#ชีวิต101 ตอนที่ 6
วันที่ 4 พฤศจิกายน 2561
ชีวิตจริงที่เหมือนฝัน ใครจะไปรู้หลังลาออกจากงานมา
พอเดินทางได้นิดเดียว ก็ดันเกิดอุบัติเหตุจนเจ็บข้อเท้า
มาเป็นตั้งแต่เริ่มเดินทาง แล้วจะไปรอดหรือป่าวละเนี๊ย
กับวันนี้ที่ตื่นขึ้นมา แทบไม่เชื่อตัวเองว่าเราจะได้พบแบบนี้
กับน้ำใจที่ได้รับจากลุง ที่ให้พักอาศัยรักษาตัวบนแพ
บรรยากาศตอนเช้าจากบนแพ
วิวตากเสื้อผ้าที่สวยงาม
ผมก็นึกขำๆกับตัวเอง เหมือนในหนังบางเรื่องเลยนะเนี๊ย
ที่บาดเจ็บแล้วได้พักอาศัยในสถานที่ที่ไป
ขาดอย่างเดียว ยังไม่มีนางเอกมาดูแล
อันนี้ก็คิดเองขำๆละครับ ในความเป็นจริง
เราก็ต้องดูแลตัวเองต่อไป ตามที่จะดูแลได้
นั่งเรื่อยเปื่อย คงไปไหนไม่ได้พักหนึ่ง
เนื่องจากว่าถึงแม้ลุงจะใจดีให้ผมพักรักษาตัวฟรีๆ
ผมก็รู็สึกเกรงใจ ก็เลยหาหยิบไม้กวาด มาเดินกวาดใกล้ๆ
บริเวณรอบๆเพิงพัก ซึ่งอาการเจ็บข้อเท้าก็ยังมีอยู่มาก
เก็บกวาดพื้นที่รอบเพิงพัก
ในช่วงบ่ายก็ช่วยลุงเก็บกวาดบ้านด้านบนถัดจากเพิงพัก
ซึ่งถูกปล่อยไว้จนรกร้าง ก็ไปช่วยลุงคัดแยกหนังสือออกมา
อันไหนเอา อันไหนทิ้ง ซึ่งทำให้ผมรู้ว่าลุงเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือมาก
เพราะมีหนังสือความรู้อยู่มากมายเต็มไปหมด เอกสารแผ่นพับท่องเที่ยวต่างๆ บางอย่างก็มีซ้ำกันเยอะ ลุงก็บอกสนใจอะไรหยิบไปอ่านได้เลย
ผมก็คัดแยกบางส่วนไว้ไปดูบนแพ
เอกสารหนังสือที่ผมคัดมาดู
เสร็จแล้วช่วงบ่ายๆลุงให้น้องบัคพาผมนั่งเรือไปชมแพปลาของช้าวบ้านที่อยู่บริเวณนั้น
ผู้นำเที่ยว
ผู้ตามเที่ยว
ทีนี้พาแวะไปแพคนที่ลุงบอกให้ไปหา แพนั้นไม่มีคนอยู่
น้องเค้าก็เลยพาขับไปต่อ
บ้านแพ
ทีนี้น้องเค้าพาแวะเข้าไปแพหนึ่ง
แล้วบอกกับลุงเจ้าของแพว่า
พาผมมาเที่ยวเล่น ลุงจ่าให้พามา
ลุงตักปลาให้กลับไปด้วย
ในแพนั้นผมสังเกตว่ามีลุง มีป้า แล้วก็มีลูกสาวอยู่ 2 คน
เหมือนผมจะค้นๆอยู่เพราะเขาเอาเรือไปจอดไว้แถวหน้าเพิงลุงจ่าเพื่อส่งลูกไปโรงเรียน เค้าก็จะจอดเรือไว้ตรงนั้น
มีข่าปลูกอยู่บนแพด้วย
ในความสวยงานที่เราเห็นในตอนนี้
แต่ผมไม่อยากจะนึกถึงหน้าพายุ ว่าเค้าจะอยู่กันอย่างไรบ้าง
เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาสัมผัสชีวิตชาวแพแบบใกล้ชิดแบบนี้
ผมก็นั่งคุยกับลุงอยู่พักหนึ่ง ก็ทราบว่าแกอพยพมาจากที่อื่น
แล้วมาอยู่นี่นานแล้ว ทำมาหากินเลี้ยงปลาอยู่ตรงนี้
หลังจากนั้นผมกับน้องก็ลาลุงกลับ
ทีนี้พอกลับไป เอาปลาไปให้ลุงจ่า
ลุงจ่าก็บอกว่าไปเอาของเค้ามาทำม่ายย
เค้ายิ่งไม่ค่อยจะมีกัน น้องบัคก็เลยบอกกับลุงจ่าว่า
ก็เค้าฝากให้มา ลุงจ่าก็เลยบอกว่าถ้างั้นเราควรไปหาซื้ออะไรเอาไปให้เค้าได้ทำกินกัน ผมก็เลยเข้าไปในหมู่บ้านกับน้องบัค
แล้วไปซื้อไข่ไก่มาแผงหนึ่ง
แล้วก็ออกเรือกลับไปให้ลุงที่แพ
ลุงที่แพบอกว่า ให้ไปทำกินกันเฉยๆไม่ได้ต้องการอะไร
ผมก็เลยรีบตอบว่า พอดีลุงจ่าอยากฝากมาให้ครับ
ลุงแกก็เลยรับไป
ทีนี้กลับมาลุงจ่าก็จัดแจงทำอาหาร
เนื่องจากปลาตัวใหญ่มาก คงกินครั้งเดียวไม่หมด
ลุงจ่าเลยนึ้งไว้ พรุ่งนี้จะได้กินอีกที
นึ้งปลา
เซฟ
สุกแล้ว
ผมก็นั่งเฝ้าสุมไฟไปเรื่อยๆจนกลิ่นเริ่มหอยโชยออกมา
แล้วก็เปิดฝาดู อาหารเย็นสำหรับวันนี้ก็สุกเรียบร้อย
เราก็นั่งกินข้าวกัน แล้วลุงจ่าก็เล่าให้ฟังเกี่ยวกับชาวบ้าน
วิถีความเป็นอยู่ต่างๆ ซึ่งพอจะติดต่อราชการชาวบ้านพื้นที่ในเขื่อน
ซึ่งมีชาวเขาบ้าน จะให้แกช่วยติดต่อเอกสารอะไรให้
เพราะแกชำนาญด้านราชการอยู่ ชาวบ้านก็เลยนับถือแก
ลุงจ่าบอกว่า พรุ่งนี้เช้าเตรียมตัวนะ
จะพาเข้าไปชมด้านในเขื่อน มันอยู่ไกลเหมือนกัน
จะล่องเรือเข้าไปแต่เช้า
มันทำให้ผมตื่นเต้นมาก ที่จะได้เข้าไปชมด้านใน
ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีอะไรอยู่ในนั้นบ้าง
หลังจากนั้นผมก็แยกย้ายกลับไปพักที่แพ
ผ่านไปอีกหนึ่งวัน
ออ ลืมเล่า ในแพไม่มีไฟ เวลานอนก็จะได้ยินเสียงแพเคลื่อนตลอด
เพราะไม้เสียดสีกัน เวลาที่คลื่นซัดมา ถ้าคิดเยอะมันก็จะน่ากลัวหน่อย
แต่ผมก็พยายามไม่คิดอะไร แล้วผมก็หลับไปอีกวัน
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
