลุง อย่าคิดมากเลย ว่าแล้วเราก็หลับตานอนรอเสียงลากเลื่อนพุ่งแหวกอากาศมายามค่ำคืนที่หนาวเหน็บ
เปล่าเลย เราไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น เพราะการได้นอนใต้ผ้านวมเก่าที่อบอุ่นด้วยยัดไว้ด้วยนุ่นแบบโบราณนั้น มันฟินจนหลับสนิทไม่ฝันกันเลยทีเดียว ซึ่งนั่นทำให้ลุงซานต้าทำงานง่ายขึ้นอีกมากโข
ทันที่ที่รู้สึกตัวตื่น ผมรีบลุกขึ้นมองไปรอบตัว สัญชาตญาณของมนุษย์ตัวเล็กบอกว่ามันอยู่ใต้หมอนแน่ๆ และไม่ผิดที่คาด ใต้หมอนของผมมีอะไรซ่อนอยู่ จำได้ว่าเป็นขนมเยลลี่เหนียวหนุบ ที่โรยไว้ด้วยน้ำตาล ขนมที่สมัยนั้นเด็กๆ ชอบทานกันรองลงมาจากเยลลี่หมีรสโคล่า ผมดีใจรีบหยิบไปอวดพ่อกับแม่ในทันที ว่าผมเป็นเด็กดีที่ลุงซานต้ายังใจดีเอาของขวัญมามอบให้ ดูพ่อกับแม่ก็พลอยตื่นเต้นไปด้วย น่าแปลกทีเดียวที่ลุงซานต้ารู้ได้อย่างไรว่าเด็กๆ ทั่วโลกแต่ละคนชอบอะไรกันบ้าง แต่นั่นไม่สำคัญเท่าความอร่อยและเคี้ยวมันของเยลลี่ในกล่องนั่นหรอก
"ขอบคุณครับลุงซานต้า"
ผ่านมาแล้วสามสิบกว่าปี ไม่เคยมีของขวัญหรือขนมวางไว้ใต้หมอนนานแล้ว จนจำไม่ได้ว่าปีสุดท้ายที่ได้คือเมื่อไหร่ แต่ที่แน่ๆ คือปีนี้ลุงซานต้าของผมนิ้วเท้ากระดูกแตก ลุงคงไม่สะดวกที่จะออกไปซื้อของขวัญแล้วแอบมาซุกไว้ใต้หมอนหรอก ส่วนซานต้าหญิงก็เริ่มเดินเหินลำบาก คงยากที่จะย่องเอาของขวัญมาวางแบบที่ไม่ให้ผมรู้ตัวได้ง่ายนัก
แต่ซานต้าล้านนาของผมยังน่ารักเหมือนเดิมเสมอ ไม่เคยเปลี่ยน
ของขวัญที่อยากได้มากในปีนี้ ไม่ใช่เยลลี่หวานแหลมอีกต่อไป แต่คงเป็นเวลาพักผ่อนของซานต้าที่คงถึงเวลาที่ต้องดูแลสุขภาพมากขึ้น ลดน้ำหนักลงบ้าง พร้อมระดับไขมันในเลือดที่ลดลง และของขวัญที่ผมอยากได้มากคงเป็นการที่ซานต้าของผมทั้งสองคนจะอยู่กับผมไปนานๆ และฉลองวันคริสต์มาสด้วยกันไปอีกนานๆ
รักลุงกับป้าซานต้ามากนะครับ
และหวังว่าซานต้าของทุกๆ คน จะแข็งแรงและมีความสุขไปกับทุกๆ คนอีกนานๆ นะครับ
Merry X'mas
จับเจ้ารูดอล์ฟไปมัดไว้ใต้ต้นมะม่วง โดย Deux @ storylog
ขโมยเยลลี่กินแบบไม่ให้รู้ตัว by เพจเรื่องสั้นๆ @ blockdit
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
