เรื่องสั้น คั่นเวลา ลำดับที่ 1
"แด่คนเคยรัก"
นี่ผมกำลังฝันไปใช่ไหม?!...
Cr: ภาพจากรายการ The Voice
ภาพที่ปรากฎตรงหน้าผม มันคือด้านหลังของเก้าอี้ทั้งสี่ประจำเวทีประกวดร้องเพลงที่ผมเฝ้าฝันมานานหลายปี เวทีประกวดที่ผมได้แต่เฝ้าดูจากหน้าจอทีวีอย่างเดียว ไม่เคยกล้าส่งไฟล์เสียงร้องของตัวเองมาลองออดิชั่นกับเขาสักที เพราะผมไม่ค่อยแน่ใจในเสียงร้องตัวเองและคิดว่ายังไม่มีความพร้อมที่จะเข้าประกวด
แต่ตอนนี้..... โอ้..ผมคงฝันไปแน่ๆ
"คุณพร้อมหรือยังครับ คุณคมสันต์"
เสียงของคนควบคุมสเตจดังออกมาจากหูฟังไร้สายที่ใส่ไว้ในหูของผมทั้งสองข้าง
"พร้อมแล้วครับ..."
ผมตอบผ่านไมค์กลับไป
"โอเค นักดนตรีแบ็คอัพทุกคนพร้อมนะ....เริ่ม"
🎵แด่คนที่ฉันเคยรัก แด่คนที่เคยซื่อตรง
ที่พาชีวิต ฉันพลัด ฉันหลง ไม่มีชิ้นดี
เธอทำให้ฉันหัวเราะ เธอทำให้ฉันร้องไห้
เธอทำชีวิตฉันมีความหมาย ฉันตายทั้งเป็น
ฉันมันไม่ดีตรงไหน โง่เกินไปหรือเปล่า
แผลที่เธอทำมันลึก มันร้าว มันเข้าไปฝังใจ
ฉันมันไม่ดีตรงไหน จะบ้าจะตายเพราะเธอ
หัวใจยังจำ ยังคิดเสมอ ถึงเธอคนทำ
เธอทำให้ฉันหัวเราะ เธอทำให้ฉันร้องไห้
แต่คงเป็นคนสุดท้ายที่ฉันจะยอมให้ทำ
ให้เธอเป็นคนสุดท้ายที่ฉันนั้นยอมให้ทำ...🎵
เมื่อผมร้องเพลงจนจบ พร้อมกับปรับระยะสายตาเพื่อมองมายังเก้าอี้สีแดงทั้งสี่ที่อยู่ตรงหน้าผม และผมก็ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า โค้ชทุกคน กดเลือกให้ผมและหันมาพร้อมกันหมด
"สวัสดีค่ะ น้องชื่ออะไรคะ"
โค้ชที่เป็นนักร้องหญิงมีชื่อระดับประเทศที่นั่งอยู่เก้าอี้หมายเลขสอง ถามคำถามแรกกับผม
"ชื่อ คมสันต์ครับ"
"น้องอายุเท่าไหร่คะ แล้วมาจากไหน ทำอะไรอยู่คะ"
"เออ...ผมอายุ 19 ปีครับ...มาจากกรุงเทพฯ....ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ระดับปริญญาตรีสาขานิติศาสตร์ อยู่ ม. ... ครับ"
"เป็นว่าที่ทนายที่เสียงดีทีเดียว"
โค้ชชายที่เป็นนักร้องเพลงป๊อปชื่อดังรูปร่างอ้วนที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้หมายเลขสี่ ถามผมต่อ
"เคยร้องประกวดไหมครับ"
"ม..ไม่เคยครับ นี่เป็นครั้งแรกครับ" ผมตอบ
"น้ำเสียงกับอารมณ์ที่อินไปกับเพลงของน้อง ทำให้พี่อดที่จะหันมาไม่ได้ มันส่งทะลุมาเลย แถมดูเหมือนจะสะกดคนทั้งสตูดิโอเลยนะครับ"
โค้ชที่เป็นแร็ปเปอร์ชื่อดังที่นั่งอยู่เก้าอี้หมายเลขสามกล่าวชมผม จนผมดีใจจนน้ำตาซึมเลย
"ขอบคุณครับ"
ผมยืนดีใจพร้อมน้ำตาแห่งความปิติที่มันไหลออกมาราวกับก๊อกรั่ว ระหว่างโค้ชทั้งสี่พูดแซวกันไปมา เพื่อแย่งผมเข้าทีม จนกระทั่งถึงเวลาที่ผมจะต้องเลือกแล้ว
"ตอนนี้ ผมคงต้องเลือกแล้วใช่ไหมครับ"
ผมพูดด้วยเสียงอันสั่นเครือพร้อมความเค็มของน้ำตาที่เต็มปากอยู่
"ผมขอ....."
