EP74 : สิ่งต้องรู้เกี่ยวกับ
“กรรม”
ความคิดสับสนเกี่ยวกับ “กรรม” ในโลกนี้มีอยู่ ๓ กลุ่มความคิดนะครับ
“มันเป็นเวรเป็นกรรมมาแต่ปางก่อน”…
“มันเป็นเพราะมีใครสาปแช่งหรือผู้อื่นบันดาลไว้นั่นแหละ”…
“เวรกรรมไม่มีหรอก ทุกข์ สุขนี้ไม่มีเหตุปัจจัยอะไรทั้งนั้น”…
ถ้าเราเข้าใจผิดเกี่ยวกับ”กรรม” หรือไม่รู้ว่า จริงๆแล้ว
กรรม คืออะไร ?
กรรม มีเหตุเกิดได้อย่างไร ?
กรรม มีประมาณไหน ?
วิบากหรือผลแห่งกรรม คืออะไร ?
กรรมนิโรธความดับแห่งกรรม เป็นอย่างไร ?
กัมมะนิโรธคามินีปฏิปทาทางแห่งการดับกรรม คืออะไร?
เราก็คงมืดมน จมกองทุกข์เมื่อประสพผลแห่งกรรม หวาดกลัว และปราถนาอ้อนวอน เทวยดาฟ้าดิน ขุนเขา แม่น้ำ สิ่งศักดิ์สิทธิ์
พระตถาคตตรัสรู้และสอนเราถึงสัทธรรมความจริงเท่านั้น
พระองค์จะรู้สึก อึดอัด ขยะแขยง เกลียดชัง ต่อเดรัจฉานวิชาต่างๆ
ปาฏิหาริย์ประเภท อิทธิปาฏิหาริย์ (เช่นเหาะเหินเดินอากาศ) อาเทสนาปาฏิหาริย์ (ทำนายทายทัก) ต่างสร้างศรัทธาได้เฉพาะผู้เลื่อมใสในเรื่องนั้นๆ “ไม่ไช่ปาฏิหาริย์!”
ซึ่งต่างจาก “อนุสาสินีปาฏิหาริย์” ได้แก่การกล่าวสอนซึ่งสัทธรรมของพระองค์ สอนข้อปฎิบัติและไม่ควรปฎิบัติ ภิกษุถ่ายทอดพระสัทธรรมที่สอนได้ทั้งเทพ เทวดา มาร พรหม สมณพราหมณ์ เกิดศรัทธาจนออกเป็นบรรพชิต สำรวมในปาฏิโมกข์ ถึงพร้อมด้วยศิล ละการฆ่า มีเมตตาธรรมเกิดขึ้น นี่คือ “อนุสาสินีปาฏิหาริย์”
เรามาลองพิจารณาใคร่ครวญคำตถาคต
เราอยากพ้นกรรม
เราอยากดับกรรม
คงต้องเริ่มจากการเรียนรู้หลายแง่มุมที่พระองค์ระบุ
สิ่งที่ต้องรู้เกี่ยวกับ “กรรม” ที่พระตถาคตสอนไว้ดังนี้
กรรม คืออะไร ?
…ภิกษุทั้งหลาย ! เรากล่าวซึ่ง เจตนาว่าเป็นกรรม เพราะว่าบุคคลเจตนาแล้ว ย่อมกระทำซึ่งกรรมด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ…
กรรม มีเหตุเกิดอย่างไร ? (นิทานสัมภวะแห่งธรรม)
คือ ผัสสะ
(ผัสสะ คือการกระทบกันของอายตนะภายใน และอายตนะภายนอก เช่นตากระทบรูป ในสายปฏิจจสมุปบาท หลักธรรมสูงสุดว่าด้วยความเกิดขึ้นเนื่องกันไปเป็นเหตุปัจจัย สายเกิด และสายดับ อวิชชา~>สังขาร~>วิญญาณ~>นามรูป~>สฬายตนะ~>ผัสสะ~>เวทนา~>ตัณหา~>อุปาทาน~>ภพ~>ชาติ~>ชรามรณะโศกปริเทวะทุกขโทมนัสสุปายาสะ)
กรรมมีประมาณไหน ? (เวมัตตตาแห่งกรรม)
กรรมที่ทำสัตว์ให้เสวยเวทนามีอยู่
ในนรก ในกำเนิดเดรัจฉาน ในเปรตวิสัย ในมนุษย์โลก ในเทวโลก
วิบากแห่งกรรม คือ อะไร ?
มีอยู่ ๓ ประการคือ
แบบทันควัน (วิบากในทิฏฐธรรม)
แบบในเวลาต่อมา (วิบากในอุปปัชชะ)
แบบในเวลาต่อมาอีก (วิบากในอปรอริยายะ)
ความดับแห่งกรรม เป็นอย่างไร ?
ความดับที่เหตุคือ ดับผัสสะ
(การมีผัสสะ มีเจตนา มีเวทนา มีตัณหา มีอุปาทาน ไปเรื่อยๆจนเกิดภพ การมีสติรู้เท่าทันความจริงนี้ แล้วละนันทิ ความเพลิน ราคะ ความกำหนัด ความอยากนี้เสียเป็นการฝึกเผากิเลส ละความโลภ ความทุกข์ในโลกออกเสีย)
ทางแห่งความดับกรรม คืออะไร ?
สัมมาทิฏฐิ : ความคิดความรู้ที่เข้าใจตามสภาพเป็นจริงในอริยสัจสี่
สัมมาสังกัปปะ : ความดำริ ไม่คิดกาม ไม่คิดพยาบาท ไม่คิดเบียดเบียน
สัมมาวาจา : ไม่พูดเท็จ ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อ
สัมมากัมมันตะ : ไม่ประพฤติชั่วทางกายสามประการคือ ไม่ฆ่า ไม่ลัก ไม่ผิดกาม
สัมมาอาชีวะ : หากินสุจริต
สัมมาวายามะ : มีความเพียรละอกุศล และทำกุศล
สัมมาสติ : สำรวมอินทรีย์ ไม่ปล่อยจิตไปอยู่ในอารมณ์อกุศล
สัมมาสมาธิ : นั่งสมาธิ ทำกายคตาสติ อานาปานสติให้มาก สมาธินิ่ง จิตอ่อน เป็นประโยชน์ใหญ่
อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ย่อมรู้ชัดซึ่งพรหมจรรย์นี้ว่าเป็นเครื่องเจาะแทงกิเลส เป็นที่ดับไม่เหลือแห่งกรรม
- 21
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
