นรกสัตว์กลายพันธุ์ : ตอนที่ 8 แหกคุก
ปี๊ด!!! เสียงนกหวีดกับเสียงของฝูงชนนับพันที่วุ่นวาย ผมถูกพามาที่ห้องแล้วถูกสั่งให้เปลี่ยนชุด พร้อมๆกับพวกลุคที่โดนคัดแยกมาอยู่กลุ่มเดียวกันโดยชุดที่ใส่เป็นเสื้อแขนยาวบางมีปลอกแขนสีเขียว ซึ่งไม่รู้ว่ากลุ่มอีกจะเป็นสีอะไร “พี่ต้องเขาจะเป็นอะไรรึป่าวครับ” ลุคถามผม • ไอ้ต้องมันเป็นคนดวงแข็งไม่เป็นอะไรหรอก เป็นห่วงตัวเองก่อนเถอะจะโดนอะไรรีป่าว “เห้ยๆมาดูน้องใหม่เร็ว” เสียงของชายฉกรรจ์ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังพร้อมกับภาพที่ชายอีกคนที่โดนถีบออกมาจากกลุ่มคนด้านหลัง.
“ดูพวกมึงสิทำหน้าอย่างกับหมาหางจุกตูด ฮ่าๆๆ” เสียงหัวเราะของกลุ่มชายฉกรรจ์ดังลั่น “วันนี้วันดีอย่ามีเรื่องกันจะดีกว่านะฟรอนอส” เสียงชายอีกคนที่ยืนอยู่ระเบียงทางด้านบน เป็นชายสูงราว 180 ตัวขาวซีด “ชิ! อะไรกันคนเขาอยากมาต้อนรับน้องใหม่ก็แค่นั้น” ฟรอนอสพูดพร้อมกับหันไปหาชายที่ระเบียงพร้อมสีหน้ากลัวจนเห็นเหงื่อไหล “ไปพวกเรา บ๊ายๆ ไว้เจอกันใหม่พวกน้องใหม่” ผมได้แต่ยืนมึนกับเหตุการณ์ “พวกเขายังสติดีอยู่ไหมครับเนี่ย” ลุคถามจนผมเกือบหลุดขำ
“พวกนี้ก็ทำแบบนี้บ่อยละนะ” เสียงพูดเบาๆที่ลมจากปากลอยมาจนผมขนลุกที่ต้นคอ เชี่ย!! ผมอุทานออกไป “ฮ่าๆๆๆ ตกใจละสิครับ” ภาพของชายที่ยืนอยู่บนระเบียงเมื่อตะกี้นี้ คุณเป็นใครครับจู่ๆก็โพล่มาจากทางด้านหลังเป็นใครก็ตกใจหมดละครับ ผมพูดพร้อมกับเอามือจับที่ต้นคอ “ผม เนส ครับยินดีที่ได้รู้จัก” เนสพูดพร้อมกับยื่นมือมาเพื่ออยากจะจับมือกับผม • ผมเคนครับ พูดเสร็จผมก็ยื่นมือไปจับ ความรู้สึกที่มือไปจับมันชั่งเย็นเอามากๆ “ผมลุคครับ” ลุคยืนมือไปจับมือเนสพร้อมกับพูดลอยๆขึ้นมาว่า “โห่มือเย็บเฉียบเลยอะ” แล้วลุคก็ปล่อยมือทันทีที่สัมผัส “ต้องขอโทษด้วยครับพอดีผมอยู่ห้องแอร์มานาน” เนสพูดพร้อมกับยิ้มตาหยีจนผมเริ่มขนลุกอีกครั้ง “งั้นผมขอตัวนะครับ” เนสพูดเสร็จก็ค่อยๆเดินจากไป
ผมกับลุคพากันมาที่ห้องพักที่พวกทหารจับให้มาอยู่เป็นคู่ๆ “ผู้ชายที่ชื่อเนสคนตะกี้พี่ว่าเขาแปลกๆไหมครับ” ลุคพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน • อืม ที่แน่ๆคนที่ชื่อเนสเนี่ยคงต้องมีอะไรสักอย่างที่ทำให้คนอย่าง ฟรอนอส กลัวจนเหงื่อแตกพลาดละนะ “นี้ไงครับแบบพวกตัวท๊อป ระดับ SSS อะครับ” ลุคพูดพร้อมกับเดินมาหาแล้วเอาหน้ามาใกล้ผมแล้วพยักหน้า • เออๆนั้นละแกเนี่ยพอได้อยู่ใกล้ๆจริงก็บ้าๆบอกเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆๆ ผมหลุดหัวเราะออกมา
