Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
MidnMarry
•
ติดตาม
29 ส.ค. 2019 เวลา 13:50 • บันเทิง
Where we could meet
Chapter 7
พระราชวังอาณาจักรมาวโรสไม่ได้แตกต่างอะไรกับอาณาจักรโฟลอสมากนัก แต่พื้นหินออบซิเดียนสีดำสนิทที่ปูยาวมาตั้งแต่ทางเข้าไปจนถึงทุกส่วนของพระราชวังก็มากพอแล้วที่จะทำให้ชาวโฟลอสต้องใจสั่นทุกครั้งที่มาเหยียบพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้
“เอทิซ มาฝึกดาบกับข้าหน่อยสิ!” ชายหนุ่มอายุสิบเจ็ดวิ่งเข้าไปหาพี่ชายพร้อมกับอาวุธประจำตัวในมือ
“ไพรอน ข้าต้องเขียนรายงานส่งท่านพ่อ ส่วนเจ้าก็ควรเข้ามาทำการบ้านได้แล้ว” ผู้เป็นพี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบขณะยกมือขึ้นดันกรอบแว่นตาสีดำให้เข้าที่
ภายในห้องสมุดที่เงียบเหงาของพระราชวัง มีเพียง ‘เอทิซ’ บุตรชายคนโตของกษัตริย์เอลวิส เจ้าของดวงตาสีม่วงเข้มอันลึกลับ และเส้นผมสีดำสนิท เมื่อรวมกับผิวอันขาวซีดและริมฝีปากสีแดง บวกด้วยนิสัยที่เข้าถึงยากและความรู้ที่เหมือนไม่มีที่สิ้นสุดแล้ว เขาจึงเป็นที่พึ่งพิงให้แก่อาณาจักรในยามที่ต้องวางแผนรบเสมอ
ส่วนอีกคนคือ ‘ไพรอน’ องค์ชายคนรอง ด้วยดวงตาสีน้ำเงินครามที่เป็นประกายสดใส และเส้นผมสีม่วงเข้มจนเกือบมืด รวมกับนิสัยที่ชอบวิ่งเล่นไปมาและอยู่ไม่นิ่ง ไพรอนจึงเป็นเหมือนม้าศึกที่พร้อมสู้รบตลอดเวลา
ครืด...
เสียงประตูหินเลื่อนเสียงดังก้อง เรียกให้ทั้งสองคนหันไปมอง ชายหนุ่มในชุดผ้าคลุมสีขาวสะอาดตาก้าวเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้ม ทำให้สองคนที่นั่งคุยกันอยู่ต้องรีบลุกขึ้นยืนทักทาย
“กลับมาเร็วจัง โรดอน” เจ้าตัวยักไหล่ เขาเอื้อมมือขึ้นถอดผ้าคลุมหัวสีขาวออก เผนให้เห็นเส้นผมสีถ่านและดวงตาสีเหลืองทองที่หาไม่ได้ในอาณาจักร
“พี่จะให้ผมไปกี่วันล่ะครับ?” ไพรอนไม่ตอบ เขานั่งลงตามเดิมแล้วเท้าคางมองน้องชายที่ชูซองจดหมายสีชมพูขึ้นมาโชว์อย่างภาคภูมิใจ
“ใบแจ้งหนี้?” เอทิซถามด้วยน้ำเสียงยียวน มองโรดอนที่ขมวดคิ้วแล้วส่งสายตาดุใส่พี่ชายตนเอง ไม่นานซองจดหมายก็คลี่ออกด้วยพลังของใครซักคนในห้อง ก่อนที่แผ่นกระดาษติดกลิ่นดอกไม้จะลอยมาอยู่ตรงกลางระหว่างองค์ชายทั้งสาม
“สรุปว่าจริงหรอเนี่ย?” โรดอนพยักหน้า เขานั่งลงบนโต๊ะแม้ว่าเอทิสจะจ้องเขาเขม็งเพราะทำตัวไร้มารยาทก็ตาม รอยยิ้มมุมปากปรากฏบนใบหน้า พี่ชายทั้งสองคนมองมันด้วยความรู้สึกกลัวแปลกๆ
“สามปี พี่ว่าผมจะทำสำเร็จมั้ย?”
“พี่ว่านายควรปล่อยคนพวกนั้นไปซะ พวกเขาผ่านกำแพงเวทย์มนตร์ของเรามาได้ที่ไหน?” เอทิสตอบ เขาหันไปให้ความสนใจกับรายงานตรงหน้าต่อ
“แต่จดหมายนี่ถูกส่งมาจากปราสาทของโฟลอสนะ” คำพูดของโรดอนทำให้ทั้งสองคนเงยหน้าขึ้นมองด้วยสีหน้าตกใจ
“เป็นไปไม่ได้!” ทั้งสองตะโกนขึ้นพร้อมกัน
“ก็มันเป็นไปแล้ว พี่ไม่คิดบ้างหรอว่าคนที่นั่นก็มีพรสวรรค์เหมือนกัน เอาจริงๆนะ ผมไม่ได้อยากให้เกิดสงครามซักหน่อย ถ้าเริ่มเจรจาตั้งแต่ตอนนี้...”
