EP40: ปลูกชีวิต ?
ความจริงที่แท้คืออะไร ?
แท้จริงแล้วเป็นอย่างไร มาร่วมกันค้นหาอริยสัจจากตนเอง
เมื่อเราอยากจะปลูกต้นไม้สักต้น ?
คงต้องหาดิน หรือไม่ก็หว่านลงไปในดิน
ด้วยเมล็ดที่เก็บไว้สมบูรณ์พอ ไม่ได้ปล่อยไว้แห้งกรัง
ใส่ลงไปในดิน รดน้ำ มียางในพืชนั้น แล้วการเจริญงอกงามก็เกิดขึ้น
เครดิตภาพจากอินเ
พระตถาคตตรัสอธิบายการทำงานของจิตโดยเปรียบดินนี้ เป็นที่ตั้งของวิญญาณ วิญญาณคือเมล็ดพืช ดินหรือที่ตั้งแห่งวิญญาณมีอยู่๔ที่
คือวิญญาณ(จิต มโน วิญญาณซึ่งเป็นสิ่งเดียวกันนี้)
จะมาตั้งอยู่และเกาะอยู่กับอารมณ์นั้นๆคือที่รูป (กาย, ลมหายใจ) หรือเวทนา (ความรู้สึกสุขทุกข์เฉยๆ) หรือสัญญา (ความคิดอดีต) หรือสังขาร (ความคิดอนาคต)
เมล็ดพืชได้รับน้ำ เปรียบเสมือน นันทิราคะ (คือความกำหนัดในอำนาจของความเพลิน) มันก็จะเจริญงอกงามไพบูลย์
เครดิตภาพจากอินเตอร์เน็ต
วิญญาณถือเอารูปตั้งอยู่ เป็นอาการรู้แจ้งที่มีรูปเป็นอารมณ์ มีความเพลินก็จะทำให้เจริญงอกงามไพบูลย์ เวลาไปตั้งที่อื่น(เวทนา สัญญา สังขาร) เมื่อตกอยู่ในความเพลิน ก็จะเจริญงอกงามไพบูลย์เช่นกัน
วิญญาณ (จิต มโน วิญญาณ) เกิดและเปลี่ยนแปลงไวมาก
พระพุทธเจ้าเรียกว่าการมาการไป และจิตนั้นเผลอนิดเดียวก็แอบตายไป หรือแอบหยุดคิดไปดื้อๆ แล้วไปเกิดในเรื่องอื่นต่อไปอีก
พระตถาคตตรัสว่าจิตดวงหนึ่งเกิดขึ้นและก็ดับไปตลอดวันตลอดคืน
สังเกตดูเราท่าน มีผู้ใดที่สุขได้ทั้งวันไหม ? มีทุกข์ได้ทั้งวันทั้งคืนไหม ?
เรียกว่ากระบวนการของจิต นั้น ตาย เกิด เจริญงอกงาม วนเวียนอยู่ไม่จบ โดยเราไม่ทันสังเกต คิดไปว่ามันคือเรา คือจิตวิญญาณนี้คือตัวตนเรา ทั้งที่มันเกิดดับอยู่ตลอด
ในห้วงการอยาก การเกิด นี้เราไม่ทันมันเลย รู้อีกทีเกิดมาแล้ว ซ้ำอยู่แบบนี้ และด้วยอวิชชา (ความไม่รู้จริง) ก็คิดไปเองว่ามันเป็นเรา คือเรานั้นติดยึดในขันธ์ห้า
ภาพลวงตาทำให้เรายึดถือ
ทั้งๆที่…
จิตมีอาการแส่ส่ายไปทั่วตามตาหูจมูกลิ้นกายใจ
แต่มันจะเชื่อเราหรือไม่นี้เป็นไม่มี
เราเองต้องใช้สติยึดยื้อ ละนันทิราคะตัณหา และกลับมาสู่ความรู้พร้อมเฉพาะซึ่งลมหายใจของเรา สตินำจิตให้มานิ่งอยู่กับลม คือการทำสมาธิ
เป็นธัมมานุสาลี เป็นปัจจาตัง เรียนรู้แจ่มแจ้งได้เฉพาะตน ไม่ต้องจำมา ไม่ต้องเชื่อตามกันมาจากไหน สามารถเห็นธรรมและเป็นสมาธิเกิดปัญญาด้วยตน
จุดจบ_การตาย คือการไม่เกิด เป็นอมตะเหนือความตายคือต้องละราคะ ความอยากหากละไป อารมณ์สำหรับอาการรู้แจ้งก็ไม่เกิด ไม่งอกงาม ไม่ปรุงแต่ง
เพราะหลุดพ้นไปก็ตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว นิพพานเฉพาะตน ชาติสิ้น ไม่เกิดแล้ว ภารกิจื่นไม่เหลือต้องทำอะไรอีกต่อไป
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
