นรกสัตว์กลายพันธุ์ : ตอนที่ 5 ลุกขึ้นสู้
ปังๆๆๆ เสียงปืนกลของกองกำลังทหาร บวกกับเสียงปืนใหญ่ของรถถัง ดังสนั่น ผมกับไอ้เคนพากันวิ่งหลบเข้าซอกตึก เพื่อใช้เป็นเส้นทางลัดหลีกเลี่ยงการใช้ถนนเพราะมันอันตราย ปัง! ปัง! เสียงปืนพกดังลั่น จากการยิงแมลงตามทาง วิ่ง!! เสียงไอ้เคนตะโกน ผมรีบวิ่งตามหลังของมัน แกร๊ะๆ ชิป! มาหมดอะไรตอนนี้วะ เฮ้ยระวังหลัง โพร่ม!! ผมจับถังขยะทุบหัวของแมลงสาบใหญ่ที่ตัวจนาดพอๆกับถังขยะ “ตายไม่วะ” ไอ้เคนพูด • ไม่มันยังขยับอยู่ “วิ่งดิรอไรละ” พวกเราวิ่งออกมาจากซอกตึก.
ทันทีที่ออกมาภาพที่เห็นตรงหน้าคือ ปลากัดสีน้ำเงินลายแดงตัวพอๆกับรถ CBR พุ่งเข้ามาหาไอ้เคนที่วิ่งออกนอกซอกตึกก่อน ทันใดนั้น ปัง! เสียงดังของปืนลูกซอง Commando ปั๊มแอ็คชั่น ยิงเข้าลำตัวของปลากัดจนขาดสะบั้น “ทางนี้ครับ” เสียงตะโกนเรียก พวกผมหันไปมองเจ้าของเสียงนั้นคือ หนุ่มตำรวจที่ดูแล้วพึ่งเข้าบรรจุใหม่ๆ พวกผมวิ่งไปหาตำรวจหนุ่ม “แถวนี้ฝูงปลากัดเยอะครับมันไม่ปลอดภัยไปหลบที่สถานีตำรวจก่อนครับ ตามผมมา” ตำรวจหนุ่มพูดแล้ววิ่งนำไปยังสถานีตำรวจ.
พวกเราวิ่งมาถึงสถานีตำรวจแห่งหนึ่ง ภายในมีตำรวจอยู่สองคนคือ สารวัตรที่บาดเจ็บสาหัสที่แขนที่อายุราวๆ 40 ปี และ ตำรวจใหม่อีกคน “พวกคุณมาจากไหนกัน” สารวัตรพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด “พวกผมแยกจากกลุ่มทหารจากสถานีรถไฟใต้ดินมาครับ” ไอ้เคนพูด “แล้วพวกคุณแยกออกมาทำไม” สารวัตรพูด “พวกผมกำลังจะไปตามหาคนนะครับอยู่ที่คอนโดถัดจากสถานีตำรวจนี้เอง” ไอ้เคนพูดพร้อมกับชี้ไปทางคอนโด.
“พวกคุณรู้หรือยังว่าเขาประกาศให้อพยพคนหลบภัยให้ไปฐานทัพลอยฟ้า” สารวัตรพูด • ฐานทัพลอยฟ้า? ผมพูดอย่างสงสัย “มันเป็นยานรบระนาดฟ้าที่ขนาดมหึมาที่อยู่ห่างจากพื้นดิน เกือบ 5000 เมตร ซึ่งจุดขนส่งอยู่ที่ค่ายทหาร 12 จุด ซึ่งอีก 1 ชั่วโมงจะมีรถมารับ” สารวัตรพูดพร้อมกับแนะนำให้พวกผมไปด้วย • งั้นอีก 40 นาที ถ้าพวกผมยังมาไม่ถึงให้พวกคุณไปกันก่อน ไอ้เคนพูด “เดี๋ยวก่อน ถ้างั้นให้คนของผมไปกับพวกคุณ” สารวัตรพูดพร้อมกับแกว่งมือเรียกตำรวจหนุ่มคนที่มาช่วยพวกผมตอนแรกมา “นี่ครับปืนกับกระสุน” ตำรวจหนุ่มวิ่งมาหาไอ้เคนพร้อมส่งปืนให้ไอ้เคนและก็ผม อ่อลืมบอกผมเป็นคนสายตาสั้นครับแต่เวลาถอดแว่นจะเบลอๆนิดๆ.
ตึกๆๆๆ (เสียงวิ่งขึ้นบันไดหนีไฟ) ชั้นไหนนะผมตะโกนถาม • ชั้น 13 ไอ้เคนตะโกนกลับ ปัง! เสียงถีบประตู พวกเราพากันวิ่งขึ้นมาถึงชั้น 13 แล้วรีบวิ่งตรงไปที่ห้องแฟนของไอ้เคน ตุ๊บๆๆ “นุ่น! ที่รัก! อยู่ไหม!” เสียงไอ้เคนทุบประตูพร้อมกับเรียกชื่อแฟน “มาครับผมช่วย” เสียงตำรวจหนุ่มพูด ทรุม!! เสียงคนสองคนถีบประตูพร้อมกัน ภาพที่เห็นคือร่างของหญิงสาวที่นอนหงายท้องกับพื้นท่ามกลางหนอนแมลงวันตัวขนาดเท่าๆ กระป๋องน้ำอัดลมที่ยุบยับบนร่างของหญิงสาวจนน่าสะอิดสะเอียนผมรีบวิ่งออกไปนอกห้องด้วยภาพและกลิ่นที่น่าคลื่นไส้ ผมอ้วกออกมา แล้วพยายามเข้าไปในห้องอีกครั้ง ภาพที่เห็นคือแฟนของไอ้เคนเหมือนกำลังจะหยิบอะไรอยู่ใช่ มันคือดาบคาตานะที่วางอยู่บนโต๊ะ.
