ซีรีส์แสงชีวิต
ตอน 'สุข สงบภายใน'
'ไม่มีสุขใดเสมอด้วยความสงบ'
โดย พระไพศาล วิสาโล
ความสุขจากสิ่งเร้าที่เข้ามากระตุ้นผัสสะทำให้ชีวิตต้องดิ้นรนแสวงหาไม่มีหยุด พอได้มาแล้วก็พอใจเพียงชั่วคราว ไม่นานก็อยากได้อีก และอยากได้มากขึ้นกว่าเดิมจึงต้องดิ้นรนแสวงหามาอีก เศรษฐีพันล้านจึงไม่เคยพอใจกับเงินที่มี ทั้งๆ ที่ใช้ทั้งชาติก็ไม่มีวันหมด ยังมีความสุขอีกประเภทหนึ่งที่ผู้คนไม่ค่อยรู้จัก ได้แก่ความสุขที่เกิดจากความ สงบภายในใจ
ในขณะที่ความสุขประเภทแรกต้องการความตื่นเต้นเร้าใจ ความสุขประเภทที่สองกลับตรงกันข้าม ยิ่งมีสิ่งเร้าน้อยเท่าไรใจก็ยิ่งสงบ และสัมผัสกับความสุขที่ลึกซึ้ง ในยามท่องเที่ยวแทนที่จะสนุกกับเสียงดนตรี การสนทนาฮาเฮ ลองปลีกตัวไปอยู่ที่เงียบๆ วางความนึกคิดต่างๆ ชั่วคราว แล้วเปิดใจสัมผัสธรรมชาติอันเงียบสงัด หรือแหงนมองดูดวงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า ไม่ช้าความสุขชนิดนี้ก็จะเกิดขึ้นในใจ สุขเพราะใจเริ่มสงบ
ความสงบของธรรมชาติช่วยน้อมใจให้สงบตามได้ง่าย แม้ใหม่ๆ จะอึดอัดเพราะยังโหยหาสิ่งเร้า แต่เมื่อใจเริ่มปรับตัวได้ก็จะสัมผัสถึงความสุขอันประณีต
ความสุขประเภทนี้แม้ว่าจะสัมผัสได้ท่ามกลางธรรมชาติอันเงียบสงัด แต่ก็ไม่จำเป็นว่าเราต้องหลีกลี้หนีหน้าจากผู้คนจึงจะพบกับความสุขดังกล่าวได้ ความสงบที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ใจ ไม่ได้อยู่ที่สิ่งแวดล้อมอื่นๆ อยู่ที่บ้านเราก็สามารถสัมผัสกับความสงบใจได้ หากรู้จักทำสมาธิภาวนา ด้วยการปล่อยวางความนึกคิดต่างๆ เช่น ยืน เดิน นอน นั่ง ไม่ว่ากายอยู่ที่ไหนก็ให้ใจอยู่ที่นั่น
ใจที่สงบยังเกิดขึ้นได้จากการกระทำที่ถูกต้องดีงาม เริ่มจากการไม่เบียดเบียนหรือเอาเปรียบใคร ทำให้ไม่มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจ จากนั้นก็ก้าวไปสู่การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีน้ำใจต่อผู้อื่น ย่อมทำให้เรามีความสุขตามไปด้วย
ถึงที่สุดแล้วความสุขของเราก็อยู่ที่ใจเป็นสำคัญ ถ้าใจกังวลกลัดกลุ้ม กินอะไรก็ไม่อร่อย เพลงจะเพราะแค่ไหนก็ติดอยู่ที่หูไม่ถึงใจ ชีวิตที่มีความสุขจึงไม่ได้อยู่ที่มีเงินล้นเหลือ เพราะถึงอย่างไรก็ยังต้องประสบความพลัดพรากสูญเสีย ความไม่สมหวัง ความแก่ ความเจ็บ และความตายอยู่นั่นเอง ผู้คนทั้งหลายกลัดกลุ้มใจก็เพราะสิ่งเหล่านี้แต่ความจริงแล้วเราไม่จำเป็นต้องทุกข์ใจเลยก็ได้ หากตระหนักถึงสัจธรรมที่ว่า ชีวิตนั้นไม่เที่ยง ความปรวนแปรเป็นเรื่องธรรมดา
ใจที่รู้จักปล่อยวาง ไม่ว่าจะประสบความพลัดพรากสูญเสีย ความเจ็บป่วย ล้มเหลว หรือคำกล่าวร้าย ก็ยังมีความสงบอยู่ได้ ทั้งนี้เพราะเข้าถึงสัจธรรมของชีวิตและโลก ปัญญาที่เข้าถึงสัจธรรมดังกล่าวย่อมทำให้จิตเกิดความสงบอย่างแท้จริง
ความสุขที่ประเสริฐสุด “ไม่มีสุขใดเสมอด้วยความสงบ” พุทธภาษิตอันเป็นสัจธรรมเหนือยุคสมัย หากไร้ซึ่งความสงบใจแล้วย่อมไม่อาจมีความสุขที่แท้ได้เลย
เพจ 'ธรรมะเน้นๆ A Great Degree Dhamma'
วันจันทร์ที่ ๑๖ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๒
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