“พี่หัวเราะได้ขนาดนี้ผมก็ดีใจแล้วครับ” ลุคพูดพร้อมกับอมยิ้ม ในใจผมก็รู้ละไอ้ลุคมันพยายามให้ผมทำใจเรื่องแฟนของผม • พี่ว่าเริ่มเป็นห่วงไอ้ต้องแล้ววะ พวกเราต้องหาทางออกไปจากโซนนี้แล้วละ “ผมก็เป็นห่วงคนอื่นๆเหมือนกันครับแต่จะทำไงละครับอาวุธก็โดนยึดไปหมด” ลุคพูดพร้อมทำหน้าสิ้นหวัง • นี้ไงทางหนี ผมพูดพร้อมกับเดินไปที่กำแพงข้างห้อง ผมงัดฝาท่อระบายอากาศตอนที่ถูกจับมาที่ห้องหลังจากที่พวกทหารออกไป “พี่นี้ก็ใช่เรื่องเหมือนกันนะครับ” ลุคพูดพร้อมกับเอามือมาจับไหล่ผม • พูดงี้หมายความว่าไงหะ ผมเอามือปัดพร้อมกับยิ้ม มาๆ ไหนดูสิทางหนีของเรามันจะไปโพล่ที่ไหน พวกผมพากันคลานตามต่อไปเรื่อยๆ จนทันใดนั้น พรึบ!! ฮ่ะ! ชู่วว~ จู่ก็มีมือยืนมาจับปากผม ผมเอามือจับแล้วสบัดออก (เสียงทหารเดินคุยกันด้านล่าง) ทันทีที่ทหารเดินผ่านไป ผมค่อยๆพูดเบาๆว่ากลุ่มคนที่เจอเป็นใคร จนทราบมาว่าเป็นกลุ่มคนประเภท B ที่เขาเอาปลอกแขนสีส้มให้ผมดู พวกเขาก็กำลังจะหนีเหมือนกัน ซึ่งพวกเขามีกัน 5 คน
พวกผมพากันคลานแล้วไปลงยังห้องเก็บของสักที่ในตัวเรือเหาะยักษ์ ซึ่งทราบมาว่าเจ้าเรือนี้ชื่อ NOVAARK (โนวาอา หรือ ที่กลุ่มทหารพูดกัน โนวาส) พวกกลุ่มคนที่ผมเจอพวกเขามาจากโซน B สีประจำคือส้ม ซึ่งแบ่งตามกลุ่มคือ A เขียว B ส้ม C ฟ้า D ดำ E เหลือง
A คือ Anfon (เรียกง่ายๆ เอนฟอน) พวกที่อยู่และสัมผัสจนติดเชื้อจากการอยู่บนสภาพแวดล้อมหลังเกิดเหตุนาน รวมถึงพวกที่ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป
B คือ Bocon (โบคอน) พวกที่โดนหรือผ่านการทดลองบางอย่างจนสามารถพูดหรือได้ยินสือสารกับสัตว์ยักษ์ได้แต่น้อยคนที่จะสื่อสารเข้าใจจริงๆ
C คือ CelBlue (เซล) พวกที่ติดเชื้อร้ายแรง จนมีสภาพร่างกลายคลายสัตว์ หรือ พวกครึ่งคนครึ่งสัตว์
E คือ Earth เอิร์ธ พวกมนุษย์โลกธรรมดาส่วนมากเป็นคนมีฐานะที่หนีขึ้นมาบนเรือนี้ก่อนชาวบ้าน
ทันทีที่ผมฟังเสร็จพวกเขาก็แนะนำตัวซึ่งหัวหน้ากลุ่มนั้นคือ แม๊ก เขากางแผนผังโนวาสซึ่งเขาได้มาจากเพื่อนที่ทำงานเป็นวิศวกรออกแบบเรือนี้ให้ก่อนจะถูกจับแยกให้ผมดูแล้วชี้บอกตำแหน่งโซนที่ต้องอยู่ “เพื่อนนายนะอยู่โซนที่ว่าก็โซนนี้ละ” แม๊กชี้ไปยังโซนที่ต้องอยู่พร้อมกับทำสีหน้ากังวล “นายแน่ใจนะว่าเพื่อนนายที่ชื่อต้องอยู่โซนนี้” • ใช่ครับผมเห็นสัญลักษณ์ นี้ตอนพวกทหารมันจับตัวเขาไป “โซนเนี่ยมันเป็นโซนพิเศษสุดเลยก็ว่าได้และเป็นความลับอีก ผมว่าพวกคุณตัดใจเถอะ” แม๊กยืนมือมาจับไหล่แล้วบอกกับผมว่า “พวกเรากำลังจะหนีจากเรือนี้นายรู้ไหมที่นี้มันไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยแต่มันเป็นที่ที่อันตรายที่สุด คนของพวกกำลังเตรียมยานพาหนะไว้หลบหนี ผมว่าพวกคุณมากับพวกผมเถอะ” • ผมก็อยากจะไปกับพวกคุณนะแต่ผมเป็นห่วงเพื่อนครับ เขาคือครอบครัวคนสุดท้ายของผม ผมพูดพร้อมกับเอามือจับมือแม๊กที่ไหล่เบาๆ.