ผมหันไปมองไอ้เคนที่ค่อยๆเดินจนหลังชนกำแพงแล้วทรุดตัวลงกับพื้น สีหน้าที่สิ้นหวัง “ขอโทษที่มาช้า” ไอ้เคนพูดด้วยสีหน้าที่โศกเศร้า [ที่รักคุณปลอดภัยไหมในใต้เตียงมีดาบคาตานะอยู่คุณใช้ป้องกันตัวไปก่อนเดี๋ยวผมจะรีบไปรับ “คะรีบๆมานะข้างนอกมันอันตรายระวังตัวด้วย” เสียงหญิงสาวพูดผ่านทางสายโทรศัพท์ ตูดดดดด] ภาพแฟลชแบล็ค.
ผมเดินไปจับไล่ไอ้เคนแล้วช่วยมันพยุงตัวขึ้น “ไหวๆขอบคุณ” ไอ้เคนพูดแล้วค่อยๆลุก มันเป็นคนที่มีสติดีมากครับ “ผมรู้ว่าคุณกำลังเสียใจที่สูญเสียคนรักแต่เวลาเป็นเรื่องสำคัญนะครับ” เสียงตำรวจหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ “ขอเวลาสักแปป” ไอ้เคนพูดแล้วเดินไปหยิบดาบขึ้นมาแล้วเดินที่ห้องครัว สักพักมาก็เดินกลับมา “เรารีบไปกันเถอะ” ไอ้เคนพูดพร้อมกับสีหน้านิ่งเป็นครั้งที่สองที่ผมเห็นน้ำตาของมันเลยครับ พวกผมรีบวิ่งออกมาจากห้องทันทีที่ออกมาถึงตรงประตูทางหนีไฟ ตูม!!! เสียงระเบิดดังขึ้น ใช่ครับที่ไอ้เคนเดินไปที่ห้องครัวก็เพื่อเปิดแก๊สและตั้งเวลาไมโครเวฟทิ้งไว้โดยใส่ไฟแช็กไว้ จนระเบิด.
ผมพร้อมพากกันวิ่งมาถึงสถานีตำรวจ “ผมทันกันสินะ” สารวัตรพูด โชคดีที่พวกผมมาทันเวลาอีกไม่กี่นาทีก็จะถึงเวลาที่รถทหารจะมารับ “แล้วคนที่พวกคุณพูดถึงละ” ตำรวจอีกคนพูด ผมทำหน้าซึม “งั้นสินะ” สารวัตรพูดด้วยสีหน้าหมดหวัง ไอ้เคนตั้งแต่มาจากคอนโดก็เงียบตลอดทาง ตรึง!! ท่ามกลางความเงียบจู่เสียงปริศนาก็ดังขึ้นพร้อมกับแรงสั่นสะเทือนจากข้างบนสถานีตำรวจ “ตัวบ้าไรอีกเนี่ย” สารวัตรพูดเสร็จเพดานข้างบนก็ถล่มลงมาพร้อมกับบางสิ่ง สิ่งมีชีวิตนั้นก็คือ ปลากัดที่ตกลงมามันรีบสะบัดตัวแล้วลอยพุ่งชนกระจกออกไปเหมือนหนีบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวอยู่ ทันใดนั้นก็มีเงาดำค่อยๆโพล่ออกมาจากเพดานที่เป็นรูขนาดใหญ่ ไอ้เคนเห็นก่อนมันเลยรีบตะโกน “ทุกคนวิ่งออกไป!! เดียวนี้!!!” ตูม!! ควันฝุ่นกระจายพวกผมพากันวิ่งของจากโรงพักโดยที่ไอ้เคนก็กระโจนตัวออกมาพร้อมกับตั้งท่ารับมันเอาดาบคาตานะที่อยู่ในมือตั้งฉากรับคมเขี้ยวของปลาปิรันย่าที่ตัวใหญ่กว่าปลากัดสองเท่าอ้าปากจะงับไอ้เคน.
ไอ้เคนใช้แรงสะบัดจนปลาปิรันย่าปลิวออกไปมันวกกลับมาอย่างเร็วทันใดนั้นก็มีเสียงปืน Bur Multi-purpose rocket launcher ยิงเข้ามาโดนปลาปิรันย่าจนเครื่องในแตกกระจุย ผมหันไปมองเจ้าของวิธีกระสุน นั้นก็คือ พี่แอนที่กระโดดลงมาจนรถ HUMVEE MILITARY คันสีเขียว พร้อมกับรอยยิ้มที่ดีใจ. “ไงหนุ่มๆ” .
📌ติดตามตอนต่อไป
ตอนนี้เดินทางมาถึงครึ่งภาคแล้วนะครับตอนนี้อาจจะเขียนยาวไปนิด ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ งงช่วงไหนคอมเม้นไว้เลยนะครับ.
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
