8 พ.ย. 2019 เวลา 06:05 • ปรัชญา
EP77 : หลับตาก็พอแล้วหรือ ?
หลับตาแล้วจึง ไม่เห็น
ลืมตาแล้วจึงเห็นรูป แล้วจึงรับรู้
แต่ละความเพลิน จึงหยุดรับรู้ต่อ
ดึงจิตกลับมาจดจ่อที่กายหรือลมหายใจ
สำรวมอินทรีย์(ตาหูจมูกลิ้นกายใจ)
และมีสติดึงจิตมาอยู่ที่กายให้ประจำ
เพราะเมื่อเธอเห็นรูป เธอจึงโน้มใจมารับรู้
เธอจึงเกาะกับจิตที่รู้สึกเป็นทุกข์หรือสุข
เธอจึงเกิดอยากหรือไม่อยาก
เธอจึงยึดมั่น นั่นคือเธอกำลังเกิดภพใหม่ขึ้นแล้ว
เมื่อไหร่เกิด ก็ต้องเสื่อมแก่ตาย โศกเศร้าท้อใจ…
แต่เพราะเธอมองเห็นลำดับการเกิดนี้
เมื่อเธอเห็นรูป เธอโน้มใจมารับรู้
เธอจึงเกาะกับจิตที่รู้สึกเป็นทุกข์หรือสุข
เธอละความเพลิน
เธอไม่ยึดมั่นและไม่เกิดภพนั้นอีกต่อไป…
นี่เรียกว่าเธอดูแลจิตให้ดี
พามันไปคุ้นเคยในความสะอาดดีงาม
ให้เป็นอุปนิสัย
ความสะอาดในการกระทำมีสามอย่าง
คือ เธอ ไม่ฆ่า ไม่ลัก ไม่ผิดกาม
ความสะอาดในการการพูดจาสี่อย่าง
คือ ไม่พูดปด ทำให้เข้าใจกันผิด
ไม่ยุยงสอดเสียดให้แตกแยกกัน
ไม่พูดหยาบ แต่พูดคำฟูใจน่ารักใคร่
ไม่เพ้อเจ้อ คือพูดเรื่องจริงในเวลาอันควร
ความสะอาดในใจมีสามอย่าง
คือ ไม่โลภ คิดเอาของคนอื่นมาเป็นของตน
ไม่คิดร้ายพยาบาท
ไม่คิดเบียดเบียนใคร
รวมความสะอาดกาย วาจา ใจทั้งสิบอย่างนี้ที่เรียกว่า
กุศลธรรมบถสิบ
เมื่อเธอทำความเพียรอย่างนี้ โดยไม่หวั่นไหว
เธอกำลังไปสู่ทางเจริญ ไม่ไปทางเสื่อม
ยังมีสัทธรรมอีกมากที่จะค่อยๆเปิดเผยออกมา
ตลอดเส้นทางชีวิตนี้
🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈🙈

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา