ขงจื่อ
ตอนที่1
กำเนิดมหาบุรุษ
เมื่อ 2560 กว่าปีก่อน มีทารกน้อยคนหนึ่งได้ถือกำเนิดขึ้นในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ไม่เป็นที่สะดุดตา ทารกน้อยคนนี้ได้ถือกำเนิดขึ้นมาเพื่อสร้างสรรค์อนาคตอันรุ่งโรจน์ให้แก่ลูกหลานของมวลมนุษยชาติ คุโณปการที่ทารกน้อยคนนี้ได้ตกทอดไว้ยังคงเป็นเหมือนเช่นร่มไทรที่ปกแผ่ไปสู่โลกอนาคตจนร่มเย็นได้อีกนานนับหลายพันปี เขาเป็นมหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ เป็นอริยเจ้าผู้ประเสริฐ ทารกน้อยคนนี้มีนามว่าชิว ฉายาจ้งหนี หรือก็คือขงจื่อที่เราทุกคนต่างรู้จักกันเป็นอย่างดีนั่นเอง
ขงจื่อ นามว่าชิว ฉายาจ้งหนี ข่งเป็นนามสกุลของท่าน แต่เนื่องจากในวิธีการออกเสียงภาษาจีนนั้น หากวรรณยุกต์ของคำสองคำที่ติดกันมีระดับเสียงที่เท่ากัน ก็จะต้องผันเสียงวรรณยุกต์ให้สูงขึ้นอีกหนึ่งระดับเพื่อให้เกิดความไพเราะในการออกเสียง ดังนั้นคำว่าข่งที่เมื่อออกเสียงพร้อมกับคำว่าจื่อ คำว่าข่งก็จะต้องผันวรรณยุกต์เป็นขง แต่หากข่งออกเสียงพร้อมกับชิวที่เป็นนามของท่านแล้ว เสียงอ่านก็ยังคงเป็นข่งชิวเช่นเดิม
แต่หลายคนอาจจะสงสัยว่าข่งคือนามสกุล แล้วคำว่าจื่อนั้นคือนามของท่านหรือไม่ แท้จริงแล้วไม่ใช่ เพราะคำว่าจื่อจะเป็นคำลงท้ายนามสกุลที่ใช้ยกย่องบุคคลที่เป็นปราชญ์ผู้มีคุณธรรมความสามารถ ในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ เนื่องจากท่านเป็นปราชญ์ที่ผู้คนต่างให้ความเคารพนับถือ ดังนั้นผู้คนจึงเรียกท่านว่าขงจื่อกันอย่างแพร่หลาย
แต่สำหรับในประเทศไทยเรานั้น เรามักจะมีการเรียกนามของท่านขงจื่ออยู่หลายอย่าง เท่าที่พอจะทราบมาก็มีการเรียกนามของท่านอยู่สามอย่างด้วยกันคือ ขงจื๊อ ขงจื้อ และขงจื่อ โดยคำว่าขงจื้อและขงจื๊อจะเป็นการออกเสียงที่ใช้เฉพาะในเมืองไทย แต่คำว่าขงจื่อจะเป็นการออกเสียงอย่างถูกต้องตามหลักไวยกรณ์ภาษาจีน ดังนั้นในที่นี้จึงขอใช้คำว่าขงจื่อในตลอดบทความ
ท่านเกิดในสมัยราชวงศ์โจว เมื่อปีโจวหลิงหวังศกที่ 20 (?-ก่อนปีคริสตศักราชที่ 545) ตรงกับปีก่อนคริสตศักราชที่ 551 เดือน 9 วันที่ 28 เป็นชาวแคว้นหลู่ ถึงแก่อสัญกรรมเมื่อปีก่อนคริสตศักราชที่ 479 เดือน 4 วันที่ 11 สิริอายุได้ 73 ปี
บิดามีนามว่าสูเหลียงเฮ่อ มารดามีนามว่าเหยียนเจิงจ้าย ต้นตระกูลเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ในสมัยราชวงศ์ซัง (ปีก่อนคริสตศักราชที่ 1600-1046) บรรพบุรุษรุ่นที่ 15 ของขงจื่อเป็นเจ้าผู้ครองนครแห่งแคว้นซ่ง ส่วนบรรพบุรุษรุ่นที่ 6 ของขงจื่อเป็นสมุหกลาโหมแห่งแคว้นซ่ง แต่เนื่องจากได้ถูกสังหารในช่วงที่มีสงครามกลางเมือง บุตรชายที่มีนามว่ามู่จินฟู่จึงอพยพหนีภัยไปอยู่ที่เมืองโจวอี้แห่งแคว้นหลู่ จึงทำให้ครอบครัวตระกูลข่งได้อาศัยอยู่ในเมืองโจวอี้แห่งแคว้นหลู่นับแต่นั้นเป็นต้นมา
บิดาของท่านขงจื่อดำรงขุนนางตำแหน่งเล็ก ๆ ในเมืองโจวอี้ เดิมมีภรรยาหนึ่งคน แต่ภรรยาคนที่หนึ่งกลับให้กำเนิดบุตรีมากถึงเก้าคน และหลังจากได้ให้กำเนิดบุตรีถึงเก้าคนแล้วก็ไม่สามารถให้กำเนิดบุตรอีกเลย
สูเหลียงเฮ่อจึงต้องหาภรรยาคนที่สอง และภรรยาคนที่สองก็สามารถให้กำเนิดบุตรชายแก่สูเหลียงเฮ่อได้สมความปรารถนา แต่แทนที่สูเหลียงเฮ่อจะดีใจ หากกลับต้องมาเสียใจอย่างที่สุด เพราะบุตรชายคนนี้มีขาพิการตั้งแต่กำเนิด สูเหลียงเฮ่อจึงตั้งชื่อให้กับบุตรชายคนแรกว่า “เมิ่งผี” โดยคำว่าผีนั้นมีความหมายว่า “ขาเป๋” จากชื่อที่สูเหลียงเฮ่อได้ตั้งให้ไว้กับบุตรชายคนแรกของตนเช่นนี้ เราก็คงพอจะทราบถึงความรู้สึกของสูเหลียงเฮ่อได้เป็นอย่างดี
และก็ช่างเป็นเรื่องที่โชคร้ายยิ่งนัก เพราะนับแต่ภรรยาคนที่สองให้กำเนิดเมิ่งผีแล้ว นางก็ไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้อีกเลย ด้วยเพราะเหตุนี้ สูเหลียงเฮ่อจึงได้แต่งงานเป็นครั้งที่สามกับสตรีที่มีนามว่าเหยียนเจิงจ้าย นางมีอายุเพียง 18 ปี และในภายหลังก็เป็นผู้ให้กำเนิดขงจื่อนั่นเอง
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