“ถ้างั้นผมจะให้คนของผมไปกับคุณ เขาชื่อ โฟร์ เป็นแฮกเกอร์ เขาน่าจะเป็นกำลังให้คุณได้” ทันทีที่แม๊กพูดเสร็จ ประตูของห้องเก็บของที่พวกเราอยู่ก็เปิดออก ทุกคนในห้องต่างแตกตื่นแล้วพากันเข้าหาที่ซ่อน ทันทีที่ประตูเปิดเงาของคนที่เดินเขามา ผมรู้สึกโล่งใจ คนๆนั้นคือ พี่แอน ผมร้องเรียกแล้วเดินออกไปหา “อ่าวเคน” พี่แอนหันมาหาผมแล้ววิ่งเข้ามากอด • พี่เป็นไงมาไงเนี่ย ผมดีใจจนทำตัวไม่ถูก “เรื่องมันยาว เอาเป็นว่าพวกเรารีบหนีไปจากเรือนี้ดีกว่านะ” พี่แอนพูดแล้วเริ่มทำสีหน้าเคร่งเครียด • แต่ไอ้ต้อง แล้วพวกผมก็กำลังวางแผนหนีกันพอดี “ต้องตอนนี้อยู่ไม่ไกลพี่พึ่งผ่านมาเมื่อกี้แต่เข้าใกล้ไม่ได้เลยทหารเฝ้าเติมไปหมด” พี่แอนพูดด้วยสีหน้าเป็นห่วง.
• ผมกำลังจะหาทางไปช่วยไอ้ต้องมันพี่พอจะมีวิธีไหม ผมถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงไอ้ต้องเพราะจากที่ฟังๆคนอื่นเล่ามาที่ที่เรียกว่า โนวาส นี้มันเป็นที่ที่อันตรายที่สุด “เอางี้นะ พี่ก็พึ่งถูกสั่งให้ปลดตำแหน่งบ้าบอสิ้นดี” พี่แอนพูดพร้อมกับอธิบายแผนช่วยไอ้ต้องให้ฟัง สรุปได้ว่า พี่แอนตอนนี้ถูกปลดตำแหน่งอำนาจเลยไม่มีผลเรียกง่ายๆใช้อำนาจบนนี้ไม่ได้ แต่พี่แอนยังมีทหารที่เชื่อใจและยังพร้อมทำตามคำสั่ง อีก 2-3 นาย ซึ่งตอนนี้ทำหน้าที่เฝ้าคุมโซนพิเศษอยู่ พี่แอนให้พวกผมคนใดคนหนึ่งปลอมตัวเป็นแพทย์เพื่อเข้าไปยังโซนพิเศษแต่ต้องมีบัตรผ่านเข้าออกโชคดีที่พี่แอนแอบขโมยบัตรคีย์การ์ดมาได้ ซึ่งเราจะช่วยไอ้ต้องโดยใช้ยาสารที่ทำให้เหมือนคนตายชั่วคราวแล้วขนร่างผ่านช่องทางการขนศพคนตายให้ผ่านมาทางสายพานลำเลียงศพแล้วไปจบที่ห้องเผา แต่ต้องรีบช่วยไอ้ต้องก่อนถึงห้องเผา. พอพวกผมฟังเสร็จก็เริ่มแผนช่วยไอ้ต้องทันที.
📌ติดตามตอนต่อไป
ปล.ตั้งแต่ตอนนี้บทจะเป็นเคนไปอีกสักพักนะ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
