EP50: ปุถุชน นั้นคือใคร ? 😍🤑☹️🤪
ลองถามตนเองว่าเราหรือคือ ปุถุชน ?
ไม่รู้นะ ก็เป็นคนธรรมดาๆงัย
ผู้มีรัก มีโลภ มีโกรธ มีหลง ?
ลองมาสดับฟังธรรมจากพระตถาคตกันให้กระจ่างกันดีกว่าครับ
😌😌
ในสังสารวัฏอันไม่มีที่สุด
ผู้มีอวิชชา(ความไม่รู้อริยสัจ)เป็นเครื่องกั้น มีตัณหา(ความอยาก)เป็นเครื่องผูก
ผู้ท่องเที่ยวไปมา ที่สุดเบื้องต้นย่อมไม่ปรากฏ…
อุปมา
สุนัขที่ถูกเชือกล่ามไว้กับเสาอันยึดมั่นคง ย่อมยืน เดิน นั่ง นอน อยู่ข้างเสาหลักนั้น
อุปไมย
ปุถุชนผู้ไม่สดับคำพระตถาคต
ย่อมตามเห็นรูปว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา
ย่อมตามเห็นความรู้สึกสุขทุกข์เฉยๆว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา
ย่อมตามเห็นความคิดอดีตว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา
ย่อมตามเห็นความคิดอนาคตว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา
ย่อมตามเห็นอาการรู้แจ้งว่า นั่นของเรา นั่นเป็นเรา นั่นเป็นตัวตนของเรา
ปุถุชนคือผู้ที่ จะยืน เดิน นั่ง หรือนอน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ติดยึดใน อุปาทานขันธ์ทั้งห้านั่นเอง
ด้วยเหตุนั้น เราพึงพิจารณาดูจิตกันบ่อยๆ
จิตที่เศร้าหมองแล้วด้วย ราคะ โทสะ โมหะ มายาวนาน
สัตว์ทั้งหลายย่อมเศร้าหมองเพราะจิตเศร้าหมอง
สัตว์ทั้งหลายย่อมบริสุทธิ์เพราะจิตผ่องแผ้ว…
อุปมา
ช่างเขียนศิลปินมีแม่สี วาดรูปลงไปที่กระดาษ,ฝาผนัง,ผืนผ้าเป็นรูปหญิงชายได้ครบถ้วน
อุปไมย
ปุถุชนผู้ไม่สดับ
เมื่อจะให้เกิด ย่อมทำรูปนั่นแหละให้เกิด
เมื่อจะให้เกิด ย่อมทำความรู้สึกสุขทุกข์เฉยๆนั่นแหละให้เกิด
เมื่อจะให้เกิด ย่อมทำความคิดอดีตนั่นแหละให้เกิด
เมื่อจะให้เกิด ย่อมทำความคิดอนาคตนั่นแหละให้เกิด
เมื่อจะให้เกิด ย่อมทำอาการรู้แจ้งนั่นแหละให้เกิด
เธอสำคัญอย่างไรว่า รูปเที่ยงหรือไม่เที่ยง ? (ไม่เที่ยงพระเจ้าข้า)
สิ่งใดไม่เที่ยงเป็นทุกข์หรือเป็นสุข ? (เป็นทุกข์พระเจ้าข้า)
ก็เพราะสิ่งใดที่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรที่จะเห็นตามสิ่งนั้นหรือว่า สิ่งนั้นของเรา สิ่งนั้นเป็นเรา สิ่งนั้นเป็นตัวตนของเรา ? (ไม่ควรพระเจ้าข้า)
และเธอคิดว่าความรู้สึกสุขทุกข์เฉยๆ ความคิดอดีต ความคิดอนาคต อาการรู้แจ้ง เที่ยงหรือไม่เที่ยง ? (ไม่เที่ยงพระเจ้าข้า)
สิ่งใดไม่เที่ยงเป็นทุกข์หรือเป็นสุข ? (เป็นทุกข์พระเจ้าข้า)
ก็เพราะสิ่งใดที่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา ควรที่จะเห็นตามสิ่งนั้นหรือว่า สิ่งนั้นของเรา สิ่งนั้นเป็นเรา สิ่งนั้นเป็นตัวตนของเรา ? (ไม่ควรพระเจ้าข้า)
ผู้ได้สดับคำพระตถาคตแล้ว
ย่อมเบื่อหน่ายในรูป ความรู้สึกนึกคิด และอาการรู้แจ้งนั้น
เมื่อเบื่อหน่าย ย่อยคลายกำหนัด
เพราะคลายกำหนัดย่อมหลุดพ้น
เมื่อหลุดพ้นแล้ว ย่อมมีญาณหยั่งรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว
อริยสาวกผู้นั้นย่อมรู้ชัดว่า
ชาติสิ้นแล้ว
พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว
กิจที่ควรทำได้ทำเสร็จสื้นแล้ว
กิจอื่นเพื่อได้เป็นอย่างนี้ไม่ได้มี ดังนี้
สาธุ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