"ไม่เลือกครับ"
โค้ชทั้งสี่มีสีหน้าตกใจ และเสียงฮือดังไปทั่วสตูดิโอ
"ทำไมล่ะครับ น้องมาประกวด ไม่คิดจะเข้ารอบมาแข่งต่อหรือครับ"
โค้ชรูปหล่อที่นั่งเก้าอี้หมายเลขหนึ่ง ซึ่งเป็นนักร้อง
เพลงป๊อปร๊อค และเป็นดาราด้วย สอบถามผมด้วยความสงสัย
"ไม่ครับ ผมมาร้องเพลง 'แด่คนเคยรัก' รอบไบลนด์ออดิชั่นในรายการนี้ เพื่อให้คนคนหนึ่งที่เกิดมาพร้อมกับผมได้ฟัง ทั้งๆ ที่ทั้งรักและเกลียดเขา แต่ยังไงก็ต้องมาทำความฝันของเขาให้เป็นจริงครับ" ผมตอบเขาด้วยน้ำเสียงแหบพร่าน้ำตาเค็มๆ เต็มปาก
"แล้วเขามาด้วยหรือเปล่าครับ"
"ค..คือ...ตอนนี้เขานอนเป็นเจ้าชายนิทราอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาลครับ"
ผมตอบด้วยน้ำเสียงแหบพร่ากว่าเดิมปนเสียงสะอื้นพร้อมน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย
โค้ชทั้งสี่ ได้พูดแสดงความเสียใจกับผม แล้วโค้ชหญิงที่นั่งอยู่เก้าอี้หมายเลขสองก็ถามผมว่า
"เขาเป็นพี่น้องแฝดกับน้องหรือคะ"
"ไม่ใช่ครับ เขา..คือ..."
"ผมเอง.........."
"ตี๊ด.ตี๊ด....ตี๊ด.............ตี๊ดดดดดดดดดดด"
ความว่างเปล่า กับไมโครโฟนที่ลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ กำลังร่วงตามแรงโน้มถ่วงสู่พื้นเวที...ท่ามกลางการจับจ้องจากทุกสายตาที่ตื่นตระหนกของคนทั้งสตูดิโอ...........
ขอขอบคุณ🙏
🎞 ภาพด้านหลังเก้าอี้ทั้งสี่จากรายการ The Voice Thailand
🎵 วง Tea for Three สำหรับเพลง "แด่คนเคยรัก"
สำหรับเนื้อเพลงเอามาประกอบการเขียนเรื่องสั้นเรื่องนี้ครับ
"จงลงมือทำตามความฝันของคุณเสียตั้งแต่ตอนนี้...
อย่าปล่อยเวลาสูญไป จนวันที่วิญญาณของคุณต้องออกจากร่างเพื่อมาทำตามความฝันแทนคุณเป็นครั้งสุดท้าย..."
ขอขอบคุณทุกๆ ท่านที่เข้ามาอ่านจนจบครับ🙏
โปรดกดไลค์และกดแชร์ เพื่อเป็นกำลังใจให้ผมมีพลังเพื่อก้าวไปทำตามสิ่งที่ฝันพร้อมกับเพื่อนๆ ทุกท่าน
และยินดีน้อมรับทุกคำติชมจากทุกท่านครับ❤
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