“ก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี พวกนั้นจะเอาพลังจากต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ นายจะไปเจรจายังไง?” เอทิสเลิกคิ้วถาม มันทำให้โรดอนยกยิ้มอีกรอบ
“ใครบอกว่าผมจะทำ นักปราชญ์ท่านหนึ่งเคยบอกว่า ‘เลือกใช้คนให้ตรงกับงาน’ อยากเจรจากับเจ้าของอาณาจักร ก็ต้องให้คนใกล้ชิดฝั่งนั้นไปสิ”
“นักปราชญ์คนไหน?” พี่คนโตขมวดคิ้ว เขาอ่านหนังสือแทบทุกเล่มในห้องสมุด ส่วนน้องชายคนเล็กแทบไม่แตะหนังสือ จะไปรู้เรื่องนักปราชญ์อะไร?
“ผมไง;)”
ก๊อก ก๊อก
‘ท่านแม่บอกว่าอยากเจอนาย ไปเยี่ยมท่านด้วย’ คำพูดก่อนที่เขาจะออกมาจากห้องสมุดของพี่ชายคนโตทำให้โรดอนต้องถอนหายใจ
แม่... บางทีเขาก็ไม่ค่อยคุ้นชินกับคำนี้เท่าไหร่...
ประตูหินเปิดออก เผยให้เห็นห้องที่แทบไม่มีแสงสว่าง โรดอนต้องกระพริบตาถี่ๆหลายรอบเพื่อให้มองเห็นเงาสลัวๆของหญิงสาวคนนึงที่ปลายเตียง เธอหันมามองเขาแล้วส่งรอยยิ้มบางมาให้
ใบหน้าหวานสวยแต่ซูบผอมและแลดูเหนื่อยล้า ดวงตาสีฟ้าที่ไร้ซึ่งแสงประกาย เส้นผมสีทองที่เหมือนไม่ได้รับการดูแลมาซักพักแล้ว
“ทำไมไม่ให้ป้าพริมเข้ามาดูแลล่ะครับ” โรดอนถามเบาๆเหมือนกระซิบขณะเดินเข้าไปหยิบหวีที่โต๊ะมานั่งข้างหญิงสาว
“โรดอน... ลูก...” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เธอเอื้อมมือมาแตะแขนของชายหนุ่มอย่างแผ่วเบา
“ครับ?” โรดอนเงยหน้าขึ้นจากเส้นผมสีทองของคนที่เขาเรียกว่าแม่
“ลูก... ไปเจอฟลอร์มาใช่มั้ย?” มือที่กำลังขยับหวีผ่านเส้นผมชะงักไปครู่หนึ่ง
“แม่รู้?”
“กลิ่นดอกไฮเดรนเยีย... แม่คิดถึงมันเหลือเกิน...”
Talk//
ไม่มีอะไรจะคุยแล้วค่ะ😂 ดังนั้นวันนี้ขอตัวเร็ว เซียจะไปปั่นฟินไรอันทอมต่อ ไรอันขยันสร้างโมเมนท์มากๆเลย
มีคนทวีตไปหาไรอันว่าแบบนี้ผมคงไม่ได้เห็นสไปดี้กับเวดในเรื่องเดียวกันแล้ว (เพราะน้องทอมออกจาก MCU) ไรอันก็ไปตอบทวีตว่า
“ได้ดูสิ แต่ต้องมาดูในใจผมเท่านั้นนะ”
ฮืออออออ///// มีอีกนะคะ ไรอันเอารูปที่คนตัดต่อภาพไรอันกับทอมเดินข้างกัน ไรอันใส่เสื้อที่เขียนว่า I love Tom Holland มาโพสต์แล้วเขียนแคปชั่น
“แค่เพราะว่ามันเป็นโฟโต้ช็อป ไม่ได้หมายความว่ามันไม่จริงนะ”
ทอมมาแคปไปโพสต์ต่อว่า
“โฟโต้ชอปไม่โกหกหรอกครับ”
ไรอันก็แคปไปอวดอีกรอบค่ะ
แล้วแบบนี้จะให้คนแต่งฟิคอย่างเซียห้ามใจไหวได้ยังไง😂😂
ดังนั้ขอตัวนะคะ รักนักอ่านทุกคนน้า💕🥰❤️
บันทึก
20
29
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
Where We Could Meet
20
29
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย